بخش اول: مطالعه را با هم تجربه كنيد

1. بگذاريد فرزندتان ببيند كه شما مى خوانيد:

• بايد ببينيد كه به خواندن چه مطالبى علاقه داريد.
• بايد در خانه كتاب داشته باشيد. (به روش هاى 16 و 25 مراجعه كنيد.)
• بايد تلويزيون را خاموش كنيد. (به روش 46 مراجعه كنيد.)
• بايد كارى در نظر بگيريد كه فرزندانتان در زمان مطالعه شما به آن بپردازند. (چطور است به آنها هم كتاب بدهيد؟)

2. اطلاعاتى را كه از مطالعه به دست مى آوريد، تقسيم كنيد:

3. با صداى بلند بخوانيد:

• با حالت و لحن مناسب بخوانيد. 
• براى هر يك از شخصيّت ها از يك صداى خاص استفاده كنيد. از علائم نقطه گذارى كمك بگيريد تا لحن خواندنتان را عوض كنيد يا براى افزايش ‍ تاثير خواندنتان مكث كنيد.
• با علاقه بخوانيد و با متن درگير شويد.
• اگر به طرح داستان يا مشكلات شخصيت هاى آن علاقه مند شده ايد به زبان بياوريد تا فرزندانتان بدانند.
• اگر اتفاقات هيجان انگيز است با لحنى هيجان زده بخوانيد، اگر ترسناك است با لحنى بخوانيد كه نشان ترس ‍است.
• از سؤال هاى جديد و هوشمندانه استفاده كنيد.
• قبل از اين كه ورق بزنيد، از بچه ها بپرسيد كه به نظرشان چه اتفاقى خواهد افتاد.
• از آنها بخواهيد نام شخصيت هايى را كه در تصاوير ديده مى شوند، بگويند. (براى مطالب بيشتر درباره خواندن جدى و هوشمندانه مراجعه كنيد به روش 34.)
• تماس چشمى برقرار كنيد.
• شما بازيگر هستيد و فرزندتان تماشاچى. سرتان را بالا بياوريد و به حالت چهره فرزندتان توجه كنيد. همراه او بخنديد و براى اظهار نظر درباره روند داستان مكث كنيد.
• اگر درباره مهارت يا صدايتان هنگام خواندن، درباره توانايى تان براى انتخابِ كتاب يا ميزان وقتى كه مى توانيد براى اين كار بگذاريد نگرانى دارد، آن را برطرف كنيد. خواندن با صداى بلند مهم تر از اين است كه بتوانيد از آن چشم پوشى كنيد و هيچ وقت براى شروع اين كار دير نيست.

4. روزنامه را خانوادگى بخوانيد:

5. تشويق كنيد كه نسل هاى مختلف باهم بخوانند (خواندن بين نسلى):

6. تشويق كنيد كه بچه هاى يك نسل با هم بخوانند (خواندن بين نسلى):

7. با صداى بلند با همديگر بخوانيد:

8. درباره مطالب مورد علاقه خود در خانواده صحبت كنيد:

• اول اين كه كتاب هاى كتابخانه كمتر گم مى شوند و كمتر اتفاق مى افتد كه در بازگرداندن آنها تاخير كنيد.
• دوم اين كه همه اعضاى خانواده مى بينند كه بقيه چه كتابى مى خوانند.

9. صحنه هاى مورد علاقه خود را در خانواده اجرا كنيد:

• صحنه اى ساده را كه آغاز و پايانى مشخص دارد انتخاب كنيد.
• نقش هر فرد را مشخص كنيد يا اجازه بدهيد بچه ها نقش دلخواه خود را انتخاب كنند.
• ابتدا صحنه ها را مغشوش و به هم ريخته يادآورى كنيد و بعد آنها را به ترتيب وقوع مشخص كنيد.
• صحنه را اجرا كنيد و در صورت امكان از ديالوگ و حركت نيز استفاده كنيد.
• در آخر درباره آن بحث كنيد: هر يك از شخصيّت ها چه احساسى دارند؟ علت رفتارهاى آنها چه بوده؟ در آينده چه اتفاقى ممكن است رخ بدهد؟
• هر چه تعداد فرزندانتان بيشتر باشد يا هر چه بچه هاى بيشترى را بتوانيد به اين كار مشغول كنيد، تئاترتان پيشرفته تر مى شود. در صورت تمايل مى توانيد همه بچه هاى محل را درگير كار كنيد. از آنها بخواهيد متن نمايش ‍ را براساس داستان هاى مورد علاقه خود بنويسند، لباس بازى خود را درست كنند، نقش هاى خود را تمرين كنند و نمايش را براى دوستان و والدين خود اجرا كنند. بعضى از بچه هايى كه به هيچ وجه علاقه اى به خواندن نشان نمى دهند، كاملا مايل هستند متن گفت وگوهاى خود را حفظ كنند، آنها به خوبى از پس اين كار برمى آيند و نقش خود را به صورت عالى در برابر تماشاچيان اجرا مى كنند. نقش بازى كردن يكى از بهترين روش ها براى مشغول كردن بچه ها به خواندن است و به آنها انگيزه مى دهد كه خود نيز به تنهايى كتاب بخوانند.

