زیارت مطلقه اول امام حسین (ع) (دانلود متن، ترجمه و صوت)

مقصد سوم در فصل هفتم از باب زیارات: کیفیت زیارت امام حسین علیه السلام و زیارت حضرت عباس: زیارات مطلقه؛ زيارت اول- شيخ كلينى در كافى به سند خود روايت كرده از حسين بن ثوير كه گفت من و يونس بن ظبيان و مفضل بن عمر و ابو سلمه سراج نشسته بوديم نزد حضرت ابى عبد الله جعفر بن محمد عليهما السلام و سخنگو در ميان ما يونس بود كه سنش از همه ما بزرگتر بود پس به حضرت عرض كرد فدايت شوم من حاضر مى‏ شوم در مجلس اين قوم يعنى اولاد عباس پس چه بگويم‏
فرمود هر گاه حاضر شدى و ما را بياد آوردى پس بگو

اللَّهُمَّ أَرِنَا الرَّخَاءَ وَ السُّرُورَ

 خدايا به ما بنما آسايش و شادى را

كه آنچه مى ‏خواهى از ثواب يا رجوع در رجعت خواهى دريافت گفت گفتم فدايت شوم من بسيار شود كه امام حسين عليه السلام را ياد كنم پس در آنوقت چه بگويم فرمود كه سه مرتبه بگو

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ‏

كه سلام مى ‏رسد به آن حضرت از نزديك و دور پس حضرت فرمود زمانى كه حضرت ابو عبد الله الحسين شهيد شد گريه كرد بر آن حضرت آسمانهاى هفتگانه و هفت زمين و آنچه در آنها و آنچه در مابين آنها است و هر كه در بهشت و در آتش است از مخلوق پروردگار ما و آنچه ديده مى ‏شود و آنچه ديده نمى ‏شود همه گريستند بر ابى عبد الله الحسين عليه السلام مگر سه چيز كه گريه نكرد بر آن حضرت گفتم فدايت شوم آن سه چيز كدام است فرمود نگريست بر آن حضرت بصره و نه دمشق و نه آل عثمان گفتم فداى تو شوم مى‏ خواهم به زيارت آن حضرت بروم پس چه بگويم و چه بكنم فرمود چون به زيارت آن حضرت روى پس غسل كن در كنار فرات پس بپوش جامه‏ هاى پاك خود را پس با پاى برهنه روانه شو پس بدرستيكه تو در حرمى هستى از حرمهاى خدا و حرم رسول خدا و بسيار بگو در وقت رفتن‏

اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ‏

و هر ذكرى كه متضمن تمجيد و تعظيم حق تعالى باشد و صلوات بفرست بر محمد و اهلبيت او تا آنكه برسى به در حائر پس بگو

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا مَلاَئِكَةَ اللَّهِ وَ زُوَّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند حجت خدا سلام بر شما اى فرشتگان خدا و زايران قبر پسر پيغمبر خدا

پس ده گام بردار پس بايست و سى مرتبه بگو

اللَّهُ أَكْبَرُ

پس برو به جانب قبر از پيش رو و مقابل كن روى خود را با روى آن حضرت و قرار ده قبله را مابين دو كتف خود يعنى پشت به قبله باش پس بگو

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلَ اللَّهِ وَ ابْنَ قَتِيلِهِ‏

سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند حجت خدا سلام بر تو اى شهيد راه خدا و فرزند شهيد راه خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وِتْرَ اللَّهِ الْمَوْتُورَ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‏

 سلام بر تو اى ثار الله و ابن ثاره سلام بر تو اى آنكه خون تو و پدر بزرگوارت را در راه خدا ريختند و خدا خونخواه و خونبهاى شماست اى فرد بى‏ مانند در آسمان و زمين

أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي الْخُلْدِ وَ اقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ‏

 گواهى مى ‏دهم كه خون پاك تو در بهشت خلد ساكن شد و سرادق و سايه افكنان عرش را بلرزانيد

وَ بَكَى لَهُ جَمِيعُ الْخَلاَئِقِ وَ بَكَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَ‏

 و تمام خلايق را بگريانيد و هفت آسمان و هفت زمين و هر چه در آنهاست و يا در مابين آنها

وَ مَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَ النَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لاَ يُرَى‏

 و هر كه در بهشت و دوزخ است و از خلق خدا هر چه ديده شود و ديده نشود همه در شهادت و مظلوميتت گريستند

أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ وَ ابْنُ حُجَّتِهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَتِيلُ اللَّهِ وَ ابْنُ قَتِيلِهِ‏

 گواهى مى‏ دهم كه تو حجت خدا و فرزند حجت خدايى و كشته راه خدا و فرزند كشته راه خدايى

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ ثَارُ اللَّهِ وَ ابْنُ ثَارِهِ (ثَائِرُ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ وَ ابْنُ ثَائِرِهِ)

و گواهى مى‏ دهم كه تو خون خدا و فرزند خون خدايى

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وِتْرُ اللَّهِ الْمَوْتُورُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‏

 و گواهى مى‏ دهم كه تو فرد متفردى در آسمان و زمين

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَيْتَ وَ أَوْفَيْتَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‏

 گواهى مى‏ دهم كه تو نصيحت امت و خيرخواهى و وفاى كامل به عهد خدا را به حد نهايت رسانيدى و در راه خدا جهاد كردى

وَ مَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَ مُسْتَشْهِداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً

 و به راه آن مقصد كه بودى از جهان درگذشتى با رتبه عالى شهادت كه طالب آن بودى در حالى كه شاهد و گواه و مشهود و منظور بودى

أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَكَ وَ فِي طَاعَتِكَ وَ الْوَافِدُ إِلَيْكَ‏

 من بنده خدا و غلام تو و در طريق طاعت و فرمان بردارى توام

أَلْتَمِسُ كَمَالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللَّهِ وَ ثَبَاتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَةِ إِلَيْكَ‏

 و واردم بر حضرتت و التماس آن دارم كه نزد خدا منزلت رفيع به كمال يابم و در هجرت بسوى شما ثبات قدم ورزم

وَ السَّبِيلَ الَّذِي لاَ يُخْتَلَجُ دُونَكَ مِنَ الدُّخُولِ فِي كَفَالَتِكَ الَّتِي أُمِرْتَ (أَمَرْتَ) بِهَا

 و در راهى كه دون تو به خاطرم خلجان نكند ازوارد شدن در كفالت و حمايت تو كه به آن مأمورم باز نمانم

مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ بِكُمْ يُبَيِّنُ اللَّهُ الْكَذِبَ وَ بِكُمْ يُبَاعِدُ اللَّهُ الزَّمَانَ الْكَلِبَ‏

 هر كس خدا را بخواهد از توجه به شما شروع كند و بواسطه شما خدا دروغ گويان را آشكار سازد و بواسطه شما زمان گزنده را سپرى گرداند

وَ بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَمْحُو مَا يَشَاءُ وَ (بِكُمْ) يُثْبِتُ‏

 و بواسطه شما خدا درهاى رحمت را بروى خلق مي گشايد و بوجود شما خدا ختم امور عالم خواهد كرد و بواسطه شما خدا هر چه خواهد محو و اثبات كند

وَ بِكُمْ يَفُكُّ الذُّلَّ مِنْ رِقَابِنَا وَ بِكُمْ يُدْرِكُ اللَّهُ تِرَةَ كُلِّ مُؤْمِنٍ يُطْلَبُ بِهَا وَ بِكُمْ تُنْبِتُ الْأَرْضُ أَشْجَارَهَا

 و بواسطه شما گردن ما از زير بار ذلت و ظلم و بيداد رهايى يابد و بواسطه دولت حقه شما خدا انتقام از خون پاك اهل ايمان كشد كه در طلب خونخواهى برآيند و بواسطه شما درختان از زمين مى ‏رويند

وَ بِكُمْ تُخْرِجُ الْأَرْضُ ثِمَارَهَا وَ بِكُمْ تُنْزِلُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ رِزْقَهَا

 و زمين ثمره و ميوه ‏هايش را بيرون مى ‏ريزد و بواسطه شما خدا از آسمان قطرات و رزق را بر خلق نازل مى ‏گرداند

وَ بِكُمْ يَكْشِفُ اللَّهُ الْكَرْبَ وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ اللَّهُ الْغَيْثَ‏

 و بواسطه شما هر غم و اندوه را خدا برطرف مى ‏سازد و بواسطه شما خدا باران را از آسمان فرو مى‏ بارد

