فضیلت روزه ماه رجب (فضایل الاشهر الثلاثه)
۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتأَخْبَرَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْكُوفِيُّ الْهَمْدَانِيُّ مَوْلَى بَنِي هَاشِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع قَالَ:
حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام فرمود:
مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ رَغْبَةً فِي ثَوَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ صَامَ يَوْماً فِي وَسَطِهِ شُفِّعَ فِي مِثْلِ رَبِيعَةَ وَ مُضَرَ وَ مَنْ صَامَ فِي آخِرِهِ جَعَلَهُ اللَّهُ مِنْ مُلُوكِ الْجَنَّةِ وَ شَفَّعَهُ فِي أَبِيهِ وَ أُمِّهِ وَ ابْنِهِ وَ ابْنَتِهِ وَ أَخِيهِ وَ عَمِّهِ وَ عَمَّتِهِ وَ خَالِهِ وَ خَالَتِهِ وَ مَعَارِفِهِ وَ جِيرَانِهِ وَ إِنْ كَانَ فِيهِمْ مُسْتَوْجِبٌ لِلنَّارِ
کسی که اولین روز ماه رجب را برای رسیدن به پاداش خداوند روزه بگیرد، بهشت برای او واجب می گردد؛ و کسی که روز نیمۀ ماه رجب را روزه بگیرد به اندازۀ جمعیت قبیلۀ ربیعه و مضر (دو قبیله بزرگ عرب) روز قیامت حق شفاعت پیدا می کند؛ و کسی که روز آخر ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند او را از پادشاهان بهشت قرار می دهد و شفیع پدر و مادر و فرزند و برادر و عمو و عمه و دایی و خاله و آشنایان و همسایگان خود خواهد گردید؛ گرچه آنها بعضاً مستحق آتش باشند.
حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَلْخِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ دُرُسْتَوَيْهِ الْفَارِسِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ أَبِي سُلَيْمَانَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ ص يَقُولُ
انس بن مالک می گوید: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود:
مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ إِيمَاناً وَ احْتِسَاباً جَعَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّارِ سَبْعِينَ خَنْدَقاً عَرْضُ كُلِّ خَنْدَقٍ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ.
کسی که یک روز از ماه رجب را از روی ایمان و اخلاص روزه بگیرد خداوند بین او و بین دوزخ در قیامت فاصله قرار می دهد که عرض هر خندق به اندازۀ فاصلۀ بین زمین تا آسمان است.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ السِّنَانِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِيُّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ:
سالم فرزند علی بن ابی حمزۀ بطائنی گوید:
دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِي رَجَبٍ وَ قَدْ بَقِيَتْ أَيَّامٌ فَلَمَّا نَظَرَ إِلَيَّ قَالَ لِي يَا سَالِمُ هَلْ صُمْتَ فِي هَذَا الشَّهْرِ شَيْئاً قُلْتُ لَا وَ اللَّهِ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ لِي لَقَدْ فَاتَكَ مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا يَعْلَمُ مَبْلَغَهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ هَذَا الشَّهْرَ قَدْ فَضَّلَهُ اللَّهُ وَ عَظَّمَ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبَ لِلصَّائِمِينَ فِيهِ كَرَامَتَهُ قَالَ قُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَإِنْ صُمْتُ مِمَّا بَقِيَ شَيْئاً هَلْ أَنَالُ فَوْزاً بِبَعْضِ ثَوَابِ الصَّائِمِينَ فِيهِ فَقَالَ يَا سَالِمُ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ كَانَ ذَلِكَ أَمَاناً لَهُ مِنْ شِدَّةِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ أَمَاناً لَهُ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ كَانَ لَهُ بِذَلِكَ جَوَازٌ عَلَى الصِّرَاطِ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ أَمِنَ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ مِنْ أَهْوَالِهِ وَ شَدَائِدِهِ وَ أُعْطِيَ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ.
