چهل حدیث تصویری امام رضا (ع) (+پاورپوینت)
۱۷ آذر ۱۳۹۴ 0 صوتی و تصویریامام رضا «علیه السلام»
سِعَةُ المَنزِلِ وَ کَثرَةُ المُحبِّینَ؛
خانه ی وسیع و فراوانیِ دوستداران.
بحار الانوار، ج 71، ص 177
امام رضا «علیه السلام»
مَوَدَّةُ عِشرینَ سَنَهً قَرابَةُ؛
دوستی بیست ساله، در حکم خویشاوندی است.
بحارالأنوار، ج 71، ص 175
امام رضا «علیه السلام»
عَونُکَ لِلضَّعفِ مِن اَفضَلِ الصَّدَقَةِ؛
از بهترین نوع صدقه، یاری کردن تو نسبت به ناتوان است.
تحف العقول، ص 446
امام رضا «علیه السلام»
مِن اخَلاقِ الأنبیاءِ التَّنَظُّفُ؛
تمیزی و پاکیزگی از اخلاق پیامبران است.
تحف العقول، ص 442
امام رضا «علیه السلام»
کَلامُ اللِه لا تَتجَاوَزُوهُ، وَ لا تَطلُبُوا الهُدی فی غَیرهِ فَتَضِلّوا؛
قرآن کلام خداست. از آن فراتر نروید و هدایت را در غیر قرآن مجویید، که گمراه می شوید.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1، ص 308
امام رضا «علیه السلام»
مَن سَألَ اللهَ التَّوفیقَ وَ لَم یَجتَهِد، فَقَدِ استَهزَءَ بِنَفسِهِ؛
هر کس از خداوند، توفیق بطلبد ولی تلاش نکند، خودش را مسخره کرده است.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1، ص 283
امام رضا «علیه السلام»
یَنبَغِی لِلرَّجلِ اَن یُوَسِّعَ عَلی عِیالهِ، لِئَلاّ یتَمَنَّوا مَوتَهُ؛
سزاوار است که مرد، در خرج و هزینه ی زندگی بر خانواده ی خود توسعه و گشایش دهد، تا آرزوی مرگ او را نداشته باشند.
من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 68
امام رضا «علیه السلام»
الإیمانُ هُوَ مَعرِفَةُ بِالقَلبِ وَ اِقرارُ بالِلسّانِ وَ عَملَ بِالاَرکانِ؛
ایمان عبارت است از: شناخت قلبی، اقرار و اعتراف زبانی و عمل با اعضا و جوارح.
تحت العقول، ص 422
امام رضا «علیه السلام»
اِنمَّا النّاسُ رَجُلانِ: مُستَریحُ بِالمَوتِ، وَ مُستَراحُ مِنُه بِهِ؛
مردم دو دسته اند: یکی آن که با مرگ، آسوده می شوند. دیگری آن که با مرگ، مردم از دست او آسوده می شوند.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1، ص 263
امام رضا «علیه السلام»
مَن فَرَّجَ عَن مُؤمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَن قَلبهِ یَومَ القِیامَةِ؛
هر کس گِرِه از کارِ مؤمنی بگشاید (و غمی را از او بزداید)، خداوند هم در قیامت، کار بسته او را می گشاید (و اندوهش را می زداید).
اصول کافی، ج 2، ص 200
امام رضا «علیه السلام»
مَن غابَ عَن اَمرٍ فَرَضِیَ بهِ، کانَ کَمَن شَهِدَهُ وَ اَتاهُ؛
کسی که از صحنه ی کاری غایب باشد، اما به آن کار (چه نیک و چه بد) راضی باشد، همچون کسی است که در صحنه ی عمل حاضر بوده و آن را انجام داده است.