10. خواندن كتاب هاى مورد علاقه ى خود را به فرزندانتان توصيه كنيد:

• اول اين كه خودتان به خواندن علاقه داريد.
• دوم اين كه فرزندانتان را آن قدر دوست داريد كه مى خواهيد علاقه خود را با آنها نيز در ميان بگذاريد.

11. براى خواندن دليل هاى عملى بياوريد: خريد

• از فرزندانتان بخواهيد اجناسى را كه مى خواهيد در راهنماى فروشگاه پيدا كنند و با خواندن علائمى كه از سقف آويزان شده است محل مورد نظر را شناسايى كنند.
• از فرزندانتان بخواهيد مارك هاى مختلف پودر رخت شويى، ماست، حبوبات و غيره را از نظر قيمت، محتويات و اندازه بسته بندى آن با هم مقايسه كنند. با همديگر ببينيد كه كدام جنس براى خريدن بهتر است.
• علائم تجارى اى را كه فرزندتان مى شناسد به او نشان بدهيد و براى او توضيح بدهيد كه توليدكنندگان از اين علائم تجارى استفاده مى كنند تا مردم بتوانند محصولات آنها را در يك نگاه و بدون خواندن كلمات، پيدا كنند. حتى فرزند پيش دبستانى شما نيز مى تواند محصولات مورد علاقه خود را با (خواندن) علامت تجارى آنها پيدا كند.
• از فرزندانتان بخواهيد براساس ملاك هايى كه برايشان ذكر مى كنيد، مارك مشخصى را براى يك محصول انتخاب كنند. مثلا از آنها بخواهيد بيسكوئيتى را انتخاب كنند كه نسبت به ساير بيسكوئيت ها شكر كمترى در تهيه آن به كار رفته باشد يا نوشابه اى را پيدا كنند كه بدون كافئين باشد.
• هنگامى كه اجناس خريدارى شده را در منزل جابه جا مى كنيد با فرزندانتان صحبت كنيد و بگوييد كه خواندن چگونه به شما كمك مى كند تا بتوانيد خوب خريد كنيد و مواردى را كه هنگام خريد از خواندن استفاده كرديد برشمريد. مثلا: براى پيدا كردن مغازه، انتخاب كالا، پيدا كردن بخش مورد نظر فروشگاه، انتخاب چك پول مناسب و الى آخر.
• از بچه ها بخواهيد تعريف كنند كه چه چيزهايى را هنگام خريد خواندند و از آنها بخواهيد تصور كنند كه اگر نمى توانستند خوب بخوانند، چگونه خريد برايشان سخت تر، گران تر و وقت گيرتر مى شد.

12. براى خواندن دليل هاى عملى بياوريد: آشپزى 

• اگر از كتاب آشپزى استفاده مى كنيد، از يكى از فرزندانتان بخواهيد صورت مواد لازم را بخواند و از ديگرى بخواهيد جاى هر يك از مواد را در قفسه ها پيدا كند.
• از يكى از فرزندانتان بخواهيد مراحل تهيه غذا را يكى يكى بخواند. اين مراحل را در صورت امكان با كمك فرزندتان انجام دهيد.
• هنگام كار به هر چيزى كه مى خوانيد اشاره كنيد. علاوه بر دستور پخت غذا چيزهاى ديگرى نيز هست كه بايد آنها را بخوانيد: اگر مى خواهيد فرزندتان تجربه ى جالبى از خواندن داشته باشد، از او بخواهيد دستور غذاى مورد علاقه خود را انتخاب كند، از موادى كه بايد براى پختن آن بخرد، صورتى تهيه كند، به فروشگاه برود و آن مواد را پيدا كند و سپس در پخت غذا به شما كمك كند. پخت غذا كارى اساسى و روزمرّه است اما به خوبى نشان مى دهد كه مردم چگونه در زندگى واقعى خود از خواندن استفاده مى كنند.