در اواخر ماه رجب كه چند روزى از آن مانده بود به خدمت امام صادق عليه السّلام رفتم. چون آن حضرت مرا مشاهده نمود، فرمود: «ای سالم! آيا در اين ماه روزه گرفته اى؟» گفتم: «اى فرزند رسول خدا به خدا سوگند نه! . فرمود: «همانا فضایل و برکاتی را از دست داده ای که مقدارش را جز خدا كسى نمى داند.» سپس فرمود: «اين ماهى است كه خدا آن را بر ماه هاى ديگر فضيلت داده و حرمت آن را بزرگ شمرده و کرامت خویش را بر روزده داران اين ماه واجب كرده است.» گفتم: ای فرزند رسول خدا! آیا اگر من در باقيمانده اين ماه روزه بدارم آيا به برخی از پاداش روزه داران در این ماه نايل مى شوم؟ امام صادق علیه السلام فرمود: «اى سالم! هركس يك روز از آخر اين ماه را روزه بدارد، از شدت جان دادن و وحشت قیامت و عذاب قبر ایمن خواهد بود؛ و هر کس دو روز از آخر اين ماه را روزه بدارد، به او جواز عبور از صراط داده خواهد شد؛، و هركس سه روز از آخر اين ماه را روزه بدارد از وحشت بزرگ روز قيامت، و از سختی ها و هول هاى آن روز ايمن مى شود، و بیزاری و نجات از آتش دوزخ را به او عطا خواهد کرد.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ يَحْيَى الْبَصْرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا الْمُغِيرَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا جَابِرُ بْنُ سَلَمَةَ قَالَ حَدَّثَنَا حَسَنُ بْنُ حُسَيْنٍ عَنْ عَامِرٍ السَّرَّاجِ عَنْ سَلَّامٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع قَالَ:
امام باقر علیه السلام فرمود:
مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْماً وَاحِداً مِنْ أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ جَعَلَهُ مَعَنَا فِي دَرَجَاتِنَا [دَرَجَتِنَا] يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ مِنْ رَجَبٍ قِيلَ لَهُ اسْتَأْنِفْ فَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ قِيلَ لَهُ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَا بَقِيَ فَاشْفَعْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْ مُذْنِبِي إِخْوَانِكَ وَ أَهْلِ مَعْرِفَتِكَ [مَغْفِرَتِكَ] وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ أُغْلِقَتْ عَنْهُ أَبْوَابُ النِّيرَانِ السَّبْعَةُ وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجِنَانِ الثَّمَانِيَةُ فَيَدْخُلُهَا مِنْ أَيِّهَا شَاءَ.
هر کس روز اول و یا وسط و یا آخر ماه رجب را روزه بگیرد خداوند بهشت را برای او واجب می گرداند و او را در بهشت همنشین ما قرار می دهد؛ و هر کس دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به او گفته می شود گذشته های تو بخشوده گردید، عمل خود را از سر بگیر؛ و هر کس سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به او گفته می شود گذشته و آینده تو بخشیده شد، پس برای هر کس می خواهی از برادران و اهل معرفت خود شفاعت کن؛ و هر کس هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرددرهای هفتگانۀ دوزخ به روی او بسته می شود؛ و هر کس هشت روز از ماه رجب را روزه بگیرد، درهای هشتگانۀ بهشت به روز او گشوده گردد و از هر دری از درهای بهشت که بخواهد می تواند وارد شود.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنَا الْمُغِيرَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي جَابِرُ بْنُ سَلَمَةَ قَالَ حَدَّثَنِي الْحُسَيْنُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ عَامِرٍ السَّرَّاجِ عَنْ سَلَّامٍ النَّخَعِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ع
امام باقر علیه السلام فرمود:
مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ أَجَازَهُ اللَّهُ عَلَى الصِّرَاطِ وَ أجازه [أَجَارَهُ] مِنَ النَّارِ وَ أَوْجَبَ لَهُ غُرُفَاتِ الْجِنَانِ .