التوحید، ص 392
امام رضا «علیه السلام»
مَن حاسَبَ نَفسَهُ رَبِحَ، وَ مَن غَفِلَ عَنها خَسِرَ، وَ مَنِ اعتَبرَ اَبصَرَ؛
هر کس به حساب خودش رسیدگی کند، سود می برد، و هر کس از خود (و اعمالش) غافل شود، زیان می کند، و هر کس عبرت بگیرد، بینا شود.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1، ص 302
امام رضا «علیه السلام»
بِرُّ الواِلدینِ واجِبُ وَ اِن کانا مُشرِکَینِ، و لا طاعَةَ لَهُما فی مَعصِیة الخالِقِ؛
نیکی به پدر و مادر واجب است، هر چند مشرک باشند. ولی در راه معصیت آفریدگار، اطاعتی از آن دو نیست.
بحارالأنوار، ج 71، ص 72
امام رضا «علیه السلام»
انَّ الامَامةَ زِمامُ الدّینِ وَ نِظامُ المُسلمِینَ وَ صَلاحُ الدُّنیا وَ عِزُّ المُؤمِنینَ؛
امامت و رهبری، مایه ی استواری دین و نظام بخشیِ مسلمانان و موجب اصلاح دنیا و عزت و سربلندی مؤمنان است.
اصول کافی، ج 1، ص 200
امام رضا «علیه السلام»
لا تَدعُوا الَعمَلَ الصّالِحَ و الإجتِهادَ فِی العِبادَهِ، إتّکالاً علَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله و سلم؛
کار شایسته و کوشش در عبادت را، تنها به اعتماد و پشت گرمی محبّت آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رها نکنید.
فقه الرضا علیه السلام، ص 339
امام رضا «علیه السلام»
مَن لَم یَشکُرِ المُنعِمَ مِنَ المَخلُوقینَ، لَم یَشکُرِ اللهَ عزَّ و جلّ؛
هر کس سپاسگزار بندگان نیکوکار نباشد، خدای متعال را هم سپاس نگفته است .
عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 27
امام رضا «علیه السلام»
ما ذِئبانِ ضارِیانِ فی غَنَمِ قَومٍ قَد تَفَرَّقَ رُعاؤُها بِاَضَرَّ فی دینِ المُسلمِ مِنَ الرِّیاسَهِ؛
دو گرگ درنده در گله ی بی چوپان، به اندازه ی ریاست طلبی در دین یک مسلمان زیانبار نیست.
اصول کافی، ج 2، ص 297
امام رضا «علیه السلام»
اِعلَم انَّهُ لا وَرعَ اَنفَعُ مِن تَجَنُّبِ مَحارِمِ اللهِ وَالکَفِّ عَن اَذَی المُؤمِنِ؛
بدان که هیچ وَرَع و پرهیزگاری، سودمندتر از پرهیز از حرامهای خدا و اجتناب از اذیت و آزار مؤمن نیست.
فقه الرضا علیه السلام، ص356
امام رضا «علیه السلام»
اَلصغّائِرُ مِنَ الذُّنوبِ طُرُقُ اِلیَ الکَبائِرِ، وَ مَن لَم یَخَفِ اللهَ فِی الَقلیلِ، لَم یَخَفهُ فِی الکَثیرِ؛
گناهان کوچک، راهی به سوی گناهان بزرگ است. هر کس که در گناهان کوچک و کم از خدا نترسد، در گناهان بزرگ و بسیار هم از او نمی ترسد.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1، ص 290
امام رضا «علیه السلام»
اصحَبِ السُّلطانَ بِالحَذَرِ، وَ الصَّدیقَ بِالتَّواضُعِ، وَ العَدُوَّ بِالحَذَرِ، وَ العَامَّةَ بِالبِشرِ؛
با حاکم، با احتیاط همنشینی کن، با دوست، با تواضع، با دشمن، با هوشیاری و پرهیز و با عموم مردم، با خوشرویی همراه باش.
