آداب ترک مشاهد ائمه (ع)

آداب زیارت؛ بيست و سوم- وداع كردن امام عليه السلام را در وقت بيرون رفتن از بلد آن حضرت به مأثور يا به غير آن، بيست و چهارم- توبه و استغفار نمودن به جهت گناهان و بهتر كردن حال و كردار و گفتار خود را بعد از فراغ از زيارت از آنچه دارا بود پيش از زيارت، بيست و پنجم- انفاق كردن به قدر ميسور بر خادمان آستانه شريفه و سزاوار است كه خدام آن محل شريف از اهل خير و صلاح و صاحب دين و مروت باشند و تحمل نمايند آنچه از زائرين مى‏بينند و خشم خود را بر آنها فرو نشانند و غلظت و درشتى بر آنها ننمايند و بر قضاء حوائج محتاجين اقدام كنند و غربا را راهنمايى و دلالت كنند اگر راه مقصد را گم نمايند و بالجملة بايست خدام را كه به حقيقت و راستى مشغول شوند در خدمات لازمه از تنظيف و حراست و محافظت زائران و غيره، بيست و ششم- انفاق و احسان بر فقراء مجاورين و مساكين متعففين بلد امام عليه السلام خصوصا سادات و اهل علم و منقطعين كه به مرارت غربت و تنگدستى مبتلا و همواره علم تعظيم شعائر الله را برپا نموده و دارا هستند جهاتى را كه ملاحظه هر يك از آنها كافى است در لزوم اعانت و رعايت، بيست و هفتم- شيخ شهيد فرموده كه از جمله آداب تعجيل كردن در بيرون رفتن است در وقتى كه درك كرد حظ خود را از زيارت براى مزيد تعظيم و احترام و شدت شوق به رجوع‏