13. براى خواندن دليل هاى عملى بياوريد: تعمير خانه 

• ابزارتان را با فرزندتان بررسى كنيد و درباه ى نام، كار و طرز كار هر يك صحبت كنيد. حتما تاكيد كنيد كه بعضى از ابزارها فقط بايد توسط بزرگسالان استفاده شود.
• از ابزارى كه براى انجام يك كار خاص لازم داريد صورتى تهيه كنيد، از فرزندتان بخواهيد آن را بخواند، ابزار را پيدا كنيد و آنها را آماده كند.
• مسئوليت اشيا را به فرزندتان بسپاريد. اگر مى خواهيد ماشين لباس شويى را نصب كنيد، ممكن است داخل بسته مخصوص لوازم آن يك صورت از لوازم نيز وجود داشته باشد. از فرزندتان بخواهيد صورت را بخواند و اطمينان حاصل كند كه همه لوازم ذكر شده در بسته مخصوص موجود است.
• به هر چيزى كه مى خواهيد اشاره كنيد. علاوه بر دستورالعمل هاى موجود، چيزهاى ديگرى نيز هست كه بايد آنها را بخوانيد.

14. براى خواندن دليل هاى عملى بياوريد: كارهاى دستى 

• مدل ها، دستورالعمل ها و صورت لوازم مورد نياز را دم دست بگذاريد. از فرزندتان بخواهيد به شما بگويد كه براى انجام كار به چه چيزى نياز داريد.
• در صورت تمايل، فرزندتان را همراه خود به فروشگاه ببريد تا كالاهاى مورد نياز را پيدا كنيد و بخريد: پارچه، تكه هاى چوب، نخ، الگو يا شابلن، رنگ و غيره.
• ضمن انجام كار به هر چيزى كه مى خوانيد اشاره كنيد. به غير از دستورالعمل ها چيزهاى ديگرى نيز هست كه بايد بخوانيد: بسيارى از بچه ها به طور طبيعى به كارهاى دستى گرايش دارند. هنگام انجام كارهاى دستى مجازند كه دست و بال خود را كثيف كنند و نتيجه ى كار نيز برايشان كاملا ملموس است. وقتى براى اولين بار قلاب بافى مى كنند و تمام نخ ‌ها را به هم گره مى زنند و وقتى قطعات ماكت هواپيماى خود را به ميز ناهارخورى تان مى چسبانند، مهارت هايى را مى آموزند كه تا آخر عمر از آنها استفاده خواهند كرد. مهارت هاى بصرى اى كه براى جور كردن قطعات يك ماكت يا بخش هاى يك الگو استفاده مى شود، پيش نيازى است كه به فرزندتان كمك مى كند به خوبى و راحتى بخواند. اگر فرزندتان بخواهد در مدرسه يا در شغل خود كارآيى خوبى داشته باشد، بايد بتواند از دستورالعمل هاى دو، سه يا ده مرحله اى پيروى كند. اگر براى سرگرمى به كارهاى دستى مى پردازيد، به فرزندانتان اجازه بدهيد آنها نيز در انجام اين كارها دخالت داشته باشند و بدين ترتيب در حق آنها خدمت بزرگى بكنيد.

15. براى خواندن دليل هاى عملى بياوريد: شغل شما

• در كار خود چگونه از خواندن استفاده مى كنم؟
• آيا دفترچه راهنما مى خوانم يا نامه، صفحه نمايشگر رايانه، دستورالعمل، ابزار اندازه گيرى، جدول، برچسب پوشه ى پرونده، تابلوى فرمان، و يا نقشه؟
• اين كه بتوانم هنگام كار خود خوب و سريع بخوانم چه اهميّتى دارد؟
• كدام يك از مهارت هايى را كه در مدرسه آموخته ام در محل كار خود استفاده مى كنم؟ آيا مى نويسم؟ آيا حساب مى كنم؟ آيا از مهارت هاى گفتارى و شنيدارى استفاده مى كنم؟ چگونه؟

بخش دوم: مطالب خواندنى را در دسترس قرار دهيد

16. در خانه مطالب خواندنى داشته باشيد:

• والدينشان از آنها انتظار تحصيلى بالايى دارند.
• والدين يا خواهر و برادر بزرگ تر در انجام تكاليف مدرسه به آنها كمك مى كنند.
• والدين آنها با صداى بلند كتاب يا مطالب ديگر را برايشان مى خوانند.
• آنها در خانه كتاب دارند.