بحارالانوار، ج 75، ص 355
امام رضا «علیه السلام»
مَن لَقِیَ فَقیراً مُسلِماً، َفسَلَّمَ علیه خلِافَ سَلامهِ عَلی الأغنیاءِ، لَقِیَ اللهَ عز و جلّ یَومَ القیامَهِ وَ هُوَ عَلَیهِ غَضبانُ؛
هر کس مسلمان تهیدستی را دیدار کند و به او سلام دهد، ولی متفاوت با سلامی که به ثروتمندان می دهد، روز قیامت، خداوند را دیدار می کند، در حالی که خدا بر او خشمگین است.
عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 57
امام رضا «علیه السلام»
حُبُّ اَولیاءِ اللهِ واجِبُ، وَ کذلِکَ بُغضُ اَعدائهِم و البَراءَةُ منِهُم وَ مِن أئِمَّتِهِم؛
دوستی با دوستان خدا واجب است، همچنین دشمن داشتن و بیزاری جستن از دشمنانِ اولیای خدا و سرکردگان آنان واجب است.
وسائل الشیعه، ج11، ص 433
امام رضا «علیه السلام»
کُلَّما اَحدَثَ العِبادُ مِنَ الذُّنوُبِ ما لَم یَکُونُوا یَعمَلُونَ، اَحدَثَ اللهُ لَهُم مِنَ البَلاءِ ما لَم یَکوُنوا یَعرِفُونَ؛
هرگاه بندگان، گناهان تازه ای را پدید آورند که قبلاً مرتکب نمی شدند، خداوند هم بلای تازه ای برای آنان پیش می آورد که قبلاً نمی شناختند.
وسائل الشیعه، ج 11، ص 240
امام رضا «علیه السلام»
لَتَأمُرنَّ بِالمَعرُوفِ وَ لَتَنهُنَّ عَنِ المُنَکرِ، اَو لَیَستعَمِلُنَّ عَلَیکُم شِرارُکُم، فَیَدعُوا خیِارُکُم فَلا یُستَجابُ لَهُم؛
حتماً امر به معروف و نهی از منکر کنید، و گرنه اشرارتان بر شما مسلّط و حاکم می شوند، آن گاه خوبانتان هم دعا کنند، دعایشان مستجاب نمی شود.
وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۳۹۴
امام رضا «علیه السلام»
ما اَفادَ عَبْدٌ فائِدَةً خَیْراً مِنْ زَوْجَةٍ صالِحَةٍ اِذا رَآها
سَرَّتْهُ وَ اِذا غابَ عَنْها حَفِظَتْهُ فى نَفْسِها وَ مالِهِ.
بنده مؤمن، هیچ بهرهاى نبرده که بهتر از همسر خوب و شایستهاى باشد که هنگام حضور شوهر، مایه خوشحالى او باشد و در غیاب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.
مسند الامام الرضا علیه السلام ، ج 2، ص 256.
امام رضا «علیه السلام»
اَلسَّخِىُّ یَأْکُلُ مِنْ طَعامِ النّاسِ لِیَأْکُلُوا مِنْ طَعامِهِ،وَالْبَخیلُ لایَأکُلُ مِنْطَعامِالنّاسِلِئَلاّ یَأْکُلُوا مِنْطَعامِهِ.
بخشنده و سخاوتمند، از غذاى مردم مى خورد، تا از غذایش بخورند،ولى بخیل از غذاى دیگران نمى خورد،تا از غذاى او نخورند.
مسند الامام الرضا علیه السلام ، ج 1، ص 295.
امام رضا «علیه السلام»
لایُحِبُّنا کافِرٌ وَلا یُبْغِضُنا مُؤْمِنٌ، وَ مَنْ ماتَ وَهُوَ یُحِبُّنا کانَ عَلَى اللَّهِ حَقّاً اَنْ یَبْعَثَهُ مَعَنا.
هیچ کافرى ما را دوست نمىدارد و هیچ مؤمنى دشمن ما نمىشود. هرکس با محبّت ما اهل بیت بمیرد، بر خداوند حتمى است که او را در قیامت با ما برانگیزد.