وَ بِكُمْ تُسَبِّحُ (تَسِيخُ) الْأَرْضُ الَّتِي تَحْمِلُ أَبْدَانَكُمْ وَ تَسْتَقِرُّ جِبَالُهَا عَنْ (عَلَى) مَرَاسِيهَا

 و بواسطه شما زمين كه اجسام شما را به دوش گيرد خدا را تسبيح مى‏ گويد و كوه هاى زمين بر مقر خود پايدار مى ‏گردد

إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي مَقَادِيرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ وَ الصَّادِرُ عَمَّا فُصِّلَ مِنْ أَحْكَامِ الْعِبَادِ

 اراده خدا كه تقدير امور خلق كند بسوى شما از آسمان مشيتش فرود آيد و از منازل شما صادر براى خلق شود و احكام بندگان آنچه از مقام اجمال تفصيل يافته از جانب شماست

لُعِنَتْ أُمَّةٌ قَتَلَتْكُمْ وَ أُمَّةٌ خَالَفَتْكُمْ وَ أُمَّةٌ جَحَدَتْ وِلاَيَتَكُمْ وَ أُمَّةٌ ظَاهَرَتْ عَلَيْكُمْ وَ أُمَّةٌ شَهِدَتْ وَ لَمْ تُسْتَشْهَدْ

 لعنت بر امتى باد كه شما را كشتند و امتى كه با شما به مخالفت برخاستند و امتى كه ولايت و سلطنت شما را انكار كردند و امتى كه از هم پشتيبانى بر عليه شما كردند و امتى كه گواه شما بودند و در موقعش گواهى ندادند

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَأْوَاهُمْ وَ بِئْسَ وِرْدُ الْوَارِدِينَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ‏

 سپاس خداى را كه آتش دوزخ را مسكن و مأوايشان گردانيد كه براى واردان و وارد شدگان بسيار بد منزلگاهى است و ستايش مخصوص پروردگار عوالم آفرينش است

پس بگو سه مرتبه‏

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ‏

و درود و رحمت خدا بر تو باد اى ابو عبد الله

پس سه مرتبه بگو

أَنَا إِلَى اللَّهِ مِمَّنْ خَالَفَكَ بَرِي‏ءٌ

 من بسوى خداى از كسى كه تو را مخالفت كرد بيزارى مى ‏جويم و بيزارم

پس بر مى‏ خيزى مى ‏روى نزد قبر فرزند آن حضرت على بن الحسين عليهما السلام كه در نزد پاى پدرش مدفون است پس مى ‏گويى‏

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏

 سلام بر تو باد اى فرزند فرستاده خدا سلام بر تو اى پسر امير المؤمنين

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ وَ فَاطِمَةَ

 سلام بر تو اى پسر حسن و حسين سلام بر تو باد اى پسر خديجه و فاطمه زهراء

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ‏

 رحمت خداى بر تو رحمت و درود خدا بر تو رحمت خداى بر تو خدا لعنت كند آنكه تو را شهيد كرد

مى‏ گويى اين را سه مرتبه‏

و سه مرتبه‏

إِنَّا (أَنَا) إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بَرِي‏ءٌ

 بدرستى كه ما بسوى خدا از ايشان بيزارى مى ‏جوييم

پس برمى ‏خيزى و اشاره مى‏ كنى بدست خود بسوى شهداء رضي الله عنهم و مى‏ گويى‏

السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ‏

 سلام بر شما باد درود بر شما باد درود و سلام بر شما باد

فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَلَيْتَ أَنِّي مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً

 فائز شديد به خدا قسم رستگار شديد و الله به خدا سوگند فائز شديد پس اى كاش من با شما بودم و رستگار مى‏ شدم به فوز بزرگ.

پس برمى ‏گردى و مى ‏گردانى قبر ابو عبد الله عليه السلام را مقابل خود يعنى پشت قبر مطهر مى ‏ايستى و شش ركعت نماز مى ‏گزارى و چون چنين كردى زيارتت تمام شد پس اگر خواستى برگردى برگرد مؤلف گويد كه شيخ طوسى در تهذيب و صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه نيز اين زيارت را نقل فرموده‏ اند و شيخ صدوق فرموده كه من در كتاب مزار و مقتل انواعى از زيارات نقل كردم و براى اين كتاب اين زيارت را اختيار كردم زيرا كه آن باعتبار روايت اصح زيارت است نزد من و همين زيارت شريف ما را كافى و وافى است انتهى