پوستر و فایل لایه باز: حکمت 22 نهج البلاغه

امام علی علیه السلام
وَ قَالَ (علیه السلام): لَنَا حَقٌّ، فَإِنْ أُعْطِینَاهُ، وَ إِلَّا رَکِبْنَا أَعْجَازَ الْإِبِلِ وَ إِنْ طَالَ السُّرَى.
(قال الرضی [رحمه الله تعالى] و هذا [القول] من لطیف الکلام و فصیحه، و معناه أنا إن لم نعط حقنا کنا أذلّاء و ذلک أن الردیف یرکب عجز البعیر کالعبد و الأسیر و من یجری مجراهما).
امام علیه السّلام (در باره غصب خلافتش) فرمودند:
براى ما حقّى (خلافت) است (که پیغمبر اکرم تعیین نموده) پس اگر آنرا بما بدهند خواهیم گرفت و اگر ندادند بر کفل شترها سوار مى شویم هر چند این سیر و شبروى دراز باشد (سختى را بر خود هموار نموده شکیبائى از دست نمى دهیم هر چند بطول انجامد).
(سیّد رضىّ «رحمه اللّه» فرماید:) این فرمایش از فرمایشهایى است که با دقّت و تأمّل فهمیده میشود و رسا است، و معنى آن اینست که اگر حقّ ما را ندهند در سختى بوده و خواریم، و این براى آنست که ردیف یعنى آنکه پشت سر سوار میشود مانند بنده و اسیر و کسى که در مرتبه ایشان است بر کفل شتر سوار میشود (خلاصه مراد از اینکه امام علیه السّلام فرموده است اگر حقّ ما را ندهند بر کفل شترها سوار مى شویم آنست که مانند ردیف در رنج و سختى مى مانیم، و ممکن است فرمایش امام علیه السّلام را این طور ترجمه نمود که از بیان سیّد «علیه الرّحمه» درستتر یا رساتر باشد: خلافت بهره ما است اگر آنرا بما دادند خواهیم گرفت و اگر ندادند بر کفل شترها سوار شده هرگز دست بر نداشته مهار شتر را یک باره بدست غصب کنندگان نمى سپاریم هر چند بطول انجامد، و دور نیست امام علیه السّلام این سخن را در روز سقیفه یا در آن ایّام فرموده باشد).