مسند الامام الرضا علیه السلام ، ج 1، ص 358.
امام رضا «علیه السلام»
یَکوُنُ الرَّجُلُ یَصِلُ رَحِمَهُ، فَیَکُونُ قَد بَقِیَ مِن عُمرِهِ ثَلاثُ سِنینَ، فَیُصَیِّرهَا اللهُ ثَلاثینَ سَنهً، وَ یَفعَلُ اللهُ ما یَشاءِ؛
گاهی کسی صله ی رحم می کند، در حالی که از عمرش سه سال باقی مانده است. خداوند (به خاطر این عمل) باقی مانده عمر او را سی سال می کند. و خداوند آنچه را بخواهد، می کند.
اصول کافی، ج 2، ص 150
امام رضا «علیه السلام»
تُعْرَضُ عَلى رَسُولِ اللَّهِ عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ اَعْمالُ اُمَّتِهِ کُلَّ صَباحٍ اَبْرارِها وَ فُجّارِها، فَاحْذَرُوا.
کارهاى امّت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ، چه نیکان و چه بدکاران، هر بامداد به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گزارش و عرضه مىشود ، پس حذر کنید!
مسندالامام الرضا علیه السلام ، ج 1، ص 339.
امام رضا «علیه السلام»
إِذا کَذِبَ الوُلاةُ حُبِسَ المَطَرُ، وَ إِذا جارَ السُّلطانُ هانَتِ الدُّولَةُ، وَ إِذا حُبِسَتِ الزَّکاةُ ماتَتِ المَواشی؛
هرگاه زمامداران دروغ گویند، خشکسالی می شود، هرگاه حاکم ستم کند، حکومت سست می شود، و هرگاه زکات پرداخت نشود، چهارپایان تلف می شوند.
الامالی، ص 310
امام رضا «علیه السلام»
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِي- فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي
کلمه لا اله الا الله حصار من است و هرکس وارد حصار من شود از عذابم درامان است. اما این شرطهایی دارد ومن از شرطهای آن هستم
اعیان الشیعه،ج2،ص18
امام رضا «علیه السلام»
المُؤمِنُ إذا غَضِبَ لَم یُخرِجهُ غَضَبُهُ عَن حَقٍّ، وَ إذا رضَیَِ لَم یُدخِلهُ رضِاهُ فی باطِلٍ، و إذا قَدرَ لَم یَأخُذ َاکثرَ مِن حَقّهِ؛
مؤمن هرگاه خشمگین شود، غضبش او را از حق بیرون نمی برد. و هرگاه خرسند و راضی شود، خوشنودی اش او را به باطل نمی کشاند. و هرگاه قدرت یابد، بیش از حق خودش برنمی دارد.
بحارالانوار، ج 75، ص 355
امام رضا «علیه السلام»
مَن قَصَدَ الَیهِ رَجُلُ مِن إخوانهِ مُستَجیراً بهِ فی بَعضِ اَحواِلهِ، فَلَم یُجِرهُ بَعدَ اَن یَقدِرَ عَلیهِ، فَقَد قَطَعَ وِلایهَ اللهِ عزّ و جلّ؛
کسی که یکی از برادران دینی اش برای کاری به او پناه آورد، ولی او با آن که می تواند، پناهش ندهد و کاری برایش نکند، رشته ی ولایت خدای متعال را گسسته است.
