علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات هفتم: مناجات فرمانبران خدا

اللَّهُمَّ أَلْهِمْنَا طَاعَتَكَ وَ جَنِّبْنَا مَعْصِيَتَكَ

خداى فرمانبرى ‏ات را به ما الهام فرما، و ما را از نافرمانيت دور كن،

وَ يَسِّرْ لَنَا بُلُوغَ مَا نَتَمَنَّى مِنِ ابْتِغَاءِ رِضْوَانِكَ

و راه رسيدن به آنچه از خشنودى ‏ات آرزومنديم‏ آسان كن،

وَ أَحْلِلْنَا بُحْبُوحَةَ جِنَانِكَ وَ اقْشَعْ عَنْ بَصَائِرِنَا سَحَابَ الارْتِيَابِ

و ما را در ميان بهشتهايت جاى ده،و از برابر ديدگان دلهايمان ابرهاى شك و دودلى را بزداى،

وَ اكْشِفْ عَنْ قُلُوبِنَا أَغْشِيَةَ الْمِرْيَةِ وَ الْحِجَابِ وَ أَزْهِقِ الْبَاطِلَ عَنْ ضَمَائِرِنَا

و از قلوبمان پرده‏ هاى ترديد و كوردلى را كنار زن، و از نهادمان باطل را زايل كن،

وَ أَثْبِتِ الْحَقَّ فِي سَرَائِرِنَا فَإِنَّ الشُّكُوكَ وَ الظُّنُونَ لَوَاقِحُ الْفِتَنِ

و حق را در درون ما استوار گردان، زيرا شكها و گمانها باروركننده آشوبها،

وَ مُكَدِّرَةٌ لِصَفْوِ الْمَنَائِحِ وَ الْمِنَنِ

و تيره‏ كننده عطاها و بخششهاى زلال و بى ‏آلايش‏اند،

اللَّهُمَّ احْمِلْنَا فِي سُفُنِ نَجَاتِكَ وَ مَتِّعْنَا بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِكَ وَ أَوْرِدْنَا حِيَاضَ حُبِّكَ ،

خدايا ما را بر كشتيهاى نجاتت بنشان، و از لذّت رازونيازت بهره ‏مند گردان، و به حوضهاى دوستى‏ ات وارد كن،

وَ أَذِقْنَا حَلاوَةَ وُدِّكَ وَ قُرْبِكَ وَ اجْعَلْ جِهَادَنَا فِيكَ وَ هَمَّنَا فِي طَاعَتِكَ

و شيرينى محبّت و مقام قربت را به ما بچشان، كوششمان را در راهت و همّتمان را در طاعتت قرار ده،

وَ أَخْلِصْ نِيَّاتِنَا فِي مُعَامَلَتِكَ فَإِنَّا بِكَ وَ لَكَ وَ لا وَسِيلَةَ لَنَا إِلَيْكَ إِلا أَنْتَ

و نيتّهايمان را در معامله‏ با خود خالص گران، چرا كه ما با تو و از توييم و براى ما وسيله‏ اى جز به سوى تو نيست،

إِلَهِي اجْعَلْنِي مِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ الْأَبْرَارِ

خدايا مرا از گزيدگان‏ بندگان خوبت قرار ده، و به شايستگان نيكوكار ملحق كن،

السَّابِقِينَ إِلَى الْمَكْرُمَاتِ الْمُسَارِعِينَ إِلَى الْخَيْرَاتِ الْعَامِلِينَ لِلْبَاقِيَاتِ الصَّالِحَاتِ

هم آنان‏كه به بندگى پيشى گرفتند، و به سوى خيرات شتافتند و براى باقيات صالحات تلاش كردند،

السَّاعِينَ إِلَى رَفِيعِ الدَّرَجَاتِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

و براى رسيدن به درجات بلند كوشش نمودند همانا تو بر هرچيز توانايى،

وَ بِالْإِجَابَةِ جَدِيرٌ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

و به اجابت دعا سزاوارى، به مهربانى ‏ات اى مهربان‏ترين مهربانان.