شعر درباره ماه مبارک رمضان

الا، که مژده رحمت دهد هلال صیام 

هلا، که ماه عبادت رسید و وقت قیام

رسید آن مه اعظم که لیله القدرش

به از هزار مه و خوشتر از هزاران عام

بهار بندگی آغاز شد که از هر سوی

رسد روایح گلزار معرفت به مشام 

ببـــــــــــین،دولت ماه مبارک رمضان

به خلق آمده از خالق این چنین پیغام

جزای روزه منم چون که روزه بهر من است

زهی شرافت صائم زهی علو مقام 

ولی چه روزه؟ که اَلصُّوم ُلی خدا فرموده

کدام روزه که اجری به  است رد فرجام

به روزه دار حقیقی کجا اجازه دهند

که خودسرانه بهر سو رود،گسسته لجام

حقیقتاً اگرت میل روزه داری هست

موظفی که کنب مستمند را اطعام

به گوش و چشم دل ،دست و پای روزه دار

وگرنه این هوس روزه است و فکری خام

کجاست روزه،گر افطار می کنی به حرام 

ثمر زخون کسان کرده ای تهیه اطعام

کمال روزه در اینها گفته شد باشد

شروط روزه کامل چنین شده اعلام

زخواب غفلت اگر این زمان شوی بیدار

سعادت دو جهان می بری ز ماه صیام