• به بچه ها يادآورى كنيد كه با دست هاى تميز به كتاب ها دست بزنند.
• از آنها بخواهيد كتاب ها را پاره نكنند، صفحات كتاب را تا نكنند.
• در كتاب ها به خصوص كتاب هاى كتابخانه چيزى نكشند و ننويسند.
• فرزندانتان را كمك كنيد براى كتاب هاى خود نشان گر درست كنند. به آنها بگوييد كه به جاى باز گذاشتن كتاب ها در حال دَمَر كه به شيرازه ى كتاب فشار وارد مى آورد، از نشان گر استفاده كنند.
• به همديگر كمك كنيد و صفحات يا شيرازه ى كتاب هايى كه پاره شده اند را تعمير كنيد.
• با نام فرزندتان مُهرى تهيه كنيد تا در كتاب هاى خود بزند. اگر فرزندتان احساس كند كتاب جزو اموال شخصى اوست، بهتر مى تواند مسئوليت نگهدارى آن را به عهده بگيرد.

17. به هر جايى كه مى رويد همراه خود كتاب ببريد:

18. در اختيار بچه هاى مريض، كتاب و مجله قرار دهيد:

19. به عنوان پاداش به فرزندانتان كتاب يا مجله بدهيد: 

20. كارهايى را اختراع كنيد كه به خواندن مربوط مى شود:

• از فرزندتان بخواهيد يك صورت غذا براساس حروف الفبا برايتان تهيه كند يا دستور تهيه غذاهايى را كه با عجله از تلويزيون يادداشت كرده ايد، برايتان پاك نويس كند يا در كامپيوتر تايپ كند.
• از فرزندتان بخواهيد از جشن ها و مراسم و سالگردهاى افراد فاميل يك تقويم درست كند و آن را براى ساير اعضاى فاميل نيز ارسال كند.
• عكس هايى را كه مى خواهيد در آلبوم بچينيد به فرزندتان بدهيد و از او بخواهيد تاريخ و محل گرفتن هر عكس را روى يك برچسب مشخص ‍ كند.
• از فرزندتان بخواهيد قفسه كتاب يا مجموعه نوارها و CDهايتان را به ترتيب حروف الفبا و براساس نام خانوادگى نويسنده يا خالق اثر مرتب كند.
• از فرزندتان بخواهيد كارهايى را كه هر يك از اعضاى خانواده بايد در خانه انجام دهد، به صورت يك تقويم هفتگى بنويسد كه روى در يخچال نصب كنيد.
• اگر مى خواهيد همراه خانواده يا براى خانواده كارى انجام دهيد كه نياز به تحقيق و جمع آورى اطلاعات دارد، از فرزندتان بخواهيد بخش تحقيق و جمع آورى اطلاعات را به عهده بگيرد. مثلا براى خريد ماشين، انتخاب محل مناسب براى مسافرت و غيره.

21. مجلاّت كودكان را مشترك شويد:

22. براى فرزندتان يك دوست مكاتبه اى پيدا كنيد:

• به مطالبى كه دوستت مى گويد يا مى پرسد پاسخ بده.
• درباره ى زندگى، احساسات، آرزوها و اهداف بگو.
• درباره ى زندگى، احساسات، آرزوها و اهداف دوست مكاتبه اى ات سؤ ال كن.
• نقاط مشتركتان را پيدا كن و درباره ى آنها بنويس.
• نقاط تمايزتان را پيدا كن و درباره ى آنها بنويس.
• براى همديگر عكس و يادگارى بفرستيد.
• طورى بنويس كه انگار با دوستت مستقيما صحبت مى كنى.
• اگر دوست مكاتبه اى ات اينترنتى است باهم قرار ملاقات نگذاريد. اگر ارتباط مكاتبه اى فرزندتان موفقيت آميز شد و فرزندتان از نوشتن و دريافت نامه لذت مى برد مى توانيد موارد مشابه زير را براى برقرارى ارتباط به او پيشنهاد كنيد:
• به نويسنده مورد علاقه خود نامه بنويس و بگو كه چرا از كتابش لذت بردى.
• براى اعضاى فاميل كه دور از شما زندگى مى كنند يك خبرنامه درست كنيد.
• براى سردبير روزنامه مورد علاقه و يا محلى خود نامه اى بنويس و نظر خود را درباره ى يك موضوع مهم بيان كن.

