احکام روزه: روزه ‏هاى حرام و مكروه

احکام روزه از رساله امام خمینی (ره)

•  روزه عيد فطر و قربان حرام است، و نيز روزى را كه انسان نمى ‏داند آخر شعبان است‏ يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد، حرام مى ‏باشد.
• اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، و همچنين اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كند، بنابر احتياط واجب بايد خوددارى كند.
• روزه مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جد شود، جايز نيست، بلكه اگر اسباب اذيت آنان نشود، ولى او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كنند، احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد.
• اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، و در بين روز پدر او را نهى كند، بايد افطار كند.
•  كسى كه مى‏ داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد،بايد روزه بگيرد. و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست، مگر آن كه به قصد قربت ‏بگيرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
• اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال ترس براى او پيدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد،و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، مگر آن كه به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
• كسى كه عقيده‏ اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بايد قضاى آن را بجا آورد.
•  غير از روزه‏ هايى كه گفته شد، روزه‏ هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصل گفته شده است.
• روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است‏ يا عيد قربان،مكروه است.