نماز مستحبی و دعا در شب مبعث (زاد المعاد)

و روز بيست و هفتم اين ماه از جمله‌ى اعياد عظيمه است و روزى است كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله در آن روز به رسالت بر امّت مبعوث گرديد و جبرئيل به پيغمبرى بر آن حضرت نازل شد و شبش نيز شب بسيار مباركى است.

و به سندهاى معتبر از حضرت امام محمّد تقى عليه السّلام منقول است كه در ماه رجب شبى هست كه بهتر است از براى مردم از آنچه آفتاب بر او مى‌تابد و آن شب بيست و هفتم اين ماه است و در صبح آن شب حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله به رسالت مبعوث شد و كسى كه عبادت كند اين شب را، مثل اجر شصت سال عبادت، خدا به او عطا مى‌فرمايد. پرسيدند كه عمل آن شب چيست؟ فرمود كه چون نماز خفتن كردى بخواب رو و هروقت از شب كه بيدار شوى، خواه پيش از نصف شب باشد و خواه بعد از آن، برخيز و دوازده ركعت، نماز بكن و بعد از هردو ركعت سلام بگو و در هر ركعت بعد از حمد يك سوره از سوره‌هاى كوچك، بعد از سوره يس را بخوان و چون از همه فارغ شوى چنان‌كه نشسته‌اى سوره‌ى حمد و قل اعوذ بربّ الفلق و قل اعوذ بربّ الناس و قل هو اللّه احد و قل يا ايها الكافرون و انا انزلناه و آية الكرسى هريك را هفت مرتبه بخوان پس اين دعا را بخوان:

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ

سپاس مخصوص آن خدايى است كه فرزندى ندارد و او را شريك و انبازى در ملك و سلطنت نخواهد بود

وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً) ^[1]

^{و ياورى كه بر عزتش افزايد نخواهد داشت و او را به بزرگى و بزرگوارى ياد كن.}

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ عِزِّكَ عَلَى أَرْكَانِ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ

خدايا از تو درخواست مى‌كنم به حقيقت عزّت تو كه بر پايه‌هاى عرش توست و به منت‌هاى رحمت از كتاب تو (و لوح محفوظت)

وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ وَ ذِكْرِكَ الْأَعْلَى الْأَعْلَى

و به اسم اعظم اعظم اعظمت و ذكر بلند بلند بلندت

وَ بِكَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ كُلِّهَا أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ. ^[2]

 و به كل كلمات تام و تمامت كه درود فرستى بر محمد و آلش و با من آن كنى كه سزاوار بزرگى توست.

هرحاجت كه خواهى بطلب كه هرچه بطلبى برآورده است، مگر آن‌كه حرامى بطلبى، يا قطع رحمى يا هلاك جمعى از مؤمنان را طلب كنى و روزش را روزه بدار كه از براى تو حساب مى‌شود به روزه‌ى يك سال.^[3]

[1] ) سوره الاسراء، آیه 111.

[2] ) مصباح كفعمى ص  ۵٢٧ ؛ مفاتيح الجنان ص  ١۴٨ .
[3] ) مصباح كفعمى ص  ۵٢٧ ؛ إقبال الأعمال: ص  ١٧٧ .