داستانهای ائمه: امام حسین (ع): رفتار امام حسین با خدا و با مردم

آمده است كه:حضرت امام حسين عليه السلام بعد از طواف بيت ‏الحرام، به سوى مقام حضرت ابراهيم عليه السلام مى ‏رفت و نماز مى‏ خواند و سپس صورت خود را بر مقام مى‏ گذاشت و گريه مى‏ كرد و مى‏ گفت: «الهى عبيدك ببابك، خويدمك ببابك، سائلك ببابك، مسكينك ببابك».

يك روز اين دعا را زياد تكرار كرد و رفت. اتفاقاً گذار حضرت به جمعى از مساكين افتاد كه مشغول خوردن نان بودند.

حضرت به آنان سلام داد. آنها از امام دعوت كردند كه با آنها غذا بخورد. حضرت در جمع آنان نشست و فرمود: اگر اين صدقه نبود، با شما مى‏ خوردم، سپس فرمود: برخيزيد برويم به منزلم. وقتى كه رفتند، حضرت به آنان غذا و لباس داد و دستور داد كه به آنها قدرى پول بدهند. «1»

---

(1)کشکول ممتاز:ص41،احقاق الحق:ج11،ص154.

منبع: داستان ها و حكايت‏هاى حج، رحيم كارگر، نشر مشعر، تهران، چاپ: پانزدهم، 1386،ص16.