زندگینامه اسرای کربلا: فاطمه دختر امام حسن، همسر امام سجاد علیه السلام

 

فاطمه دختر امام حسن بن علی (علیه السلام) و همسر امام علی بن الحسین (علیه السلام ) و مادر امام محمد باقر (علیه السلام) و برادرانش حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) و عبدالله است. کنیه او ،ام عبد الله و مادرش ام ولد بوده است. وی به همراه همسرش امام زین العابدین و فرزندش محمد باقر (علیه السلام) همراه عموی بزرگوارش امام حسین (علیه السلام) رهسپار کربلا شد و پس از ان در سلک اسیران به شام رفت و در کلیه مصائب با سایر اهل بیت علیهم السلام شریک و سهیم بود

محلاتی می نویسد:  چه گذشت به این مخدره که از یکسو شوهر بیمار خود را در زیر غل و زنجیر بالای شتر بنگرد و طفل چهار ساله (محمد باقر) خود را گرسنه و تشنه ببنید و خودش محتاج خرقه ای باشد که خود را از نامحرمان بپوشاند و از سوهای دیگر سرهای خویشاوندان خود را به نیزه بنگرد(ریاحین الشریعه،ج3،ص15و16)

امام صادق (علیه السلام) درباره اش فرمود: بانویی راستگو و درستکار بود . زنی همپایه او در خاندان امام حسن (علیه السلام) نبوده است (اصول کافی،کلینی، محمد بن یعقوب،علی اکبر غفاری،دارالکتب الاسلامیه،ج1،ص469، بحارالانوار،ج46،ص215،366)

فاطمه (سلام الله علیها) شاهد همه ظلمها و مصیبت های وارد شده بر اهل بیت (علیهم السلام) بوده و با صبر و بردباری ،بیماری و شکنجه های همسرش،شهادت عزیزان و اسارت بچه ها و حقارت ها و توهین ها را ضمن حفظ حجاب متحمل شد.( محدثات شیعه،ص240)

---

منبع: زنان عاشورایی (نقش زنان در نهضت امام حسین علیه السلام)، زهرا یزدان پناه قره تپه، تهران: موسسه انتشارات و تبلیغات هلال،1382،صص44.45