شعر شاپرک (در مورد شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها)

 سنگین تر از همیشه غمی روی سینه ام

خیلی دلم برای دو خط روضه لَک زده

انگار وقت روضه ی مادر رسیده باز

دردی که زخم های دلم را نمک زده

حالا رسیده لحظه ی در هم شکستنِ -

بُغضی که در گلوی من است و ترک زده

در روزهای سخت همین فاطمیه است

شاید خدا دو چشم مرا هم محک زده

از آن شبی که سوخت، دَرِِ خانه، شعله اش -

آتش به فرش و عرش و زمین و فلک زده

آتش شراره های خودش را کنار در

بر بال زخم خورده ی آن شاپرک زده

بانوی آسمانی این خاک را، عدو -

آخر چرا خدا! به چه جرمی کتک زده؟

طومار رنج نامه ی زهراست از ازل

داغی عجیب بر دل انس و ملک زده