دعای بعد از زیارت امام حسین (ع) (دانلود متن، ترجمه و صوت)

مقصد دوم در فصل هفتم از باب زیارات: آداب زیارت امام حسین علیه السلام: نوزدهم شيخ اجل كامل ابو القاسم جعفر بن قولويه قمى رحمة الله عليه روايت كرده از حضرت صادق عليه السلام كه فرمود هر گاه زيارت كرديد حضرت ابو عبد الله عليه السلام را ملازمت كنيد سكوت را مگر از خير و بدرستيكه ملائكه شب و روز از حفظه حاضر مى ‏شوند نزد ملائكه كه در حائرند و مصافحه مى ‏كنند با ايشان ملائكه كه در حائرند جواب نمى ‏دهند ايشان را از شدت گريستن و پيوسته مشغول گريه و زارى هستند مگر در وقت زوال شمس و وقت طلوع فجر كه در اين دو وقت ساكت مى‏ شوند پس ملائكه حفظه منتظر مى ‏شوند تا ظهر شود و تا فجر ظاهر شود كه در اين دو وقت با ايشان تكلم مى‏ نمايند و ايشان سؤال مى ‏نمايد از چيزهايى از امر آسمان و اما مابين اين دو وقت ملائكه حائر نطق نمى ‏كنند و از دعا و گريستن آرام نمى ‏گيرند و نيز از آن حضرت روايت كرده كه حق تعالى چهار هزار ملك را موكل كرده است به قبر امام حسين عليه السلام ژوليده مو و گردآلود به هيئت اصحاب مصيبت مى ‏گريند بر آن حضرت از طلوع صبح تا ظهر و چون ظهر مى‏ شود چهار هزار ملك فرود مى ‏آيند و آن چهار هزار ملك بالا مى‏ روند پس پيوسته گريه مى‏ كنند تا طلوع صبح و احاديث به اين مضمون بسيار است و از اين روايات ظاهر مى‏ شود كه گريستن بر آن حضرت در آن حرم مطهر محبوب بلكه شايسته است كه شمرده شود از اعمال آن بقعه مباركه كه بيت الاحزان شيعيان است گريستن و مرثيه خواندن براى آن حضرت و از حديثى كه مروى از صفوان از حضرت صادق عليه السلام است مستفاد مى ‏شود كه تضرع ملائكه در درگاه خدا در لعنت كردن بر قاتلان امير المؤمنين و بر قاتلان امام حسين عليه السلام و نوحه كردن جنيان بر ايشان و گريه كردن ملائكه كه در دور ضريح امام حسين عليه السلام هستند و بسيارى اندوه ايشان به نحوى است كه اگر كسى آنها را بشنود خوردن و آشاميدن و خواب كردن بر او گوارا نخواهد بود و در حديث عبد الله بن حماد بصرى است كه حضرت صادق عليه السلام به او فرمود به من خبر رسيده كه گروهى مى ‏آيند نزد قبر حسين عليه السلام از اطراف كوفه و مردمانى از غير ايشان و زنانى كه براى آن حضرت نوحه‏ گرى مى ‏كنند و اين در نيمه ماه شعبان است پس بعضى قرائت مى‏ كنند و بعضى قصه مى‏ خوانند يعنى كيفيت شهادت و سائر مصائب را ذكر مى ‏نمايند و پاره‏ اى نوحه‏ گرى مى ‏كنند و برخى مرثيه مى‏ خوانند پس گفتم آرى فدايت شوم من مشاهده كرده ‏ام پاره ‏اى از آنچه بيان فرمودى پس فرمود حمد خداوندى را كه قرار داد در ميان مردم كسانى را كه به نزد ما مى ‏آيند و ما را مدح مى‏ كنند و مرثيه مى‏ خوانند براى ما و قرار داد دشمن ما را كسانى كه طعنه مى‏ زنند بر ايشان از خويشان ما يا از غير ايشان و تهديد مى ‏نمايند ايشان را و زشت مى ‏شمارند كارهاى ايشان را و در صدر همين حديث است كه هر كه به زيارت او مى‏ رود بر او مى‏ گريد و هر كه به زيارت او نمى‏ رود بر مصيبت او اندوهناك مى‏ باشد و دلش مى‏ سوزد هر كه او را بياد مى‏ آورد و ترحم مى ‏كند هر كه نظر مى‏ كند بسوى قبر پسرش در پايين پاى او افتاده در بيابانى كه خويشى و دوستى نزد او نيست و حق او را غصب كردند و جمع شدند جمعى از كافران و مرتدان از دين و ياورى يكديگر كردند تا او را كشتند و در بيابان دفن نكرده انداختند و منع كردند از او آب فراتى را كه سگان مى‏ خوردند و ضايع كردند حق رسول خدا صلى الله عليه و آله را و وصيتى را كه در حق او و اهل بيتش كرده بود و نيز ابن قولويه روايت كرده از حارث اعور كه امير المؤمنين عليه السلام فرمود پدر و مادرم فداى حسين شهيد در پشت كوفه به خدا قسم گويا مى ‏بينم جانوران دشتى را از هر نوعى كه گردنها را كشيده ‏اند بر قبر او و بر او گريه مى‏ كنند شب را تا صباح فإذا كان كذلك فإياكم و الجفاء و اخبار در اين باب بسيار است

بيستم- سيد بن طاوس رحمة الله عليه فرموده كه مستحب است آدمى را كه هر وقت از زيارت آن حضرت فارغ شود و خواهد كه از روضه مقدسه بيرون رود خود را به ضريح بچسباند و ببوسد و بگويد

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاَيَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صَفْوَةَ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى آقاى من سلام بر تو اى حجت خدا سلام بر تو باد اى برگزيده خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَالِصَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلَ الظَّمَاءِ

سلام بر تو اى زبده و خالص براى خدا سلام بر تو اى كشته شده تشنگى

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا غَرِيبَ الْغُرَبَاءِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ لاَ سَئِمٍ وَ لاَ قَالٍ‏

سلام بر تو اى غريب غريبان درود باد بر تو درود وداع كننده نه خسته شده و نه دلتنگ

فَإِنْ أَمْضِ فَلاَ عَنْ مَلاَلَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلاَ عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِينَ‏

پس اگر بروم از ملالت نيست و اگر بمانم پس از بدگمانى نيست بدانچه خداى به صابران وعده فرموده

لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكَ وَ رَزَقَنِيَ اللَّهُ الْعَوْدَ إِلَى مَشْهَدِكَ وَ الْمَقَامَ بِفِنَائِكَ‏

خدا آخرين ديدار و عهد زيارتت براى من قرار ندهد و بازگشت به زيارتگاهت و منزل در آستانت

وَ الْقِيَامَ فِي حَرَمِكَ وَ إِيَّاهُ أَسْأَلُ أَنْ يُسْعِدَنِي بِكُمْ وَ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

و ايستادن در حرم شريف تو را نصيب و روزى من فرمايد و از او درخواست مى‏ نمايم كه بوسيله شما رستگارم فرمايد و در دنيا و آخرت مرا با شما قرار دهد