بازگشت جهانی به عفاف

فطرت و بازگشت به عفاف:

«بازگشت به عفاف» و موج تألیفات پیش رو:

• از جمله می توان به رمان «بازگشت به پاکدامنی» نوشته بیل بونر توسط انتشارات نیو پترسون پرس در ۲۰۱۱ اشاره کرد که داستان یک مأمور FBI به نام مت را بازگو می کند که در طی مأموریتی در بازشناسی یک «تروریست» زن، در می‌یابد این زن محجب و مسلمان، همان عشق سال‌های دور اوست.
• «درباره قانون و پاکدامنی» اثر دیگری است از روبرت روز، توسط انشارات آکادمیک پرس کارولینا در سال ۲۰۰۶. روز در این کتاب به جوانب حقوقی و قانونی سکس خارج از ازدواج به عنوان محور بحث عفاف در غرب پرداخته و تلاش می کند تا روند فرسایش پاکدامنی و ارتباط آن با حوزه های قانونی آزار جنسی، طلاق، حضانت، تبعیض شغلی، تجاوز به عنف، و بی اخلاقی را روشن نماید. این کتاب همچنین به بازنگری چهار نظریه متأخر که قوانین الزام پاکدامنی را زیرسؤال برده اند، یعنی ابزارانگاری، لیبرالیزم، آزادی بیان، و فمینیزم، پرداخته و ایده بازگشت پاکدامنی به عنوان بحثی قانونی به مباحث حقوقی را در رد این چهار تئوری مطرح می کند.
• «اول ازدواج، بعد سکس»‌ کتاب یک زوج جوان کاتولیک است که در سال ۲۰۰۸ نگاشته شد و هدف از آن تحلیل وضعیت جامعه فعلی آمریکا و سیستم ارزشی آن، و تبلیغ برای آمادگی یافتن برای سکس بعد از ازدواج در مخالفت کامل با نرم های فعلی این کشور است.
• در کتاب «زنان، مردان، و معجزه عشق» نوشته ادوارد سری از سوی انتشارات سنت آنتونی پرس در ۲۰۰۷، جوانب مختلف نحوه پوشش زنان، اثرات، کیفیت، و طبیعت آن، همچین برساخته‌هایی همچون «خشک‌مقدس بودن»، «قدیمی اندیشیدن»، «دست‌نیافتنی بودن» و نظایر آن که به حامیان عفت زنان اطلاق می شود با تمرکز بر نظرات پاپ ژان پل دوم در کتاب «عشق و مسؤولیت» پرداخته شده است. در این کتاب اشاره می شود علیرغم آن که پدران خانواده های غربی قلباً مایل نیستند دختران‌شان شبیه مدونا یا بریتنی اسپیرز در ملأ عام ظاهر شوند، شهامت بیان این حقیقت در افراد کمی مشاهده می شود و این یکی از دلایل داوم مدل های پوشش نامطلوب است. اما آنچه که این کتاب را منحصر به فرد می کند، اشاره آن به «شرم» به عنوان خصیصه‌ی انسانی مشترک است که اصل و حقیقت عفت در پوشش و رفتار از آن نشأت می گیرد. اهمیت این موضوع از آن جهت است که این نوع نگاه به شرم در حالی مشاهده می شود که فرهنگ در حال گسترش در بسیاری کشورهای غیراسلامی در تلاش برای معرفی کردن شرم و خجالت به عنوان نیروهای بازدارنده و منفی است که می باید آن را در خود نابود ساخت.
• واما، معروفترین کتاب که به نظر می رسد آغاز جنبش تألیفات درباب بازگشت به عفاف در غرب باشد را باید «بازگشت به عفاف: دریافت ارزش گمشده» نوشته وندی شلیت از سوی انتشارات سیمون و شاستر در سال ۱۹۹۹ دانست. اگرچه شیلت بعد از این کتاب آثار دیگری نیز در همین رابطه تحریر کرد، اما این کتاب، هنوز جنجال‌انگیزترین و اثرگزارترین کتاب وی محسوب می‌شود. کتاب از سه بخش اصلی تشکیل شده است و به عقیده اکثر معرفی کنندگان آن، از جنبه آکادمیک و استنادی خوبی برخودارد است. شلیت که نه محافظه‌کار و مردسالار است و نه فمنیست، با برآورد تاریخ غرب از قرن ۱۷ به بعد، به خوبی از این ادعا دفاع می کند که غرب یکی از بنیانی‌ترین ارزش‌های خود را باخته است: عفت جنسی. شلیت در این راه، از بازخوانی آثار بالزاک و سیمون دوبوار و افشای اشارات آنها به این اصل نیز بهره برده است.

