احياى شب قدر
۰۴ تیر ۱۳۹۴ 0در فضيلت احياى شب قدر همين بس كه در روايت آمده:
كانَ ابُو عَبْدِاللَّهِ عليه السلام مَريضاً مُدْنِفَاً فَامَرَ فَاخْرِجَ الى مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله فَكانَ فِيهِ حَتَّى اصْبَحَ لَيْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ. «1» امام صادق عليه السلام در مرض مشرف به موت، امر فرمود در شب بيست و سوم او را به مسجد پيامبر ببرند، تمام شب را در مسجد بود تا صبح روز بيست و سوم رسيد.
زراره مى گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود:
در شب نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوم قرآن را برگير و باز كن و روبهروى خود قرار ده و بگو: الَّلهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ، وَ ما فِيهِ وَ فيهِ اسْمُكَ الاْكْبَرُ وَ اسْماؤُكَ الْحُسْنى وَ ما يُخافُ وَ يُرْجى انْ تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّارِ. خدايا از تو درخواست مى كنم به حق كتاب نازل شده ات و آنچه در آن است، و در آن است نام بزرگترت، و نامهاى نيكوترت و آنچه بيمانگيز است و اميدبخش. اينكه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهى. و هر چه مى خواهى از خدا بخواه. «2»
امام صادق عليه السلام درباره احيا داران شب بيست و سوم فرمود:
خوشا به حال راكعان و ساجدان آن شب، و آنان كه خطاهاى گذشته را در نظر مى گيرند و اشك مى ريزند، من اميد دارم كه چنين افرادى از پيشگاه مقدس حق نااميد نشوند. «3»
حضرت صادق عليه السلام از پدرانش از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى كند:
هذا شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرٌ مُبارَكٌ، افْتَرَضَ اللَّهُ صِيامَهُ، تُفْتَحُ فِيهِ ابْوابُ الْجِنانِ، وَ تُصَفَّدُ فيهِ الشَّياطينُ، وَ فيهِ لَيْلَةٌ خَيْرٌ مِنْ الْفِ شَهْرٍ، فَمَنْ حُرِمَها حُرِمَ- يُرَدِّدُ ذلِكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ. «5»اين است ماه رمضان، ماه مباركى كه خداوند روزه را در آن واجب فرموده، در اين ماه درهاى بهشت باز است، و شياطين در غل و زنجيرند، شب قدر كه بهتر از هزار ماه است در اين ماه مبارك قرار دارد، كسى كه از آن محروم شود از بركات عظيمهاش محروم شده- اين مسئله را حضرت سه بار فرموده است.
پی نوشت:
(1)- بحار الأنوار: 47/ 53، باب 4، حديث 87؛ مستدرك الوسائل: 7/ 474، باب 23، حديث 8692.
(2)- بحار الأنوار: 94/ 4، باب 53، حديث 5؛ مستدرك الوسائل: 7/ 475، باب 23، حديث 8695.
(3)- بحار الأنوار: 94/ 4، باب 53، ذيل حديث 5.
(4)- بحار الأنوار: 94/ 7، باب 53، حديث 9؛ مستدرك الوسائل: 6/ 63، باب 32، حديث 8660.
(5)- بحار الأنوار: 93/ 366، باب 46، حديث 41؛ الأمالى، شيخ مفيد: 301، حديث 1.
منبع: تفسير و شرح صحيفه سجاديه، شیخ حسین انصاریان, ج11، ص: 244