هر کس هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند او را به سلامت از صراط عبور می دهد و از آتش دوزخ نجاتش خواهد داد و بهشت را برای او واجب و در غرفه های آن اسکانش خواهد داد.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ الْمُهْتَدِي عَنْ سَيْفِ [بْنِ] الْمُبَارَكِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ:
حضرت زین العابدین (امام سجاد) علیه السلام فرمود:
رَجَبٌ نَهَرٌ فِي الْجَنَّةِ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِكَ النَّهَرِ.
رجب نهری است در بهشت، سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل، هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر او را سیراب خواهد نمود.
وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع
و به همین سندها، فرمود:
رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ تَبَاعَدَتْ عَنْهُ النَّارُ مَسِيرَةَ سَنَةٍ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ.
ماه رجب، ماه بزرگی است و خداوند پاداش اعمال نیک را در آن چند برابر می دهد و گناهان در آن ماه بخشوده می گردد؛ و هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیردف آتش دوزخ به اندازۀ مسافت یک سال از او دور می شود؛ و هر کس سه روز از آن را روزه بگیرد، بهشت برای او واجب می گردد.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ بْنِ أَحْمَدَ اللَّيْثِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ الْأَزْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْمُقْرِي قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ الْمَرْوَزِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَاصِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هَارُونَ الْعَبْدِيُّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص
ابو سعید خدری گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
أَلَا إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِيمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ الْأَصَمَّ لِأَنَّهُ لَا يُقَارِنُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَةً وَ فَضْلًا وَ كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ يُعَظِّمُونَهُ فِي جَاهِلِيَّتِهَا فَلَمَّا جَاءَ الْإِسْلَامُ لَمْ يَزْدَدْ إِلَّا تَعْظِيماً وَ فَضْلًا أَلَا
آگاه باشید همانا ماه رجب ماه پر برکت خداوند است و آن ماه بزرگی است و آن را ماه أصمّ می گویند؛ چرا که ماه های دیگر به فضیلت و حرمت آن نمی رسد (و قتال در آن حرام است و ماه اصب نیز به آن می گویند چون رحمت خداوند در آن فراوان سرازیر می شود).
وَ إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي أَلَا وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْماً إِيمَاناً وَ احْتِسَاباً اسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ أَطْفَى صَوْمُهُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ غَضَبَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ النَّارِ وَ لَوْ أُعْطِيَ مِلْءَ الْأَرْضِ ذَهَباً مَا كَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ وَ لَا يَسْتَكْمِلُ أَجْرَهُ بِشَيْءٍ مِنَ الدُّنْيَا دُونَ الْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
سپس فرمود: آگاه باشید که ماه رجب ماه خداست و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است؛ و هر کس یک روز از ماه رجب را از روی خلوص و ایمان روزه بگیرد مستحق رضوان و خشنودی بزرگ خداوند می شود و غضب و خشم خداوند بر او خاموش و دری از درهای آتش به روی او بسته می گردد و اگر زمین پر از طلا باشد و در راه خدا بدهد به پاداش و فضیلت آن نمی رسد و چیزی از دنیا نمی تواند معادل آن باشد مگر حسنات و اعمال نیک؛ اگر برای خدا انجام گرفته باشد.
