دعای مکنون و فضیلت آن (رساله باقیات الصالحات)

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل اول: اعمال متعلق به مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب؛

تعقیبات مشترک که بعد از هر نماز خوانده می شود؛ هفدهم: ابن بابويه، و شيخ طوسى و غير ايشان، به سندهاى معتبر از حضرت امير مؤمنان عليه السّلام روايت كرده ‏اند: هركه مايل است از دنيا بيرون رود درحالى‏ كه از گناهان پاك‏ شده باشد همچون طلايى كه از ناخالصى پاك مى ‏شود، و در قيامت هيچ كس از او بازخواست دادخواهى نكند، پس از نمازهاى‏ پنج‏گانه «نسبت» پروردگار را بخواند، و آن خواندن دوازده مرتبه قل هو اللّه احد است، آنگاه دستها را به جانب آسمان‏ بگشايد، و اين دعا را بخواند، سپس فرمود: اين از رازهاى مكنون است، كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله به من تعليم داد، و فرمود به حسن و حسين عليهما السّلام بياموزم، و دعا اين است:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ الطّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَكِ

خدايا از تو مى ‏خواهم به نامت، آن نام پوشيده محفوظ، و پاك و پاكيزه، و پربركت،

وَاَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ وَسُلْطانِكَ الْقَديمِ يا واهِبَ الْعَطايا يا مُطْلِقَ الاُْسارى

و از تو مى ‏خواهم به نام بزرگت، و سلطنت ديرينه ‏ات، اى بخشنده عطاها، اى آزاد كننده اسيران،

يا فَكّاكَ الرِّقابِ مِنَ النّارِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَفُكَّ رَقَبَتى مِنَ النّارِ

اى رهايى ‏بخش بندگان‏ از آتش، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و مرا از آتش رهايى دهى،

وَاَخْرِجْنى مِنَ الدُّنْيا آمِنا وَاَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ سالِما وَاجْعَلْ دُعآئى اَوَّلَهُ فَلاحاً

و ايمن از دنيا بيرون بر، و به سلامت وارد بهشت كن، و قرار ده آغاز دعايم را رستگارى،

وَاَوْسَطَهُ نَجاحا وَآخِرَهُ صَلاحا اِنَّكَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ

و ميانه ‏اش را كاميابى، و پايانش را درستى، به يقين تو داناى نهان هايى.

و در بعضى از نسخه‏ هاى معتبر اين دعا به اين صورت است:

يا فَكّاكَ الرِّقابِ مِنَ النّارِ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

اى رهاننده‏ مردم از آتش، از تو مى ‏خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،

وَاَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النّارِ وَاَنْ تُخْرَجَنى مِنَ الدُّنْيا سالِما وَتُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ آمِنا

و مرا از آتش برهانى، و از دنيا به سلامت بيرون ببرى، و در حال امنيّت وارد بهشت نمايى،

وَاَنْ تَجْعَلَ دُعآئى اَوَّلَهُ فَلاحا وَاَوْسَطَهُ نَجاحا وَآخِرَهُ صَلاحا اِنَّكَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ

و آغاز دعايم را رستگارى، و ميانه ‏اش‏ را كاميابى، و پايانش را درستى قرار دهى، به يقين تو داناى نهان هايى.