23. در خانواده داستان هاى تجربه ى زبانى خلق كنيد:

• اگر فرزندتان كم سن و سال است، مطالبى را كه به زبان مى آورد بنويسيد و اگر بزرگ تر است بگذاريد خودش داستان را بنويسد.
• موضوع هاى ساده انتخاب كنيد؛ برای مثال: بزرگ ترين آرزوى تو چيست؟ ترسناك ترين اتفاقى كه برايت افتاد چه بود؟ دوست دارى به كجا سفر كنى؟ بهترين دوست تو كيست و به چه دليل؟
• مطلب را ساده نگه داريد.
• اجازه بدهيد چند دقيقه فكر كند سپس چند جمله اى را براى داستان انتخاب كند.
• خيلى بازنويسى نكنيد، سعى كنيد داستان را به زبان كودكتان بنويسيد.
• ضمن اين كه مى نويسيد براى فرزندتان توضيح بدهيد كه چه مى كنيد. اگر فرزندتان كم سن و سال است توضيح بدهيد كه هر چه مى گويد را مى توان با حروف الفبا نوشت. و حتى افراد غريبه نيز مى توانند بعدا آنچه را كه گفته است، بخوانند.
• از فرزندتان بخواهيد براى داستان نقاشى بكشد و آن را در يك پوشه يا كلاسور بگذاريد.
• روز بعد از اين كه داستان تجربه ى زبانى را نوشتيد از فرزندتان بخواهيد آن را بخواند. حتى بچه هايى كه سواد خواندن ندارند نيز مى توانند برخى از عناصر داستان را به ياد بياورند يا برخى از كلمات را بشناسند. چون داستان ساخته ى خودِ فرزندتان است، مى خواهد بداند كه هر كلمه چيست.
• تعدادى داستان جمع آورى كنيد و از بچه ها بخواهيد آنها را با اعضاى ديگر خانواده بخوانند. بد نيست خودتان نيز درباره ى موضوعى كه به فرزندتان داده ايد، بنويسيد و اجازه دهيد فرزندتان علاوه بر داستان خود، داستانِ شما را نيز بخواند. با اين كار داستان فرزند خود را (منتشر) مى كنيد و به تجربيات شخصى او مشروعيت مى بخشيد و وقتى خودتان مى نويسيد به او نشان مى دهيد كه همه براى انتقال عقايد خود از زبان استفاده مى كنند.

24. براى خانواده دفتر يادگارى درست كنيد:

• فعاليت هاى ورزشى فرزند خود را ثبت كنيد.
• جشن عبادت، جشن پايان دبستان، جشن ورود به دبيرستان، يا هر حادثه اى را كه تنها يك بار رخ مى دهد ثبت كنيد.
• خاطرات يك سفر خانوادگى را گردآورى كنيد.
• زندگى هر يك از فرزندان خود را در دفترى جداگانه ثبت كنيد.
• عكس هايى را كه فرزندتان در اردوهاى تابستانى يا تشكل هاى دانش آموزى گرفته است در يك دفتر نگهدارى كنيد.
• براى جشن هاى تولد اعضاى خانواده تان يك دفتر يادگارى درست كنيد.

25. مراجعه به كتابخانه را در روال كارهاى جمعى خانواده قرار دهيد:

• آنها منبع بى پايانى از مطالب خواندنى در اختيارمان قرار دادند. (قابليت دسترسى)
• آنها كارى كردند كه بتوانيم مطالبى را پيدا كنيم كه با سن و توانايى خواندنمان هماهنگى داشته باشد. (قابليت خواندن)
• آنها ما را به جايى بردند كه بتوانيم درباره ى هر موضوع يا در هر سبك ادبى قابل تصور مطلب پيدا كنيم. (علاقه)
• و مهم تر از همه: آنها خواندن را به صورت يك عادت مشترك خانوادگى درآوردند و بدين ترتيب باز هم بر اهميت آن تاكيد كردند.

• زمان مجاز براى نگه داشتن هر كتاب چقدر است؟
• جريمه تاخير در باز گرداندن كتاب چيست؟
• آيا اتاق يا قسمت كودكان وجود دارد؟
• آيا جلسات كتابخوانى با صداى بلند براى بچه ها برگزار مى شود؟
• آيا برنامه ى مطالعه ى تابستانى برگزار مى شود؟
• ساعت كار كتابخانه چگونه است؟
• آيا كتابخانه خدمات ويژه مانند دوره هاى آموزشى يا جلسات سخنرانى ارائه مى دهد؟

26. به نمايشگاه هاى كتاب برويد:

27. فرزند خود را با كتاب هاى سرى آشنا كنيد:

28. داستان هايى را پيدا كنيد كه فيلم يا كارتون آن نيز ساخته شده است:

29. از كتاب هايى كه موضوع آن جشن هاى ملى و مناسبت هاى مذهبى است، استفاده كنيد:

30. براى تابستان يك برنامه مطالعه آزاد تنظيم كنيد:

• از فرزندانتان بپرسيد براى تابستان چه آرزوهايى دارند. آيا مى خواهند سفر كنند، به بازى هاى ورزشى بپردازند، باغبانى كنند؟ در كتابخانه كتاب هايى پيدا كنند كه به اين موضوع ها ربط داشته باشد.
• با فرزندتان هدفى معقول براى مطالعه تعيين كنيد، آيا فرزندتان مى تواند در هفته يك كتاب بخواند؟ دو كتاب چه؟ آيا بايد براى رسيدن به هدف پاداش بگيرد؟
• براى ماه هاى تابستان يك تقويم درست كنيد. هر بار كه فرزندتان كتابى را تمام كرد از او بخواهيد روى تقويم يك برچسب بچسباند.
• فرزندتان را تشويق كنيد درباره كتاب، يعنى موضوع، طرح داستان و شخصيت هايش برايتان تعريف كند. از او بپرسيد كه چه جنبه هايى از كتاب براى او خوشايند يا ناخوشايند بود.
• به صورت منظم به كتابخانه سر بزنيد. وقتى فرزندتان كتابى را تمام كرد حتما كتاب ديگرى در دسترس داشته باشيد.
• در پايان تابستان، این سؤال ها را از فرزندتان بپرسيد و برنامه مطالعه او را ارزيابى كنيد. آيا به هدف مطالعاتى اوليه خود دست يافتى؟ آيا چيز جديدى ياد گرفتى؟ آيا در ميان آنچه خواندى مطلب خيلى جالب هم بود؟ آيا مهارت هاى خواندنت پيشرفت كرده است ؟

31. در سفرهاى طولانى با ماشين كتاب بخوانيد:

• بچه ها را مسئول مسيريابى كنيد: بچه ها مى توانند، بسته به سن خود، نقشه، تابلوهاى جاده، تابلوهاى خيابان ها، علامت خروجى جاده ها يا علامت ابنيه تاريخى را بخوانند. اگر مى خواهيد براى صرف ناهار بايستيد از فرزندانتان بخواهيد تابلو رستوران مورد علاقه شان را پيدا كنند.
• بازى كنيد: بد نيست از پلاك خودروها شروع كنيد. ببينيد كدام يك از بچه ها مى تواند زودتر از بقيه ده پلاك از ده استان مختلف ببيند، يا از استان مجاور ده پلاك پيدا كند. از بچه ها بخواهيد خنده دارترين تابلوى تبليغاتى يا عجيب ترين نام براى شهرهاى سر راه يا تابلوى جالب ترين مكان ديدنى توريستى را پيدا كنند.
• با صداى بلند كتاب بخوانيد: منطقى ترين مطلب براى خواندن، كتابچه راهنماى جديد است كه همان روز به آنجا مى رسيد. از يكى از بچه ها بخواهيد تمام اطلاعات مربوط به آنجا را با صداى بلند بخواند. اگر خانواده تان خيلى دموكراتيك باشد مى توانيد حتى براى اماكن ديدنى، محل اقامت، يا رستورانى كه مى خواهيد امتحان كنيد، راى گيرى كنيد. كار ديگرى كه مى توانيد بكنيد اين است كه هنگام ديدار از يك مكان، بروشور مربوط به آن را برداريد و وقتى به ماشين برگشتيد آن را با صداى بلند بخوانيد.
• بازى هاى لُغَوى بكنيد: يك موضوع پيدا كنيد، مثلا حيوانات. يك حيوان نام ببريد: شير نفر بعد بايد حيوانى را نام ببرد كه با حرف آخر حيوان قبلى، يعنى (ر) شروع شود. آن قدر ادامه بدهيد تا همه خسته شوند سپس موضوع را عوض كنيد. يا نام شهر، استان يا منطقه اى را كه از آن عبور مى كنيد به فرزندانتان بگوييد و از آنها بخواهيد با استفاده از حروف آن هر چند لغت كه مى توانند روى كاغذ يادداشت كنند.
• بازى هاى جغرافيايى بكنيد: سعى كنيد به كمك خانواده، همه استان هاى كشور را به ترتيب الفبا نام ببريد، مراكز استان ها يا استان هاى مجاور استانى كه در آن قرار داريد را نام ببريد. به اطلس مراجعه كنيد تا جواب خود را كنترل كنيد.
• از بچه ها بخواهيد بازى اختراع كنند: به بچه ها پنج دقيقه فرصت دهيد تا با هم قوانين يك بازى را تنظيم كنند و بتوانيد با هم در ماشين بازى كنيد. با گذر زمان مى توانيد قوانين بازى را اصلاح كنيد و بهبود بخشيد. شايد تعجب كنيد بسيارى از اين بازى ها نزد خانواده تان يك بازى محبوب مى شود و مى تواند همه را كيلومترها سرگرم كند.