وَ لَهُ إِذَا أَمْسَى دَعَوَاتٌ مُسْتَجَابَاتٌ إِنْ دَعَا شَيْئاً فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا أَعْطَاهُ اللَّهُ وَ إِلَّا ادَّخَرَ لَهُ مِنَ الْخَيْرِ أَفْضَلَ مَا دَعَا بِهِ دَاعٍ مِنْ أَوْلِيَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِيَائِهِ
و برای روزه دار در ماه رجب دعاهای مستجاب (ده دعای مستجاب) می باشد که اگر برای دنیای خود خواستار شود مستجاب می گردد و گرنه همانند بهترین دعای اولیا و دوستان و برگزیدگان خدا برای او ذخیره می گردد.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْمَيْنِ لَمْ يَصِفِ الْوَاصِفُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ وَ الْكَرَامَةِ وَ كُتِبَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أُجُورِ عَشَرَةٍ مِنَ الصَّادِقِينَ فِي عُمُرِهِمْ بَالِغَةً أَعْمَارُهُمْ مَا بَلَغَتْ وَ يُشَفَّعُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي مِثْلِ مَا يَشْفَعُونَ فِيهِ وَ يَحْشُرُهُمْ فِي زُمْرَتِهِمْ حَتَّى يَدْخُلَ الْجَنَّةَ وَ يَكُونَ مِنْ رُفَقَائِهِمْ
هركس دو روز از ماه رجب را روزه بدارد، اهل آسمان و زمين نمى‌تواند پاداش او را در نزد خداوند بیان کنند و پاداش ده نفر از افراد صادق (یعنی ائمه معصومین علیهم السلام) كه در طول عمر خود اعمال خیر و عبادت خدا را انجام داده باشند براى او نوشته مى‌شود و در روز قيامت نیز به اندازه آنان حق شفاعت خواهد داشت، و خدوند او را با آنان محشور خواهد نمود، تا اين‌كه وارد بهشت شده و با آنان همنشین شود.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ جَعَلَ اللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّارِ خَنْدَقاً أَوْ حِجَاباً طُولُهُ مَسِيرَةُ سَبْعِينَ عَاماً وَ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ عِنْدَ إِفْطَارِهِ لَقَدْ وَجَبَ حَقُّكَ عَلَيَّ وَ وَجَبَتْ لَكَ مَحَبَّتِي وَ وَلَايَتِي أُشْهِدُكُمْ يَا مَلَائِكَتِي أَنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ
هركس سه روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند بین او و بین دوزخ خندق و یا حجابی قرار مى‌دهد كه طول آن به اندازه‌ى 70 سال مسافت دارد و خداوند-عزّ و جلّ-در وقت افطار به او می فرماید: «حقّ تو بر من واجب شد و محبت و ولایت من بر تو لازم گردید» سپس به ملائکه خود می فرماید: «اى فرشتگان ، شما گواه باشید كه من گناهان گذشته و آينده‌ى او را آمرزيدم.»
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَةَ أَيَّامٍ عُوفِيَ مِنَ الْبَلَايَا كُلِّهَا مِنَ الْجُنُونِ وَ الْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ وَ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ وَ أُجِيرَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ كُتِبَ لَهُ أُجُورُ أُولِي الْأَلْبَابِ وَ التَّوَّابِينَ الْأَوَّابِينَ وَ أُعْطِيَ كِتَابَهُ يَمِينَهُ فِي أَوَائِلِ الْعَابِدِينَ
«هركس چهار روز از ماه رجب روزه بدارد، از همه‌ى بلاها و آفت ها- مانند جنون (ديوانگى)، جذام، پيسى و فتنه‌ى دجال» -عافیت مى‌يابد و عذاب قبر از او برطرف می گردد و پاداش اولیا و توابین و اوابین (نیایش کنندگان) به او داده می شود و نامه عملش در گروه اول عبادت کنندگان به دست راستش داده مى‌شود.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَةَ أَيَّامٍ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُرْضِيَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ بَعَثَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ وَ كَتَبَ لَهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ حَسَنَاتٍ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَ يُقَالُ لَهُ تَمَنَّ عَلَى رَبِّكَ مَا شِئْتَ
هركس 5 روز از ماه رجب را روزه بدارد، بر خدا است كه در روز قيامت او را خشنود نمايد و چنان او را در روز قیامت مبعوث گرداند كه چهره‌ى او همانند شب چهاردهم بدرخشد و به اندازه‌ى سنگريزه‌هاى شنزار «عالج» براى او عمل نيك مى‌نويسد و بدون حساب وارد بهشت مى‌گردد و به او گفته مى‌شود: هرچه مى‌خواهى، از پروردگارت بخواه
