دعاهای رزق

ادعیه منتخب کافی: فصل پنجم: دعاهای امامان درباره رزق و روزی:

1. از معاوية بن عمّار نقل شده: از امام صادق عليه السّلام درخواست كردم تا براى رزق دعايى تعليم من فرمايد، آن حضرت اين دعا را به من آموخت، و من براى زياد شدن رزق، چيزى بهتر از اين نديدم.

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَيِّباً بَلاغاً لِلدُّنْيا وَالاْخِرَةِ

خداى نصيبم كن از فضل گسترده ‏ات، حلال، پاكيزه، روزى فراخ، حلال، پاك، رزقی که کفاف دنیا و آخرت کند،

صَبّاً صَبّاً هَنيَّئاً مَريئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَلا مَنٍّ مِنْ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ اِلا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ

ريزان ‏ريزان، گوارا، لذيذ، بدون زحمت و بدون منّت از احدى از بندگانت، جز وسعتى از فضل واسعت،

فَاِنَّكَ قُلْتَ (وَاسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ)^[1] فَمِنْ فَضْلِكَ اَسْئَلُ وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ اَسْئَلُ وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلاْ اَسْئَلُ

زيرا تو فرمودى: «از فضل خدا بخواهيد» پس از فضل تو مى‏ خواهم، و از عطاى تو درخواست مى‏ نمايم، و از دست پر تو مى ‏طلبم.

2. از امام باقر عليه السّلام روايت شده: به زيد شحّام فرمود: براى درخواست روزى، در سجده نماز واجب بگو:

يا خَيْرَ الْمَسْئُولينَ وَ يا خَيْرَ الْمُعْطينَ اُرْزُقْنى وَارْزُقْ عِيالى مِنْ فَضْلِكَ فَاِنَّكَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ

اى بهترين درخواست‏ شده، و اى بهترين عطا كننده، مرا و عيالم را از فضلت روزى بخش، به درستى كه تو صاحب فضل بزرگى هستى

3. از ابو بصير نقل شده: از حاجت خود به حضرت امام صادق عليه السّلام شكايت كردم، و از آن جناب خواستم، براى‏ روزق دعايى تعليم من كن، حضرت اين دعا را به من آموخت از زمانى كه آن را خواندم، ديگر محتاج نشدم، فرمود: در نماز شب در حال سجده بگو:

يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ يا خَيْرَ مَسْئُولٍ وَ يا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطى وَ يا خَيْرَ مُرْتَجىً اُرْزُقْنى

اى بهترين خوانده ‏شده، و اى بهترين درخواست‏ شده، و اى وسعت‏ بخش‏ ترين‏ كسى‏ كه عطا كرد، و اى بهترين اميد شده، روزى‏ ام ده

وَ اَوسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِكَ وَ سَبِّبْ لى رِزْقاً مِنْ قِبَلِكَ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ

و بر من از روزى‏ ات وسعت ده، و سبب‏ سازى كن برايم روزى را از جانب خودت، به درستى كه تو بر هرچيز توانايى.

مؤلف گويد: شيخ طوسى در كتاب «مصباح» اين دعا را در سجده‏ آخر ركعت، هشتم نافله شب ذكر فرموده.

4. روايت شده: رسول خدا صلى اللّه عليه و آله اين دعا را براى طلب‏ روزى تعليم فرمود:

يا رازِقَ الْمُقِلّينَ وَ يا راحِمَ الْمَساكينَ وَ يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ وَ يا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتينَ

اى روزى‏ دهنده نيازمندان، و اى رحم كننده بر مسكينان، و اى سرپرست مؤمنان، و اى صاحب نيروى استوار

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَارْزُقْنى وَ عافِنى وَ اكْفِنى ما اَهَمَّنى

بر محمّد و اهل بيتش درود فرست، روزى‏ ام ده، و سلامتى كاملم بخش، و مرا از آنچه به انديشه ‏ام برده كفايت كن

5. ابو بصير اين دعا را براى طلب روزى از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده: و آن حضرت فرموده: اين دعاى على‏ بن الحسين عليه السّلام است كه خدا را به آن مى‏ خواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ حُسْنَ الْمَعيشَةِ مَعيشَةً اَتَقَوّى بِها عَلى جَميعِ حَوآئِجى وَ اَتَوَصَّلُ بِها فِى الْحَيوةِ اِلى آخِرَتى

خدايا نيكى معيشت را از تو مى‏ خواهم، معيشتى كه به آن‏ بر تمام خواسته‏ هايم نيرو گيرم، و به آن در زندگى به آخرتم برسم،

مِنْ غَيْرِ اَنْ تُتْرِفَنى فيها فَاَطْغى اَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَىَّ فَاَشْقى اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ

بى‏ آنكه در فراوانى نعمتم قرار دهى، تا طغيان كنم، يا به آن بر من تنگ گيرى تا بدبخت شوم، از روزى حلالت بر من فراخى ده،

وَ اَفْضِلْ عَلَىَّ مِنْ سَيْبِ فَضْلِكَ نِعْمَةً مِنْكَ سابِغَةً وَ عَطآءً غَيْرَ مَمْنُونٍ

