دعای شب نیمه شعبان (زاد المعاد)
۲۶ فروردین ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتاعمال شب نیمه شعبان؛ شيخ گفته است بگو در این شب:
إِلَهِي تَعَرَّضَ لَكَ فِي هَذَا اللَّيْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَكَ الْقَاصِدُونَ وَ أَمَّلَ فَضْلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ الطَّالِبُونَ
خدايا متعرضان خود را در اين شب به تو عرضه داشتند و قاصدان به درگاهت آمدند و طالبان آرزوى فضل و احسانت دارند
وَ لَكَ فِي هَذَا اللَّيْلِ نَفَحَاتٌ وَ جَوَائِزُ وَ عَطَايَا وَ مَوَاهِبُ
و براى تو در اين شب لطفها و جايزهها و عطاها و بخششهاست كه
تَمُنَّ بِهَا عَلَى مَنْ تَشَاءُ مِنْ عِبَادِكَ وَ تَمْنَعُهَا مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنَايَةُ مِنْكَ.
منت مىنهى بدانها به هركه بخواهى از بندگانت و آنها را از كسى كه بدان اعتنايى نداشتهاى بازمىدارى.
وَ هَا أَنَا ذَا عُبَيْدُكَ الْفَقِيرُ إِلَيْكَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ
اكنون من اين بندهى كوچك توام كه به تو آرزومندم از فضل و احسانت
فَإِنْ كُنْتَ يَا مَوْلَايَ تَفَضَّلْتَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ عُدْتَ عَلَيْهِ بِعَائِدَةٍ مِنْ عَطْفِكَ
و اگر باشى تو اى مولاى من، تفضل كنى در اين شب بر يكى از خلقت و عطا كنى به او جايزهاى از مهربانى خود،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْخَيِّرِينَ الْفَاضِلِينَ
پس رحمت فرست بر محمد و آل محمد صلّى اللّه عليه و آله كه پاك و پاكيزه و نيك و فاضلاند
وَ جُدْ عَلَيَّ بِطَوْلِكَ وَ مَعْرُوفِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و بر من از فضل و احسانت ببخش اى پروردگار جهانيان
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً
و درود و رحمت فرست بر محمد صلّى اللّه عليه و آله خاتم پيغمبران و آل او كه پاكيزهاند و سلام و تحيت فراوان بر آنان؛
إِنَّ اللَّهَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ. [1]
زيرا خدا حميد و مجيد است. بار خدايا! من تو را مىخوانم همچنان كه امر فرمودى، پس دعايم مستجاب كن همانطور كه وعده فرمودى، زيرا كه تو خلف وعده نمىكنى.
مؤلف گويد كه اين دعاى بسيار خوبى است و از دعاهاى اين شب است، امّا ظاهرا جزو آن عمل سابق نيست.
[1] ) اقبال ج 3 ص 314-318. بحار الأنوار ج 98 ص 411؛ مفاتيح الجنان، ج 1 ، ص 169.