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّةَ أَيَّامٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ لِوَجْهِهِ نُورٌ يَتَلَأْلَأُ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنْ نُورِ الشَّمْسِ وَ أُعْطِيَ سِوَى ذَلِكَ نُوراً يَسْتَضِيءُ بِهِ أَهْلُ يَوْمِ الْجَمْعِ الْقِيَامَةِ وَ بُعِثَ مِنَ الْآمِنِينَ حَتَّى يَمُرَّ عَلَى الصِّرَاطِ بِغَيْرِ حِسَابٍ- وَ يُعَافَى عُقُوقَ الْوَالِدَيْنِ وَ قَطِيعَةَ الرَّحِمِ
هركس 6 روز از ماه رجب را روزه بدارد، از قبر بيرون مى‌آيد، در حالى كه نور چهره‌اش سپيدتر از نور آفتاب مى‌درخشد و نيز افزون بر اين، نورى به او عطا مى‌شود كه همه‌ى كسانى كه در روز قيامت گرد آمده‌اند، بدان روشن و نورانى مى‌گردند و خداوند او را در روز قيامت جزو ايمنان مبعوث مى‌گرداند تا اين‌كه بدون حساب از [پل] صراط عبور كند و از عاقّ والدين بودن و نيز از قطع ارتباط با نزديكان ايمن مى‌گردد
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَةَ أَيَّامٍ فَإِنَّ لِجَهَنَّمَ سَبْعَةَ أَبْوَابٍ يُغْلِقُ اللَّهُ لِصَوْمِ كُلِّ يَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ
هركس 7 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند در برابر هر روز روزه، يكى از درهاى هفتگانه جهنم را به روى او مى‌بندد و بدن او را بر آتش جهنم حرام مى‌گرداند.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ فَإِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِيَةَ أَبْوَابٍ يَفْتَحُ لَهُ بِصَوْمِ كُلِّ يَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ يُقَالُ لَهُ ادْخُلْ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ الْجِنَانِ شِئْتَ
هركس 8 روز از ماه رجب را روزه بدارد، در برابر هر روزه يك در از درهاى هشتگانه‌ى بهشت به روى او گشوده مى‌گردد و به او گفته مى‌شود: از هر درى كه خواستى وارد بهشت شو
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَةَ أَيَّامٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ هُوَ يُنَادِي لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا يُصْرَفُ وَجْهُهُ دُونَ الْجَنَّةِ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ لِوَجْهِهِ نُورٌ يَتَلَأْلَأُ لِأَهْلِ الْجَمْعِ حَتَّى يَقُولُوا هَذَا نَبِيٌّ مُصْطَفًى وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يُعْطَى أَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ
هركس 9 روز از ماه رجب را روزه بدارد، وقتى از قبر بيرون مى‌آيد ندا در مى‌دهد: «لا إله إلاّ اللّه» و رو به سوى بهشت مى‌رود و جز بهشت و بهشتيان را نمى‌شناسد و نيز در حال بيرون آمدن از قبر چنان چهره‌اش براى اهل محشر مى‌درخشد كه برخى مى‌گويند: اين پيامبر برگزيده‌ى خدا است و كم‌ترين چيزى كه به او عطا مى‌شود، اين است كه بدون حساب وارد بهشت مى‌گردد.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ عَشَرَةَ أَيَّامٍ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ جَنَاحَيْنِ أَخْضَرَيْنِ مَنْضُومَيْنِ بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ يَطِيرُ بِهِمَا عَلَى الصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ الْخَاطِفِ إِلَى الْجِنَانِ وَ أَبْدَلَ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِ حَسَنَاتٍ وَ كُتِبَ مِنْ الْمُقَرَّبِينَ الْقَوَّامِينَ لِلَّهِ بِالْقِسْطِ وَ كَأَنَّهُ عَبَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَ عَامٍ قَائِماً صَابِراً مُحْتَسِباً
هركس 10 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند دو بال سبز جواهرنشان كه با مرواريد و ياقوت آراسته‌اند براى او قرار مى‌دهد، كه او به وسيله‌ى آنها همانند آذرخش گذرا و درخشان به سوى بهشت‌ها پرواز مى‌كند و خداوند اعمال بد او را به اعمال نيك تبديل نموده و از مقربانى كه به عدل و داد عمل مى‌كردند، مى‌نويسد و گويى كه 1000 سال با شب‌خيزى و شكيبايى و براى خشنودى خدا، به عبادت پرداخته است.
