دعای شفای ثالول

ادعیه و عوذات آلام و اسقام و علل اعضا و تب؛ از جمله عوذات مأثوره، دعا به جهت شفای ثالول و میخچه دست می باشد:

آن ميخچه‏ اى است كه اغلب در دست پيدا مى‏ شود، براى اين بيمارى وارد شده: براى هر ميخچه هفت‏ دانه جو بگير، و بر هر دانه جو بخوان: از اول سوره واقعه تا هباء منبثّا را و نيز هفت مرتبه:

(وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبّى نَسْفاً*

از تو درباره كوه ها مى ‏پرسند، بگو آنها را پروردگارم درهم مى‏ كوبد، درهم‏ كوبيدنى كامل،

فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً * لاتَرى فيها عِوَجاً وَلا اَمْتاً) ^[1]

 و آنها را بيابانى گسترده و هموار گرداند، در آن كجى و انحراف نبينى

آنگاه يك ‏يك دانه‏ هاى جو را به ميخچه بمال، و آنها را در كهنه ‏اى ببند، و با سنگى قرار ده، و در چاى بينداز، بعضى گفته ‏اند: شايسته است اين عمل در آخر ماه، هنگامى كه ماه پنهان است انجام بگيرد. و همچنين نقل شده: دارنده ميخچه قطعه نمكى را به ميخچه بمالد، و بر آن سه مرتبه لو انزلنا هذا القران را تا آخر سوره حشر^[2] بخواند، و آن را در تنورى بيندازد، و به شتاب بگذرد كه ان شاء اللّه تعالى برطرف خواهد شد، و در كتاب «خزائن» آمده: ماليدن نوره ميخچه را برطرف خواهد كرد.

[1] ) سوره طه، آیات 105-107.

[2] ) سوره الحشر، آیات 21-24.