سخنان امام حسین علیه السلام: خیر دنیا و آخرت
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 اهل بیت علیهم السلام
«كَتَبَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَه إلَي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا سَيِّدِي! أَخْبِرْنِي بِخَيْرِ الدُّنْيَا وَالآخِرَه!
فَكَتَبَ عليه‌السلام: بِسْمِ اللَهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. أَمَّا بَعْدُ، فَإنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَا اللهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَهُ أُمُورَ النَّاسِ؛ وَمَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَهِ وَكَلَهُ اللَهُ إلَي النَّاسِ؛ وَالسَّلَامُ».(1)
امام صادق عليه السّلام می فرماید: «مردي از اهل كوفه، نامه‌اي به محضر حضرت حسين بن عليّ (عليه السّلام) نوشت بدين مضمون: اي سيّد من و آقاي من! مرا خبر ده كه خير دنيا و آخرت در چيست؟
حضرت برای او چنين نوشتند: بسم الله الرّحمن الرّحيم. كسی كه رضای خدا را طلب كند، گرچه همراه با ناراحتی و غضب مردم باشد، خداوند او را از امور مردم كفايت مي‌كند(خدا او را بس است). و كسي كه رضا و پسند مردم را طلب كند، اگرچه به غضب و سَخط خداوند منتهی شود، خداوند امور او را به مردم واگذار می کند.»
______________________
پی نوشت:
1. الامالی، شیخ صدوق، ص200؛ بحارالانوار، مجلسی، ج68 ص208.