وَ مَنْ صَامَ أَحَدَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ لَمْ يُوَافَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّهِ أَفْضَلُ ثَوَاباً مِنْهُ إِلَّا مَنْ صَامَ مِثْلَهُ أَوْ زَادَ عَلَيْهِ
هركس 11 روز از ماه رجب را روزه بدارد، هيچ بنده‌اى برتر از او در روز قيامت با خداوند ملاقات نمى‌كند، مگر كسى كه به اين اندازه و يا بيشتر از آن، از ماه رجب روزه گرفته باشد
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ اثْنَيْ عَشَرَ يَوْماً كُسِيَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حُلَّتَيْنِ خَضْرَاوَيْنِ مِنْ سُنْدُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ يجير [يُحْبَرُ] بِهِمَا لَوْ دُلِّيَتْ حُلَّةٌ مِنْهُمَا إِلَى الْأَرْضِ لَأَضَاءَ مَا بَيْنَ شَرْقِهَا وَ غَرْبِهَا وَ صَارَتِ الدُّنْيَا أَطْيَبَ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ
هركس 12 روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز قيامت دو دست لباس سبز كامل از ابريشم نرم و ضخيم به او پوشانده شده و با آن دو آراسته مى‌گردد، به‌گونه‌اى كه اگر يكى از اين دو دست لباس بر دنيا آويخته شود، بين مشرق و مغرب را روشن مى‌گرداند و دنيا از بوى مشك خوشبوتر مى‌گردد
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثَةَ عَشَرَ يَوْماً وُضِعَتْ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَائِدَةٌ مِنْ يَاقُوتٍ أَخْضَرَ فِي ظِلِّ الْعَرْشِ قَوَائِمُهَا مِنْ دُرٍّ أَوْسَعُ مِنَ الدُّنْيَا سَبْعِينَ مَرَّةً عَلَيْهَا صِحَافُ الدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ فِي كُلِّ صَفْحَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ لَوْنٍ مِنَ الطَّعَامِ لَا يُشْبِهُ اللَّوْنُ اللَّوْنَ وَ لَا الرِّيحُ الرِّيحَ فَيَأْكُلُ مِنْهَا وَ النَّاسُ فِي شِدَّةٍ شَدِيدَةٍ وَ كُرَبٍ عَظِيمَةٍ
هركس 13 روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز قيامت، سفره‌اى از ياقوت سبز در زير سايه‌ى عرش براى او پهن مى‌گردد كه پايه‌هاى [تخت] آن سفره از مرواريد و 700 برابر گسترده‌تر از دنيا است و سينى‌هايى از مرواريد و ياقوت در آن نهاده شده است كه در هر سينى هفده هزار نوع غذا وجود دارد و هيچ نوع از آن شبيه ديگرى نيست و بوى هيچ‌كدام نيز مشابه ديگرى نيست و آن شخص از آنها ميل مى‌كند در حالى كه مردم سخت گرفتار و بسيار اندوهگين هستند.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَةَ عَشَرَ يَوْماً أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا عَيْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ مِنْ قُصُورِ الْجِنَانِ الَّتِي بُنِيَتْ بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ
هركس 14 روز از ماه رجب روزه بدارد، خداوند ثوابى از كاخ‌هاى بهشتى ساخته شده از مرواريد و ياقوت به او عطا مى‌كند كه هيچ ديده‌اى نديده و هيچ گوشى نشنيده و بر دل هيچ بشرى خطور نكرده است
وَ مَنْ صَامَ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً وَقَفَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَوْقِفَ الْآمِنِينَ فَلَا يَمُرُّ بِهِ مَلَكٌ وَ لَا رَسُولٌ وَ لَا نَبِيٌّ إِلَّا قَالَ طُوبَى لَكَ أَنْتَ آمِنٌ مُشَرَّفٌ مُقَرَّبٌ مَغْبُوطٌ مَحْبُورٌ سَاكِنٌ الْجِنَانَ
هركس 15 روز از ماه رجب را روزه بدارد، روز قيامت در جايگاه ايمنان مى‌ايستد و هيچ فرشته و پيامبر و رسولى از كنار او نمى‌گذرد جز آنكه مى‌گويد: خوشا به حال تو! كه ايمن، مقرب، گرامى هستى و همه به حال تو غبطه مى‌خورند و شادمان در بهشت ساكن مى‌گردى
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّةَ عَشَرَ يَوْماً كَانَ فِي أَوَائِلِ مَنْ يَرْكَبُ عَلَى دَوَابَّ مِنْ نُورٍ يَطِيرُ بِهِمْ فِي عَرْصَةِ الْجِنَانِ إِلَى دَارِ الرَّحْمَنِ
هركس 16 روز از ماه رجب را روزه بدارد، جزو اولين كسانى خواهد بود كه بر مركبى از نور سوار مى‌گردند و در بالای عرصه بهشت پرواز می کنند تا به مقام «دارالرحمان» می رسند.
وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ عَشَرَ يَوْماً وُضِعَ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى الصِّرَاطِ سَبْعُونَ أَلْفَ مِصْبَاحٍ مِنْ نُورٍ حَتَّى يَمُرَّ عَلَى الصِّرَاطِ بِنُورِ تِلْكَ الْمَصَابِيحِ إِلَى الْجِنَانِ يُشَيِّعُهُ الْمَلَائِكَةُ بِالتَّرْحِيبِ وَ التَّسْلِيمِ
هركس 17 روز از ماه رجب را روزه بدارد، هفتاد هزار چراغ در روز قيامت از نور در [پل] صراط براى عبور او قرار داده مى‌شود تا به وسيله‌ى نور اين چراغ‌ها از صراط عبور كند و داخل بهشت گردد و فرشتگان با خوش‌آمدگويى و سلام او را همراهى مى‌كنند.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً زَاحَمَ إِبْرَاهِيمَ فِي قُبَّةٍ فِي جَنَّةِ الْخُلْدِ عَلَى سُرُرِ الدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ
هركس 18 روز از ماه رجب را روزه بدارد، با حضرت ابراهيم خليل-عليه السّلام-در يك جايگاه قرار مى‌گيرد و جايگاه آن حضرت در زير گنبد جاودانه و بر روى تخت‌هايى از مرواريد و ياقوت خواهد بود.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَةَ عَشَرَ يَوْماً بَنَى اللَّهُ لَهُ قَصْراً مِنْ لُؤْلُؤٍ رَطْبٍ بِحِذَاءِ قَصْرِ آدَمَ وَ إِبْرَاهِيمَ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ فَيُسَلِّمُ عَلَيْهِمَا وَ يُسَلِّمَانِ عَلَيْهِ تَكْرِمَةً وَ إِيمَاناً بِحَقِّهِ وَ كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ يَصُومُ مِنْهَا كَصِيَامِ أَلْفِ عَامٍ
هركس 19 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند كاخى از مرواريد تازه در مقابل كاخ حضرت آدم و حضرت ابراهيم -عليهما السّلام-در بهشت جاودانه براى او بنا مى‌نهد و چون وارد قصر شود بر حضرت آدم و حضرت ابراهيم سلام مى‌گويد و نيز آن دو بزرگوار براى بزرگداشت و اداى حق او، به او سلام مى‌گويند و در برابر هر روز روزه، همانند هزار سال روزه‌دارى [از ماه‌هاى ديگر] براى او نوشته مى‌شود
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ عِشْرِينَ يَوْماً فَكَأَنَّمَا عَبَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ
هركس 20 روز از ماه رجب را روزه بدارد، گويى كه بیست هزار سال به عبادت خدا پرداخته است
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ يَوْماً شُفِّعَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي مِثْلِ رَبِيعَةَ وَ مُضَرَ كُلُّهُمْ مِنْ أَهْلِ الْخَطَايَا وَ الذُّنُوبِ
هركس 21 روز از ماه رجب را روزه بدارد، روز قيامت می تواند به تعداد افراد دو قبيله‌ى (بزرگ عرب) «ربيعه» و «مضرّ» كه همگى اهل خطا و گناه هستند، شفاعت کند.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ اثْنَيْنِ وَ عِشْرِينَ يَوْماً نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَبْشِرْ يَا وَلِيَّ اللَّهِ مِنَ اللَّهِ بِالْكَرَامَةِ الْعَظِيمَةِ وَ مُرَافَقَةِ (الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً) [1]
هركس 22 روز از ماه رجب را روزه بدارد، منادى‌اى از آسمان ندا در مى‌دهد: «اى دوست خدا، از سوى خدا تو را بشارت باد به كرامت بزرگ الهی و همنشینی با پیامبران، صديقین، شهيدان و صالحان و البته آنان هم نشینان نیکی هستند.»