و بر من از ريزش فضلت، از نزد خود نعمت كامل و عطاى بى‏ منّت عنايت كن،

ثُمَّ لاتَشْغَلْنى عَنْ شُكْرِ نِعْمَتِكَ بِاِكْثارٍ مِنْها تُلْهينى بَهْجَتُهُ وَ تَفْتِنُنى زَهَراتُ زَهْوَتِهِ

و مرا به فراوانى آن، از شكر نعمتت غافل مكن، كه زيبايى‏ اش سرگرمم‏ سازد، و خوش‏ رنگى ‏هاى شگفت‏ انگيزش دلم را بربايد،

وَلا بِاِقْلالٍ عَلَىَّ مِنْها يَقْصُرُ بِعَمَلى كَدُّهُ وَ يَمْلاَُ صَدْرى هَمُّهُ اَعْطِنى مِنْ ذلِكَ

و نه با كم ‏دادنش به من، كه از زحمت در به دست ‏آوردنش، عملم براى خدا ضعيف گردد، و اندوهش سينه ‏ام را پر كند،

يا اِلهى غِنىً عَنْ شِرارِ خَلْقِكَ وَ بَلاغاً اَنالُ بِهِ رِضْوانَكَ وَ اَعُوذُ بِكَ يا اِلهى مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ شَرِّ ما فيها

اى معبود من، از معيشت آن اندازه به من عطا كن، كه بى‏ نيازى از بندگان شرّيرت باشد، و رساننده‏ اى كه به‏ وسيله آن به خشنودى‏ ات برسم، اى معبود من، از شرّ دنيا و آنچه در آن است به تو پناه مى‏ آورم،

وَ لاتَجْعَلْ عَلَىَّ الدُّنْيا سِجْناً وَلافِراقَها عَلَىَّ حُزْناً اَخْرِجْنى مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِيّاً عَنّى

دنيا را بر من زندان، و فراقش را بر من اندوه قرار مده، مرا از فتنه ‏هاى آن، درحالى ‏كه از من راضى باشى،

مَقْبُولاً فيها عَمَلى اِلى دارِ الْحَيَوانِ وَ مَساكِنِ الاَْخْيارِ، وَ اَبْدِلْنى بِالدُّنْيَا الْفانِيَةِ نَعيمَ الدّارِ الْباقِيَةِ

و عملم در آن پذيرفته باشد، به جانب‏ خانه زندگى ابدى و خانه‏ هاى خوبان بيرون آور، و دنياى فانى را برايم به نعمت‏ خانه باقى تبديل كن،

اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ اَزْلِها وَ زِلْزالِها وَ مِنْ سَطَواتِ شَياطينِها وَ سَلاطينِها وَ نَكالِها وَ مِنْ بَغْىِ مَنْ بَغى عَلَىَّ فيها

خدايا از سختى و لرزش هايش و از يورش هاى شياطين و سلاطين و از عذابش و تجاوز هركه در آن بر من تجاوز كند به تو پناه مى ‏آورم

اَللّهُمَّ مَنْ كادَنى فَكِدْهُ وَ مَنْ اَرادَنى فَاَرِدْهُ وَ فُلَّ عَنّى حَدَّ مَنْ نَصَبَ لى حَدَّهُ وَاَطْفِءْ عَنّى نارَ مَنْ شَبَّ لى وَ قُودَهُ

خدايا هركه عليه من نقشه كشيد، تو عليه او نقش بكش، و هركه نسبت به من قصد بد دارد، تو نسبت به و او قصد بد كن، و تيزى اسلحه كسى‏ كه تيزى اسلحه ‏اش را براى‏ من قرار داد كند كن، و آتش كسى‏ كه هيزمش را عليه من افروخته خاموش نما،

وَاكْفِنى مَكْرَ الْمَكَرَةِ وَ افْقَاْعَنّى عُيُونَ الْكَفَرَةِ وَاكْفِنى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَادْفَعْ عَنّى شَرَّ الْحَسَدَةِ

و فريب فريب كاران را از من كفايت كن، و ديده كافران را از من‏ كور كن، و اندوه كسى‏ كه اندوهش را بر من دارو نموده كفايت كن، و شرّ حسودان را از من برطرف نما،

وَاعْصِمْنى مِنْ ذلِكَ بِالسَّكينَةِ وَاَلْبِسْنى دِرْعَكَ الْحَصينَةَ وَاَحْيِنى فى سِتْرِكَ الْواقى وَ اَصْلِحْ لى حالى وَ صَدِّقْ قَوْلى بِفِعالى وَ بارِكْ لى فى اَهْلى وَ مالى

و مرا از اينها با آرامش حفظ كن، و زره محكمت را به من بپوشان، و در پوشش نگهداريت زنده ‏ام‏ بدار، و حالم را اصلاح كن، و گفتارم را به كردارم راست آر، و به من در خاندان و دارايى‏ ام بركت ده.

مؤلف گويد: در باب دوم، در مقام بيان نمازها، نمازهايى براى زياد شدن روزى ذكر شده كه مى ‏توانيد مراجعه كنيد.

[1] ) سوره النساء، آیه 32.