«پژوهش عفاف»:

• ۹۶درصد مشارکت‌کنندگان با این گزاره که «رعایت عفت در پوشش برای تمامی دختران، صرفنظر از فاکتورهای همچون قد و وزن و ظاهر، مهم است» موافقند؛
• ۹۷ درصد با جمله «پسران به رعایت عفت از سوی دختران اهمیت می دهند» موافقند؛
• ۹۱/۵ درصد با این جمله که «علیرغم رواج بیش ازحد بی عفتی در پوشش، دخترانی که این اصل را رعایت می‌کنند جایگاه خود را به دست آورده‌اند» موافقند؛
• ۹۵/۵ درصد پاسخگویان با این جمله که «عفت خصیصه مهمی برای همسر آینده است» ‌موافقند؛
• ۵۵/۶ با این گزاره که «افراد احترام کمتری برای دختران با عفت کمتر قایل هستند تا دختران عفیف» موافقند و تنها ۱۳ درصد با این جمله مخالف هستند؛
• ۹۱ درصد پاسخگویان با این جمله که «شخصیت، هوش، و خصایص فردی از زیبایی جسمانی مهم‌ترند» موافقند؛
• ۹۷/۳ درصد با این ایده که «دختران بدون پوشش غیرعفیفانه هم می توانند خوش‌پوش باشند» موافقند؛
• تنها ۳۱ درصد با این جمله که بستن زیپ لباس تا زیر سینه زیادازحد جلب توجه می کند» مخالف بوده و ۳۲ درصد با آن موافقند؛
• ۵۷ درصد با این ایده که «لباس های رنگ بدن حالت برهنگی را تداعی می کنند»‌ موافق و ۱۹ درصد مخالفند؛
• ۵۳ درصد با این ایده که «خوب است دختران در محل کار لباس های تنگ‌تر یا بازتر بپوشند»‌ مخالف و تنها ۲۶ درصد با آن موافقند؛
• ۴۸ درصد با این جمله که «حتی پوشیدن لباس خانگی پوشیده هم در مکان های عمومی نامناسب است» ‌موافق و ۳۱ درصد با آن مخالفند؛
• ۶۲ درصد با این جمله که «پوشیدن لباس غیرعفیف در مقابل اعضای خانواده بی‌مورد است» مخالف و تنها ۲۰درصد با آن موافقند؛
• ۷۳ درصد با این که «پوشیدن لباس غیرعفیف در مقابل دوستان خالی از اشکال است» مخالف و تنها ۱۴درصد با آن موافقند؛
• ۹۶ درصد با این جمله که «بدون تصور دختری در حالات نامناسب هم می توان به جذابیت‌های او پی برد» موافق و تنها ۷ دهم درصد با آن مخالفند؛
• ۵۲ درصد با این جمله که «استانداردهای عفیف لباس پوشیدن بسته به موقعیت و فضا فرق می کند» موافق و ۳۳ درصد با آن مخالفند؛
• ۳۴ درصد با این جمله که «دخترانی که برجستگی‌های کمتری در اندام خود دارند اجازه دارند لباس‌هایی را بپوشند که برای دختران دیگر نامناسب است» موافق و ۳۷ درصد با آن مخالفند؛
• ۶۲ درصد با این جمله که «لباسی که در حالت عادی مناسب است ممکن است در شرایط همراهی با موضوع یا موقعیتی سکسی، نامناسب باشد» موافق و ۱۹درصد با آن مخالفند؛
• ۶۳ درصد با این جمله که «دختران باید همیشه طوری لباس بپوشند که کمترین میزان از بدن و فرم آن را نمایان کند» مخالف و ۱۷ درصد با آن موافقند؛
• ۹۴ درصد با این جمله که «دختری که لباس مناسب بر تن دارد هم ممکن است به علت رفتار یا اعتقادی که دارد، غیرعفیف شناخته شود» موافق و تنها ۶ دهم درصد با آن مخالفند؛
• ۷۰ درصد با این جمله که «نمایان بودن شکاف سینه خلاف عفت است» موافق و ۱۵درصد با آن مخالفند؛
• ۹۱ درصد با این جمله که «خم شدن به صورتی که شکاف میان سینه نمایان شود، نامناسب است» موافق و ۴/۵ درصد با آن مخالفند؛
• ۵۲ درصد با این جمله که «نمایان کردن سینه حتی در قسمت بالا بدون نمایان شدن شکاف سینه هم نامناسب است» مخالف و ۲۶ درصد با آن موافقند.

نتیجه‌گیری: