ثواب روزه ماه شعبان
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0- ابو حمزۀ ثمالى، از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه: هر كس در ماه شعبان روزه بگیرد، مايۀ پاكى او از هر لغزش و وصمه و بادره خواهد شد، راوى مى‌گويد: از حضرت پرسيدم: وصمه چيست؟ حضرت فرمود: سوگند و نذر در معصيت، عرض كردم: بادره چيست؟ حضرت فرمود: به هنگام خشم سوگند خوردن، و توبۀ از آن همان پشيمانى بر آن است
- مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه: به خدا سوگند كه روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان-دو ماه متوالى-همان توبه‌اى است كه خداوند متعال پذيرفته باشد.
- عبد اللّٰه بن مرحوم ازدى نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود:هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد، حتما بهشت بر او واجب مى‌شود؛ و هر كس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگيرد خداوند متعال در عالم دنيا در هر روز و هر شب به او نظر مى‌كند و نظر خداوند به او تا در بهشت نيز ادامه مى‌يابد؛ و هر كس سه روز روزه بگيرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زيارت مى‌كند
- اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: شعبان ماه من، و رمضان ماه خداوند و بمنزلۀ بهار مستمندان است، و خداوند متعال عيد قربان را فقط براى سير كردن نيازمندان شما از گوشت قرار داد، پس آنها را اطعام كنيد.
- ابو الصباح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است: به خدا سوگند كه روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان بمنزلۀ قبول توبه است از طرف خداوند است.
- مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: پدرم عليه السّلام بين (روزۀ) ماه شعبان و ماه رمضان يك روز فاصله مى‌انداخت، و حضرت امام زين العابدين عليه السّلام آن دو ماه را به هم وصل مى‌كرد و مى‌فرمود: روزۀ دو ماه متوالى، به منزلۀ توبه‌اى است كه از طرف خداوند مورد قبول قرار گرفته است.
- حفص بن بخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه: زنان پيغمبر هر گاه روزهاى بر عهده داشتند، (اداى) آن را تا ماه شعبان به تأخير مى‌انداختند، تا رعايت حال رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را كرده باشند؛ و چون ماه شعبان فرا مى‌رسيد، روزه مى‌گرفتند و حضرت نيز همراه با آنان روزه مى‌گرفت. حضرت در ادامۀ سخنان خود فرمودند: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى‌فرمود: شعبان، ماه من است.
- سماعة بن مهران نقل مى‌كند كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: آيا كسى از پدران شما ماه شعبان را روزه مى‌گرفت؟ فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم كه بهترين پدران من است، در ماه شعبان روزه مى‌گرفت.
- زيد بن اسلم روايت كرده است كه از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در مورد روزۀ ماه رجب پرسيدند، حضرت فرمود: چرا از (روزۀ) ماه شعبان غافليد؟ !
- از انس بن مالك روايت شده است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پرسيدند: كدام يك از روزه‌ها بهتر است؟ فرمود: ماه شعبان به نيّت بزرگداشت ماه رمضان.
- ام سلمه روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در هيچ ماهى تا پايان ماه روزه نمى‌گرفت مگر ماه شعبان كه آن را به ماه رمضان متّصل مى‌كرد.
- ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن مى‌گفتند فرمود: ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ مى‌دارند و حقّش را مى‌شناسند، و آن ماهى است كه در آن روزيهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون مى‌شوند، و بهشت، زينت و آراسته مى‌گردد، و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم مى‌شود، و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنه‌اى هفتاد برابر مى‌شود، و سيئه (از نامۀ اعمال) پاك و گناهان آمرزيده مى‌گردد، و عمل نيك، مورد قبول قرار مى‌گيرد. پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مى‌كند و از عرش خويش به روزه‌داران و عبادت‌كنندگان خود نظرى مى‌افكند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مى‌كند. در اين هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا! فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد، تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شب‌زنده‌دارى بپردازيم.رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند براى او هفتاد حسنه مى‌نويسد، و هر حسنه‌اى برابر با (ثواب) يك سال عبادت است.
*و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهانى كه باعث نابودى اويند، آمرزيده مى‌شوند.
*و هر كس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه در بهشت از درّ و ياقوت براى او بالا برده خواهد شد.
*و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، در روزى او گشايش حاصل مى‌شود.
*و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار مى‌دهد.
*و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى‌سازد.
*و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابليس و دستيارانش و وسوسه‌ها و اشارات وسوسه انگيز وى در امان مى‌ماند.
*و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد از دنيا رحلت نمى‌كند مگر آنكه از آب حوضهاى قدس سيراب شود.
*و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد منكر و نكير به هنگام سؤال، با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود.
*و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مى‌دهد.
*و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب مى‌شود.
*و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زيارت مى‌كنند تا زمانى كه در صور بدمند.
*و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مى‌كنند.
*و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پايان و درندگان حتّى ماهيان درياها الهام مى‌شود كه براى او طلب آمرزش كنند.
*و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزيز و مقتدر او را مورد خطاب قرار مى‌دهد كه: به عزّتم قسم كه تو را در آتش نمى‌سوزانم.
*و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درياى آتش براى او خاموش مى‌شود.
*و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد.
*و هر كس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (در آخرت) تمام درهاى بهشت به روى او باز مى‌گردد.
*و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار قصر از درّ و ياقوت در بهشت به وى عطا مى‌شود.
*و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار از حوريان بهشتى را به همسرى او درآورند.
*و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به وى خوش آمد مى‌گويند و بالهاى خويش را بر بدن او مى‌سايند.
*و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او مى‌پوشانند.
*و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به هنگام بيرون آمدن از قبر، مركبى از نور براى او آماده مى‌كنند، و او بر آن مركب نور سوار مى‌شود و بسوى بهشت به پرواز در مى‌آيد.
*و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، اختيار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحيد به او كرامت مى‌شود.
*و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، امان بيزارى از نفاق به او داده مى‌شود.
*و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را به او عنايت مى‌فرمايد.
*و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات رهائى او را از آتش جهنّم صادر مى‌كند.
*و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، چهره‌اى نورانى و شاد پيدا مى‌كند.
*و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (مقام و منزلت ناشى از) خشنودى پروردگار بزرگ را كه بزرگترين پاداشهاست به دست مى‌آورد.
*و هر كس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئيل او را از پيشگاه عرش مورد خطاب قرار مى‌دهد كه: اى مرد! عمل خود را از سر گير، و از نو شروع به كار كن، زيرا گناهان گذشتۀ تو همه آمرزيده شد، و اين گفتۀ پروردگار عالميان است كه: اگر گناهان تو به شمارۀ ستارگان آسمان و قطره‌هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بيابان و به شمارۀ روزهاى دنيا باشد، من همۀ آنها را آمرزيدم، و انجام اين كار در ازاى روزه‌دارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نيست.
منبع: پاداش نیکی‌ها و کیفر گناهان, شیخ صدوق, مترجم:مجاهدی، محمد علی, جلد:١
