وجوه تبرک بنی امیه به روز عاشورا

اعمال ماه محرم؛ روز دهم، روز عاشورا است و در بیان وجوه تبرک بنی امیه به روز عاشورا و جعل بودن احادیث فضیلت بودن روز عاشورا مطالبی را بیان می کنیم:

مؤلّف گوید از کلام این بزرگوار ( که لعن بفرستید بر قاتلان امام حسین علیه السلام) معلوم شد که احادیثى که در فضیلت روز عاشورا است مجعول و بر حضرت رسول صلى الله علیه و آله بسته‏ اند و صاحب شفاء الصدور در شرح این فقره از زیارت عاشورا اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو أُمَیَّهَ کلام را در این مقام بسط داده ملخصش آنکه تبرک بنى امیه به این یوم مشئوم بر چند وجه است :

یکى آنکه ذخیره قوت و آذوقه را در این روز سنت شمردند و آن آذوقه را تا سال دیگر مایه سعادت و سعه رزق و رغد عیش دانستند، چنانچه در اخبار اهل بیت از باب تعریض به ایشان نهى از این مطلب مکرر وارد شده است.

و دیگر اقامه مراسم عید است از توسعه رزق بر عیال و تجدید ملابس و قَصِّ شارِب و تَقلیم اَظفار و مصافحه و تَعییداتِ دیگر که طریقه بنى امیه و اتباع ایشان بر او جارى است.

و دیگر التزام بر روزه این روز است که اخبار کثیره در فضل او وضع کرده ‏اند و ملتزم به صیام این روزند.

امر چهارم از وجوه تبرک به یوم عاشورا اینکه دعا و طلب حوائج را در این روز مستحب دانسته ‏اند و به جهت این کار مناقب و فضائلى براى این روز به جعل و وضع افترا کردند و دعاهایى چند تلفیق کرده، تعلیم عاصیان نمودند تا امر ملتبس و کار مشتبه شود، چنانچه در خطبه ‏اى که در بلاد خود در این روز مى‏ خوانند براى هر نبى، وسیله و شرفى در این روز زیاد مى‏ کنند مثل إخماد نار نمرود و قرار سفینه نوح و إغراق جند فرعون و إنجاء عیسى از دار یهودان، چنانچه شیخ صدوق از جبله مکیه نقل کرده که شنیدم از میثم تمار رضی الله عنه که فرمود و الله مى‏ کشند این امت، پسر پیغمبر خود را در محرم، در روز دهم و هر آینه اعداء حق سبحانه و تعالى، این روز را روز برکت قرار دهند و همانا این کار شدنى است و پیشى گرفته است در علم خداى تعالى و من می دانم او را به عهدى که از مولایم أمیر المؤمنین علیه السلام به من رسیده؛ تا آنکه جبله مى‏ گوید گفتم چگونه مردم روز قتل حسین را روز برکت قرار دهند؟ پس میثم بگریست و فرمود: حدیثى وضع کنند که او روزى است که خداى تعالى در او توبه آدم را قبول کرد با اینکه خداى تعالى در ذی حجه توبه آدم را قبول کرد؛ و گمان مى‏ کنند که او روزى است که خداى تعالى یونس را از شکم ماهى بیرون آورد با اینکه خداى تعالى یونس را در ذی قعده از شکم ماهى بر آورد؛ و گمان مى ‏کنند که او روزى است که سفینه نوح بر جودى قرار گرفت با اینکه استواء سفینه در روز هیجدهم ذی حجه بوده؛ و گمان مى‏ کنند که او روزى است که خدا دریا را براى موسى در او بشکافت با اینکه این کار در ربیع الاول بود. و بالجمله با این همه تصریح و تاکید که در خبر میثم شده و در حقیقت از علائم نبوت و امامت و دلیل حقیت طریقه شیعه است که اخبار یقینى چنان داده است و مضمون او مطابق با واقع محسوس است، عجب است که دعایى بر طبق این اکاذب تلفیق شده و در کتب بعض بیخبران که غافل بوده‏ اند مذکور و به دست عوام داده شده و البته خواندن آن دعا بدعت و محرم است و آن دعا این است :

بِسم الله الرَّحمَنِ الرَّحیم

به نام خداى بخشاینده مهربان

سُبْحانَ اللّهِ مِلاْ الْمِیزانِ وَمُنْتَهَى الْعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضا وَزِنَهَ الْعَرْشِ

منزه است خدا به پُرى میزان و منتهاى دانش و رسایى خوشنودى و هموزن عرش

بعد از دو سه سطر دارد ده مرتبه صلوات بفرستد و بگوید:

یا قابِلَ تَوْبَهِ ادَمَ یَوْمَ عاشُورآءَ یا رافِعَ اِدْریسَ اِلَى السَّماَّءِ یَوْمَ عاشُورآءَ یا مُسَکِّنَ

اى پذیرنده توبه آدم در روز عاشورا اى بالابرنده ادریس بسوى آسمان در روز عاشورا اى آرام کننده

سَفینَهِ نُوحٍ عَلَى الْجُودِىِّ یَوْمَ عاشُورآءَ یا غِیاثَ اِبْراهیمَ مِنَ النّارِ یَوْمَ عاشُورآءَ الخ

کشتى نوح بر کوه جودى در روز عاشورا اى فریادرس ابراهیم از آتش نمرود در روز عاشورا ((تا به آخر))

و شکّ نیست که این دعا را یکى از نواصب مدینه یا خوارج مَسْقَط یا امثال اینها جعل کرده و تَتْمیم ظلم بنى امیّه را نموده تمام شد ملخّص کلام صاحب شفاء الصّدور