چهل فراز از خطبه غدیر پیامبر اکرم (ص) -قسمت دوم
۰۳ تیر ۱۴۰۳ 0 صوتی و تصویری
فراز بیست و یکم
مَعاشِرَالنّاسِ، هُوَ ناصِرُ دينِ اللَّهِ وَالُْمجادِلُ عَنْ رَسُولِاللَّهِ
ای مردمان! او (یعنی علی) یاور دین خدا و دفاع کننده از رسول الله است
فراز بیست و دوم
نَبِيُّكُمْ خَيْرُ نَبىٍّ وَ وَصِيُّكُمْ خَيْرُ وَصِىٍّ (وَبَنُوهُ خَيْرُالْأَوْصِياءِ)
پیامبرتان، برترین پیغنبر و جانشین او بر شما، برترین جانشین و فرزندان او، برترین اوصیا هستند
فراز بیست و سوم
أَلاوَإِنَّهُ لايُبْغِضُ عَلِيّاً إِلاّشَقِىٌّ، وَلا يُوالى عَلِيّاً إِلاَّ تَقِىٌّ
هشدار که با علی نمی ستیزد مگر شقاوتمند و سرپرستی او را نمی پذیرد مگر پرهیزگار
فراز بیست و چهارم
إِنَّ الْإِنْسانَ لَفى خُسْرٍ) (إِلاّ عَليّاً الّذى آمَنَ وَ رَضِىَ بِالْحَقِّ وَالصَّبْرِ).
«همانا که انسان در زیارن است» مگر علی که ایمان آورد و به «حق» و «صبر» راضی شد
فراز بیست و پنجم
مَعاشِرَالنّاسِ، النُّورُ مِنَاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَسْلوكٌ فِىَّ ثُمَّ فى عَلِىِّ بْنِ أَبى طالِبٍ، ثُمَّ فِى النَّسْلِ مِنْهُ إِلَى الْقائِمِ الْمَهْدِىِّ
ای مردم! نور از سوی خداوند عزوجل در من، سپس در علی بن ابیطالب، آن گاه در نسل او تا قائم مهدی جای گرفته است
فراز بیست و ششم
فَلْيُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ
پس باید (این سخنانم را) حاضران به غایبان و پدران به فرزندان تا روز قیامت برسانند
فراز بیست و هفتم
وَسَيَجْعَلُونَ الْإِمامَةَ بَعْدى مُلْكاً وَ اغْتِصاباً، (أَلا لَعَنَ اللَّهُ الْغاصِبينَ الْمُغْتَصبينَ)
و به زودی پس از من امامت را چپاول کرده، پادشاهی قرارش می دهند؛ هان! نفرین و خشم خدا بر غاصبان و چپاول گران!
فراز بیست و هشتم
فَاسْمَعُوا لاَِمْرِهِ تَسْلَمُوا وَأَطيعُوهُ تَهْتَدُوا وَانْتَهُوا لِنَهْيِهِ تَرشُدُوا
فرمان او (یعنی علی) را بشنوید تا سلامت بمانید و از او اطاعت کنید تا هدایت شوید و از آنچه نهی می کند، خودداری کنید تا راه یابید
فراز بیست و نهم
مَعاشِرَالنّاسِ، أَنَا صِراطُ اللَّهِ الْمُسْتَقيمُ الَّذى أَمَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى. ثُمَّ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدى)
صراط مستقیم خداوند منم ... سپس علی بعد از من و پس از او فرزندانم از صلب او، امامان هدایت اند.
فراز سی ام
أُولئكَ أَوْلِياءُاللَّهِ الَّذينَ لاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاهُمْ يَحْزَنونَ، أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ.
آنها (یعنی اهل بیت علیهم السلام) دوستان خدایند - که ترسی برایشان نیست و اندوهگین نمی شوند - «بدانید که حزب خدا چیره اند»
فراز سی و یکم
أَلا إِنَّ أَعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُالْغاوُونَ إِخْوانُ الشَّياطينِ
آگاه باشید! به راستی که ستیزندگان با آنها (اهل بیت علیهم السلام) گمراهان و برادران شیاطینند.
فراز سی و دوم
أَلا إِنَّ أَوْلِيائَهُمُ الَّذينَ يدْخُلونَ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ آمِنينَ، تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِكَةُ بِالتَّسْليمِ
بدانید! دوستان ایشان (یعنی اهل بیت علیهم السلام) کسانی اند ه «با آرامش و سلامت» به بهشت درخواهند شد و فرشتگان آنها را با سلام می پذیرند.
فراز سی و سوم
أَلا إِنَّ أَعْدائَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفورُ وَ يَرَوْنَ لَهازَفيراً.
هان! دشمنان ایشان (یعنی اهل بیت علیه مالسلام) آنهایند که به جهنم درآیند و صدای افزش آن را - در حالی که شعله هایش زبانه می کشد- می شنوند و زفیرش را می بینند.
فراز سی و چهارم
(مَعاشِرَالنّاسِ)، أَلا وَ إِنِّى مُنْذِرٌ وَ عَلِىٌّ هادٍ. مَعاشِرَ النّاس (أَلا) وَ إِنّى نَبىٌّ وَ عَلِىٌّ وَصِيّى
ای مردمان! بدانید که من بیم هنده ام و علی راهنما است. ای مردم! من پیامبرم و علی وصیّ من است.
فراز سی و پنجم
مَعاشِرَالنّاسِ ... أَلا إِنَّ خاتَمَ الْأَئِمَةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِىَّ
ای مردمان! آگاه باشید که آخرین امامان، مهدی قائم از ما است.
فراز سی و ششم
أَلا إِنَّهُ غالِبُ كُلِّ قَبيلَةٍ مِنْ أَهْلِ الشِّرْكِ وَهاديها
آگاه باشید که اوست (یعنی مهدی) چیره بر تمامی قبایل مشرکان و راهنمای آنان
فراز سی و هفتم
أَلاإِنَّهُ الْمُدْرِكُ بِكُلِّ ثارٍ لاَِوْلِياءِاللَّهِ. أَلا إِنَّهُ النّاصِرُ لِدينِ اللَّهِ
بدانید که اوست (یعنی مهدی) خون خواه تمام اولیای خدا، بدانید که اوست یاور دین خدا.
فراز سی و هشتم
أَلاوَإِنَّهُ وَلِىُ اللَّهِ فى أَرْضِهِ، وَحَكَمُهُ فى خَلْقِهِ، وَأَمينُهُ فى سِرِّهِ وَ علانِيَتِهِ.
بدانید! همانا او (یعنی مهدی) ولی خدا در زمین و داور او در میان مردم و امانت دار او در امور نهان و آشکارش است.
فراز سی و نهم
إِنَّ فَضائِلَ عَلىِّ بْنِ أَبى طالِبٍ عِنْدَاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ ـ وَ قَدْ أَنْزَلَهافِىالْقُرْآنِ ـ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ أُحْصِيَها فى مَقامٍ واحِدٍ
همانا فضائل علی بن ابیطالب در نزد خدا- که در قرآن نازل فرموده- بیشتر از آن است که من یک جا برشمرم.
فراز چهلم
أَلاوَإِنَّ رَأْسَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ أَنْ تَنْتَهُوا إِلى قَوْلى وَتُبَلِّغُوهُ مَنْ لَمْ يَحْضُرْ وَ تَأْمُروُهُ بِقَبُولِهِ عَنِّى
بدانید که بالاترین امر به معروف این است که به گفته من برسید و آن را به غائبان برسانید و ایشان را به پذیرش آن از جانب من امر کنید
