وهابیت چگونه به وجود آمد؟ وهابی ها چه عقایدی دارند؟

یکی از فرقه‌های افراطی اسلامی‌ که در قرون اخیر به وجود آمده که با نظرات خلاف کتاب و سنت موجب مشکلات فراوانی در جوامع اسلامی شده، فرقه وهابیت است. این فرقه به دست محمد بن عبدالوهاب (م. ۱۲۰۶ ق) بنیانگذاری شد که تحت تاثیر گفته های یک جاسوس انگلیسی به نام هنفر قرار گرفت و عقاید ابن تیمیه از علمای قرون پیشین اهل سنت را -که در زمان خودش به خاطر عقاید خاصش مورد انتقاد شدید دیگر عالمان اهل سنت بود - محور قرار داده این فرقه را تاسیس نمود. خاطرات مستر هنفر کتابی است که پرده از این حقیقت بر می دارد. خواندن این کتاب که حدود چهل صفحه است به خوانندگان گرامی این مقاله توصیه می شود. 

 

 

 

 

وهّابیان به ظاهر قرآن و سنت تمسک دارند و هر آنچه را در کتاب و سنت نیابند، بدعت می‌شمارند و از این رو تنها خود را موحد می‌دانند و دیگر مسلمانان را در عبادت، مشرک می‌پندارند و اهل بدعت می‌انگارند.[۱] [۲]

 

 

بنیان آرا و عقاید وهابیت بر نظریه‌های ابوعباس احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه حرّانی دمشقی استوار است. او در قرن ۸ هجری می‌زیست و حنبلی مذهب بود و عقاید و آرایی را بر این مذهب افزود که پیش از آن در هیچ یک از مذاهب اسلامی وجود نداشتند.[۳] فقهای بزرگ زمان ابن تیمیّه، اقوال وی را مردود و محکوم دانستند و بسیاری از علمای دینی در بلاد اسلامی با او مخالفت کردند؛ چونان که برخی او را کافر دانستند و برخی دیگر خواستار حبس او شدند.[۴] [۵]بدین روی، عقاید ابن تیمیّه تا ق.۱۲ هجری رونق نیافت.

 

 

در قرن ۱۲ هجری بود که محمد بن‌ عبدالوهاب نجدی به احیای نظریّه‌های ابن تیمیه پرداخت. عبدالوهاب نیز در آغاز همچون ابن تیمیه هواخواهی نیافت. و علمای اهل سنت او را به خاطر عقایدش طرد نمودند. تا اینکه به سال ۱۱۶۰ ق. به شهر دِرعیه از شهرهای مشهور نجد رفت.

 

امیر آن دیار، محمد بن مسعود - جد آل سعود - بود و عقاید عبدالوهّاب را برای تقویت حکومت خویش مناسب دید. محمّد بن مسعود با محمّد بن عبدالوهاب قرار گذاشت تا نیروی حکومتی خویش را برای تبلیغ و ترویج مذهب او بکار اندازد؛ به شرط آن که محمد بن عبدالوهّاب نیز از گذر جایگاه دینی خویش، حکومت را تأیید و تقویت کند.[۶] [۷] از آن پس، این دو تن به شهرهای بسیاری لشکر کشیدند و هر کس را با عقاید خویش ناسازگار یافتند، کافر خواندند و کشتند.

 

بدین سان، روز به روز قدرت آل سعود روی به فزونی گذاشت و در سایه آن آیین وهّابی نیز گسترش یافت. چون امپراتوری عثمانی بدست کشورهای استعمارگر تجزیه شد، عربستان به آل سعود واگذار گشت؛ زیرا آنان بسیار قدرت یافته بودند و باورهایشان با اهداف استعمارگران ناسازگار نبود. از آن پس تاکنون وهابیّت مذهب رسمی کشور عربستان است و وهابیان می‌کوشند تا مذهب خویش را در دیگر کشورهای اسلامی ترویج دهند.[۸]

 

 

ویژگی بنیادی مذهب وهّابی، نفی و انکار است. عقاید وهّابی بر نفی عقاید و اعمال دیگر مسلمانان استوار است. آنان برخی اعتقادات و اعمال مسلمانان را با توحید عبادی ناسازگار می‌پندارند.

 

 

وهّابیان توسل به اولیای الهی و استمداد از آنان را برنمی‌تابند و معتقدند که باید خدا را بی‌واسطه خواند و تنها باید از او استمداد کرد و اگر کسی جز این کند، کافر است.[۹] [۱۰][۱۱]

 

شیعیان در برابر وهّابیان، بر آن‌اند که اگر استمداد از غیرخدا شرک است، باید همه انسان‌ها و از جمله وهّابیان را مشرک دانست؛ زیرا همه انسان‌ها محتاج یکدیگرند و خداوند آنان را به یکدیگر نیازمند ساخته است. شرک آنگاه تحقّق می‌یابد که استمداد از مخلوق، همراهِ خدا پنداشتن و مستقل پنداشتن او صورت گیرد.