32. به نوار قصه گوش كنيد:

بخش سوم: رفتار بچه ها را اصلاح كنيد

33. اطمينان حاصل كنيد كه فرزندتان براى خواندن آمادگى دارد:

• از جاهاى جديد ديدن كنيد و درباره ى آنها صحبت كنيد.
• براى معرفى مفاهيم تازه از برنامه هاى آموزشى تلويزيون استفاده كنيد.
• درباره تجربيات مختلف زندگى براى او صداى بلند قصه بخوانيد.

• رسم شكل و نقاشى را از روى سرمشق تمرين كنيد.
• با همديگر پازل درست كنيد.
• با خمير بازى و آجرهاى خانه سازى كار كنيد.

• با هم با صداى بلند شعر و ترانه بخوانيد و بازى هاى زبانى بكنيد. (مراجعه كنيد به روش 43).
• بازهاى لغوى كنيد كه شامل ذكر كلمه هايى مى شود كه مانند هم شروع يا تمام مى شوند.

• قبل از ورود به دبستان بخواهيد كه چشم ها و گوش هاى فرزندتان توسط متخصص معاينه شود.

• فرزندتان را تشويق كنيد جمله ها را به صورت كامل بيان كند.
• وقت بگذاريد و از تجربيات خود براى همديگر تعريف كنيد و به حرف يكديگر گوش كنيد.

• به صورت منظم به كتابخانه سر بزنيد.
• به بچه هايى كه سواد خواندن ندارند كتاب هايى بدهيد كه ظاهرى جذاب دارند.
• در هر فرصت ممكن با صداى بلند كتاب بخوانيد.

34. خواندن فعال را تشويق كنيد:

• جلد كتاب را بالا نگه داريد و از بچه ها بخواهيد موضوع داستان را حدس ‍ بزنند.
• عنوان كتاب و نام نويسنده را ذكر كنيد. اگر داستان مشابهى براى بچه ها خوانده ايد برايشان يادآورى كنيد يا اگر از همان نويسنده چيزى ديگر خوانده ايد ذكر كنيد.

• تصاوير را به بچه ها نشان دهيد و از آنها بخواهيد شخصيت هاى داستان و كارهاى آنها را مشخص كنند.
• درباره ى شخصيت ها و وقايع داستان، سؤالاتى بپرسيد: آيا چنين اتفاقى واقعا مى تواند بيفتد؟ چرا چنين كرد؟ اگر تو بودى همين كار را مى كردى؟ مشكلش چيست؟ چگونه مى تواند مشكلش را حل كند؟ بعدا چه اتفاقى مى افتد؟
• اگر داستان به نظم نوشته شده است يا ترجيع بند دارد هنگام رسيدن به بندهاى تكرارى مكث كنيد و به بچه ها اجازه بدهيد آنها را به زبان بياورند.

• به بچه ها يادآورى كنيد كه درباره داستان چه چيزهايى پيش گويى مى كردند و از آنها بپرسيد كه داستان با پيشگويى آنها چه تفاوتى داشت.
• نظر بچه ها را درباره تصاوير، شخصيت پردازى، سبك نگارش و طرح داستان بپرسيد.

35. اجازه بدهيد بچه ها به موضوعى علاقه مند شوند و آن را دنبال كنند: 

36. به بچه هايى كه نمى توانند بخوانند اجازه بدهيد قصه را از روى تصاويرتعريف كنند:

• از ابتدا شروع كنيد از فرزندتان بخواهيد بگويد كه چه كسانى در داستان نقش دارند و داستان در كجا اتفاق مى افتد.
• صفحات را ورق بزنيد يا از فرزندتان بخواهيد اين كار را انجام بدهد. در هر صفحه از فرزندتان بپرسيد كه چه اتفاقى مى افتد. اگر نمى تواند يا نمى خواهد بگويد، صفحه را بخوانيد. در صورت تمايل از فرزندتان بخواهيد پيشگويى كند كه چه اتفاقى مى افتد.
• در آخر از فرزندتان بپرسيد قصه چگونه تمام شد. آيا پايان خوش داشت؟ آيا قابل فهم و قابل قبول بود؟

