دعای درود بر حاملان عرش و فرشتگان مقرب
۲۲ بهمن ۱۳۹۳ 0 ادعیه و زیاراتاَللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لاَ يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ وَ لاَ يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ
بار خدايا، درود بفرست بر حاملان عرش خود، فرشتگانى كه در تسبيح تو سستى نپذيرند و از تقديس تو ملال نگيرند
وَ لاَ يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ وَ لاَ يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ وَ لاَ يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
و از پرستش تو در نمانند و فرمانبردارى تو را آن گونه به جد در ايستند كه چشم بر هم زدنى كوتاهى نورزند و از عشق و شيفتگى تو ذرهاى غفلت نكنند.
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ وَ حُلُولَ الْأَمْرِ فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ
بار خدايا، درود بفرست بر اسرافيل، آن فرشته صاحب صور كه چشم گشوده منتظر فرمان توست، تا در صور خود بدمد و خفتگان گور را برانگيزاند.
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ
بار خدايا، درود بفرست بر ميكائيل، آن فرشته اى كه در نزد تواش مقامى ارجمند است و در فرمانبردارى تواش مكانتى رفيع.
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ الْمَكِينُ لَدَيْكَ الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
بار خدايا، درود بفرست بر جبرئيل، آن فرشته اى كه امين وحى توست و ساكنان آسمانهايت را مطاع است و در آستان تواش مرتبتى عظيم است و خود مقرب درگاه توست.
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ
و درود بفرست، بر روح، آن فرشته اى كه فرمانرواى فرشتگان مأمور بر حجاب هاست، و بر روح كه از عالم امر توست. بر آنها درود بفرست و برفرشتگانى كه فروتر از آنهايند:
مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاَتِكَ وَ الَّذِينَ لاَ تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُءُوبٍ وَ لاَ إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لاَ فُتُورٌ
آنان كه ساكنان آسمانهاى تواند و امينان رسالتهاى تو.هر چه كوشش كنند، خستگى بر خود نبينند و هر چه تحمل رنج كنند، درماندگى و سستى نپذيرند.
وَ لاَ تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ وَ لاَ يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلاَتِ
خواهش هاى دل از تسبيح تو بازشان ندارد و سهوها و غفلتها از تعظيم تو رويگردانشان نسازد.
اَلْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلاَ يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيمَا لَدَيْكَ
از خشوع ديده بر هم نهاده اند و ياراى نگريستن در تو را ندارند. سر فرو داشته اند و رغبتشان به چيزهايى كه در نزد توست بسيار است.
الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلاَئِكَ وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلاَلِ كِبْرِيَائِكَ
همه آزمنديشان ياد نعيم توست و در برابر عظمت تو و جلال كبرياى تو به تواضع سر به زير افكنده اند.
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ
و چون به لهيب دوزخ تو بنگرند و نهيبش را بر گنه كاران بشنوند، گويند كه پروردگارا منزهى تو، تو را آنچنان كه سزاوار پرستش توست نپرستيده ايم.
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلاَئِكَتِكَ وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ وَ الْمُؤْتَمَنِينَ عَلَى وَحْيِكَ
خداوندا، بر ايشان درود بفرست و بر ملائكه رحمت خويش، و آنان كه مقرب درگاه تواند، و آنها كه حاملان غيب به پيامبران تواند، و آنان كه امينان وحى تواند،
وَ قَبَائِلِ الْمَلاَئِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ
و بر فرشتگانى كه خاص خود گردانيده اى و به تقديس خود از خوردن و آشاميدنشان بى نياز ساخته اى و در درون طبقات آسمانهايت جاى داده اى.
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمَامِ وَعْدِكَ وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
و درود بفرست بر آن گروه از فرشتگان كه در اطراف آسمانها ايستاده اند، آن هنگام كه فرمان اتمام وعده خداوندى فرا رسد.درود بفرست بر خازنان باران و روان كنندگان ابرها
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتَمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ
كه چون بر ابرها بانگ زنند، آواز تندرها به گوش رسد و چون ابرها از آن نهيب به راه افتند، آذرخش ها از درونشان بدرخشد.
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ
و بر آن فرشتگان كه دانه هاى برف و تگرگ را از پى مى آيند و با هر قطره باران كه فرو مى شود، فرود مى آيند.
وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلاَ تَزُولُ
و بر آن فرشتگان كه نگهبانان خزاين بادهايند و آنان كه موكلان بر كوه هايند تا فرو نريزند
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
و آن فرشتگان كه ميزان و مقدار آبها و پيمانه بارانها را به ايشان آموخته اى.
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلاَءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
درود بفرست بر آن فرشتگان كه رسولان تو به ساكنان زمينند:يا بلايى ناخوش فرو مى آورند يا آسايشى خوش.
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ
و آن سفيران گرانقدر نيكوكار و آن بزرگواران كه نويسنده و نگهدارنده اعمال ما هستند. و درود بفرست بر فرشته مرگ و يارانش و نكير و منكر و رومان كه آزماينده ساكنان گورهاست.
وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ مَالِكٍ وَ الْخَزَنَةِ وَ رِضْوَانَ وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ
و آن فرشتگان كه بر گرد بيت المعمور طواف مى كنند. و بر مالك و خازنان دوزخ و بر رضوان و خادمان بهشت.
وَ الَّذِينَ لاَ يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ
و بر فرشتگانى كه از فرمان خداى سر بر نمى تابند و هر چه فرمان يابند همان كنند.
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ (سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ) [1]
درود فرست بر آن فرشتگان كه به ما مى گويند: «سلام بر شما به خاطر آن همه شكيبايى كه ورزيده ايد. سراى آخرت چه سرايى نيكوست. »
وَ الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ (خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ) [2] ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً وَ لَمْ يُنْظِرُوهُ
و درود فرست بر فرشتگان زبانى كه چون فرمانشان رسد كه «بگيريدش و در زنجيرش كشيد و به دوزخش در افكنيد» ، بى درنگ و بى آنكه مهلتش دهند، او را فروگيرند.
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ
و درود فرست بر فرشتگانى كه نام آنها در وهم ما نگنجيد و مقام و مرتبت آنها را در نزد تو ندانستيم و ندانستيم به چه كارى مأمورند.
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
و درود بفرست بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب و آنها كه بر آفريدگان گماشته اند.
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَومَ يَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ
بار خدايا، بر آنان درود بفرست در روزى كه هر كس آيد با او فرشته اى است كه مى راندش و فرشته اى است كه بر اعمال او گواهى مى دهد.
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلاَةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
بار خدايا، بر آنان درود بفرست، آن سان درودى كه بر كرامت و پاكيشان، كرامت و پاكى ديگر افزايد.
اَللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلاَتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ
بار خدايا، در آن هنگام كه بر فرشتگان و رسولانت درود مى فرستى و درود ما نيز به آنان مى رسانى، به آنكه زبان ما به ثناى ايشان گشاده اى بر ما نيز رحمت فرست. انك جواد كريم.