بحارالانوار، ج 72، ص 181
امام رضا «علیه السلام»
الَّذینَ إذا اَحسَنُوا إستَبشَرُوا، وَ إذا اَساؤُوا إستَغفَروُا، وَ إذا اُعطُوا شَکرُوا، وَ إذَا ابتُلُوا صَبَروُا، وَ إذا غَضِبُوا عَفوَا؛
آنان که هرگاه نیکی کنند، خوشحال می شوند، و هرگاه بدی کنند، استغفار می کنند، و هرگاه چیزی به آنان عطا شود، سپاس می گویند، و هرگاه مبتلا و گرفتار شوند، صبر و شکیبایی می کنند، و هرگاه خشمگین شوند، عفو و گذشت می کنند.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1، ص 284
امام رضا «علیه السلام»
لَا يَجْتَمِعُ الْمَالُ إِلَّا بِخِصَالٍ خَمْسٍ بِبُخْلٍ شَدِيدٍ وَ أَمَلٍ طَوِيلٍ وَ حِرْصٍ غَالِبٍ وَ قَطِيعَةِ الرَّحِمِ وَ إِيثَارِ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ.
هرگز مال و ثروت جمع و اندوخته نمی گردد مگر با پنچ خصلت: بخل شدید، آرزوی دور و دراز، حرض غالب، قطع رحم و برگزیدن دنیا بر آخرت
کشف الغمّه، ج 3، ص 84
امام رضا «علیه السلام»
لَا يَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقِيقَةَ الْإِيمَانِ حَتَّى يَكُونَ فِيهِ خِصَالٌ ثَلَاثٌ التَّفَقُّهُ فِي الدِّينِ وَ حُسْنُ التَّقْدِيرِ فِي الْمَعِيشَةِ وَ الصَّبْرُ عَلَى الرَّزَايَا.
هیچ بنده ای به مرتبه ی حقیقت ایمان نمی رسد، مگر اینکه این خصلت در او باشد؛ دین شناسی، تدبیر و برنامه ریزی نیکو در زندگی، و شکیبایی بر سختیها و ناملایمات
تحف العقول،ص446
امام رضا «علیه السلام»
مَنْ رَضِيَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ تَنَعَّمَ أَهْلُهُ وَ بَصَّرَهُ اللَّهُ دَاءَ الدُّنْيَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَخْرَجَهُ مِنْهَا سَالِماً إِلَى دَارِ السَّلَام
کسی که به مال حلال اندک راضی باشد مخارجش سبک می شود و خانواده اش برخوردار می گردند خداوند او را به درد و درمان دنیا بینا می کند و او را سالم و بی گناه از دنیا به دارلسلام بهشت بیرون می برد.
مسند الامام الرضا علیه السلام ، ج 1، ص 269.
امام رضا «علیه السلام»
انَّ زُوّارَ قَبری لاَ کرَمُ الوُفوُدِ عَلَی اللِه یَومَ القِیامةِ، وَ ما مِن مُؤمِنٍ یَزُورُنی فَیُصیبُ وَجهَهُ مِنَ الماءٍ، الاّ حَرَّمَ اللهُ تَعالی جَسَدهُ عَلی النّارِّ؛
زائران قبر من، گرامی ترین گروه هایی اند که روز قیامت بر خداوند وارد می شوند. هیچ مؤمنی نیست که مرا زیارت کند و در راه زیارتم آبی به صورتش بچکد، مگر آن که خدای متعال، بدن او را بر آتش دوزخ حرام می کند.
عیون الاخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 248
امام رضا «علیه السلام»
إجعَلُوا لاَنفُسِکُم حَظًّا مِنَ الدُّنیا، بِاعِطائِها مَا تَشتَهی مِنَ الحَلالِ و ما لَم یَنَلِ المُرُّوةُ و لا سَرفَ فیهِ، وَاستَعینوُا بِذلِکَ عَلی اُمُورِ الدّینِ؛
برای خودتان بهره ای از دنیا قرار دهید، به این که خواسته های دل را از حلال برآورده سازید تا حدّی که مروّت را از بین نبرد و اسراف در آن نباشد. بدین وسیله در کارهای دین، کمک بجویید.
فقه الرضا علیه السلام، ص 337
متن و ترجمه احادیث امام رضا علیه السلام به همراه شرح حدیث
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