 

از قرآن و سنت برمی‌آید که واسطه کردن بندگان صالح خدا برای‌ حوایج و آمرزش، نه تنها شرک نیست که امری پسندیده است؛ زیرا آدمی در این حال از خداوند مدد می‌طلبد و در حقیقت از او یاری می‌خواهد.[۱۲] [۱۳]

 

برخی از عقاید و اعمال که در نظر وهّابیان شرک به شمار می‌آیند، عبارت‌اند از: توسّل به اولیای الهی، طلب شفاعت از آنان تعمیر و بنا و زیارت قبور مقدس و نیز تبرّک و استشفا از اولیای الهی.

 

وهّابیان سوگند به غیرخدا و عقیده به نیروی غیبی بندگان خاصّ خدا را نیز برنمی‌تابند.

 

علمای اسلام، به اشکال‌های وهابیان پاسخ‌های مفصّلی داده‌اند. سوگند به غیرخدا و شرک و استشفاء از اولیای الهی نیز با شرایطی ویژه در قرآن و سنت روا شمرده شده‌اند.[۱۴] [۱۵] [۱۶] [۱۷] [۱۸] درباره نیروی غیبی انبیا و اولیا نیز آیاتی روشن در قرآن به چشم می‌آید. [۱۹] [۲۰]

 

وهّابیان، باورهای ویژه دیگری نیز دارند؛ از جمله نخستین پیامبر را نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) می‌شمارند. [۲۱]

 

آنان معتقدند که خدا را در آخرت می‌توان دید.[۲۲] نیز بر آن‌اند که پیامبران تنها در مقام تبلیغ معصوم‌اند و در غیر این مقام ممکن است گناه کنند و خلاف آیین خویش گام بردارند.[۲۳] [۲۴]

 

 

علمای شیعه و سنی در رد وهابیّت، کتاب‌های فراوانی نوشته‌اند.[۲۵] نخستین کتاب در این باره را برادرِ سنی مذهبِ محمّد بن عبدالوهّاب نوشته و نام آن را الصّواعق الالهیّة فی الرّدّ علی الوهّابیّة نهاده است.

 

از نخستین آثار شیعه در این باره کتاب منهج الارشاد لِمَن اراد السّداد، نوشته شیخ جعفر کاشف الغطاء است.

 

 

بر سر قبور مطهر ائمه شیعه مدفون در بقیع از گنبد زيبا و بسيار بلند بوده است وهابی ها در 8 شوال سال 1344 ق. آن را تخریب نمودند. 

 

 

1. کشف الارتیاب، ص۷-۱۲.

2. فرق و مذاهب کلامی، ص۱۸۱.

3. بحوث فی الملل والنّحل ج۴، ص۳۳۱.

4. بحوث فی الملل والنّحل، ج۴، ص۳۵-۶۳ .

5. وهابیّت از دیدگاه مذاهب اهل سنّت، ص۵۷-۴۳.

6. وهّابیان، ص۷۸.

7. وهّابیان، ص۷۹.

8. آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ص۱۴۴.

9. مجموعة الوسائل والمسائل، ج۳-۱، ص۲۰-۲۱.

10. مجموعة الوسائل والمسائل ج۱-۳، ص۴۲-۴۶.

11. کشف الارتیاب، ص۱۴۳-۱۱۹.

12. سوره نساء/سوره۴، آیه۶۴.

13. اصل الشّیعة و اصولها، ص۱۰۰.

14. سوره یوسف/سوره۱۲، آیه۹۳.

15. سوره حجر/سوره۱۵، آیه۷۲.

16. سوره آل عمران/سوره۳، آیه۳۵.

17. وسائل الشّیعة، ج۱۶،‌ ص۱۹۰.

18. بحوث فی الملل والنّحل، ج۴.

19. سوره بقره/سوره۲، آیه۶۰.

20. سوره آل عمران/سوره۳، آیه۴۹.

21. فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۵۹.

22. منهاج السّنّة النبویّة، ج۱-۲، ص۲۱۵-۲۱۶.

23. منهاج السّنّة النبویّة، ج۱-۲، ص۲۲۸-۲۲۶.

24. ادیان الهی و فرق اسلامی، ص۱۹۴.

25.  فرقه وهّابی و پاسخ شبهات آنها، ص۲۱-۱۵.

 

 

جمعى از نويسندگان، کتاب فرهنگ شيعه، ص۴۶۵-۴۶۷.

 

 

کتاب خاطرات مستر هنفر، سایت ولیعصر