• اصرار نكنيد فرزندتان طرح دقيق داستان را توصيف كند يا از همان كلماتى استفاده كند كه در كتاب نوشته شده است. اجازه بدهيد تا حد امكان از تخيل خود استفاده كند.
• اگر خيلى از موضوع پرت شده مى توانيد بپرسيد: (در تصوير چه اتفاقى افتاده است؟ تو از كجا فهميدى ؟)
• تنها يك پاسخ درست وجود ندارد پس ‍از پاسخ خلاق فرزندتان با آغوش باز از او استقبال كنيد.
• اگر هنگامى كه قصه را از روى تصاوير آن مى خوانيد از خود شور و هيجان نشان دهيد براى خواندن از روى كلمات تشويق مى شود و شايد ضرورت پيدا نكند در طول چند ماه آينده يك داستان را بيش از چند صدبار براى او بخوانيد!

37. از بچه ها بخواهيد پس از شنيدن داستان آن را دوباره تعريف كنند:

• به موضوع اصلى بيانديشيد. مهم ترين اتفاقى كه افتاد چه بود؟ براى داستان چه تيترى مى توانيد بگذاريد؟
• از ابتدا شروع كنيد. افرادى را كه نقش داشتند و محل وقوع جريان را توضيح دهيد.
• جزئيات طرح را به ترتيب وقوع اضافه كنيد. سعى كنيد از بيان جزئيات كه به مفهوم اصلى ربط ندارند يا موضوع را مبهم مى كنند، اجتناب كنيد.
• در صورت امكان براى داستان خود پايانى پر سر و صدا و هيجانى قرار دهيد.

38. از بچه ها بخواهيد داستان ها را ارزيابى كنند:

• آيا اين كتاب، كتاب خوبى بود؟
• آيا چنين داستانى مى تواند واقعا اتفاق بيفتد؟
• آيا رفتارها و گفته هاى شخصيتها مانند افراد واقعى بود؟
• آيا مى توانيم محل وقوع داستان را تصور كنيم ؟
• آيا هنگام خواندن داستان در آن (غرق ) شدم ؟
• آيا پايان داستان معقول بود؟
• آيا پيام نويسنده معقول بود؟
• آيا كتاب هيجان انگيز بود؟ جالب بود؟ ناراحت كننده بود؟
• آيا وقتى كتاب را بستم باز هم دوست داشتم بخواندن ادامه بدهم؟
• آيا علاقه دارم درباره ى اين موضوع يا از همين نويسنده كتاب ديگرى بخوانم؟

39. بين داستانها و زندگى بچه ها ارتباط برقرار كنيد:

• يادت مى آيد كه از مزرعه بازديد كرديم؟ آيا مانند مزرعه ى اين داستان بود؟
• بيابانى كه در قصه وجود دارد با جايى كه ما در آن زندگى مى كنيم چه تفاوتى دارد؟
• آيا بچه هاى اين قصه در زمان ما زندگى مى كنند؟ از كجا مى فهمى؟

• آيا چنين اتفاقى براى آشنايان ما افتاده است؟
• اگر چنين اتفاقى براى تو مى افتاد چه مى كردى؟

• اين شخصيت چه احساسى دارد؟ از كجا مى فهمى؟
• اگر تو بودى اين شاهزاده خانم را چگونه توصيف مى كردى؟

40. بچه ها را تشويق كنيد با شخصيت ها همانند سازى كنند:

41. بين كتاب ها رابطه برقرار كنيد:

42. بچه ها را تشويق كنيد پاسخ خود را از كتاب بگيرند نه از شما:

بخش چهارم: رفتار خوب را تغيير دهيد

43. از واژه ها لذت ببريد و اين لذت را نشان بدهيد:

44. افق هاى فرزندتان و افق هاى خود را گسترش دهيد:

45. محيط مناسبى براى خواندن فراهم كنيد:

46. تلويزيون را به طور دائم روشن نگذاريد، بلكه از آن عاقلانه استفاده كنيد:

• هر هفته چند ساعت مى توانيم تلويزيون تماشا كنيم؟
• كدام برنامه ها مورد علاقه ى ماست و مى خواهيم آنها را تماشا كنيم؟
• چگونه مى توانيم براى برنامه هاى خاص يا برنامه هاى آموزشى وقت بگذاريم؟
• اگر اعضاى مختلف خانواده براى انتخاب كانال نظر واحد نداشته باشند چه كنيم؟

47. با معلم فرزندتان همكارى كنيد:

48. انتظار بالايى داشته باشيد:

49. تفاوت هاى بين بچه ها را به رسميت بشناسيد:

50. آرام باشيد:

• تو مى توانى.
• اگر به كمك نياز داشته باشى كمكت مى كنم.
• خواندن لذت بخش است.