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً نُودِيَ مِنَ السَّمَاءِ طُوبَى لَكَ يَا عَبْدَ اللَّهِ نُصِبْتَ قَلِيلًا وَ نَعِمْتَ طَوِيلًا طُوبَى لَكَ إِذَا كُشِفَ الْغِطَاءُ عَنْكَ وَ أُفْضِيتَ إِلَى جَسِيمِ ثَوَابِ رَبِّكَ الْكَرِيمِ وَ جَاوَرْتَ الْخَلِيلَ فِي دَارِ السَّلَامِ
هركس 23 روز از ماه رجب را روزه بدارد، از آسمان ندا مى‌شود: «اى بنده‌ى خدا، خوشا به حال تو! تو در مدت کوتاهی خود را به زحمت انداختی و نعمت طولانی و بسیار به دست آوردى. خوشا به حال تو آن‌گاه كه پرده‌ها بر كنار مى‌رود و به پاداش بزرگ و گرامى پروردگارت روانه گرديده و در جوار حضرت خلیل در سراى ايمنى و سلامت قرار مى‌گيرى
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً إِذَا نَزَلَ بِهِ مَلَكُ الْمَوْتِ يُرَى لَهُ فِي صُورَةِ شَابٍّ عَلَيْهِ حُلَّةٌ مِنْ دِيبَاجٍ أَخْضَرَ عَلَى فَرَسٍ مِنْ أَفْرَاسِ الْجِنَانِ وَ بِيَدِهِ حَرِيرٌ أَخْضَرُ مُمَسَّكٌ بِالْمِسْكِ الْأَذْفَرِ وَ بِيَدِهِ قَدَحٌ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوءٌ مِنْ شَرَابِ الْجِنَانِ فَسَقَاهُ إِيَّاهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ فَهَوَّنَ عَلَيْهِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ ثُمَّ يَأْخُذُ رُوحَهُ فِي تِلْكَ الْحَرِيرَةِ فَيَفُوحُ مِنْهَا رَائِحَةٌ يَسْتَنْشِقُهَا أَهْلُ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ فَيَظَلُّ فِي قَبْرِهِ رَيَّانَ وَ يُبْعَثُ مِنْ قَبْرِهِ رَيَّانَ حَتَّى يَرِدَ حَوْضَ النَّبِيِّ ص
هركس 24 روز از ماه رجب را روزه بدارد، هنگامى كه فرشته‌ى مرگ-عليه السّلام-بر او وارد مى‌شود، او را در صورت نوجوانى بدون محاسن مى‌بيند در حالى كه لباس كاملى از ابريشم سبز بر تن دارد و بر اسبى از اسب‌هاى بهشت سوار شده است و در دست او ابريشم سبز آغشته به مشك بسيار خوشبو و نيز كاسه‌ى طلايى پر از شراب بهشتى است، كه هنگام بيرون آمدن روح او، از شراب بهشتی به او می نوشاند تا مرگ برای او آسان شود، آن‌گاه روح او را مى‌گيرد و در آن ابريشم قرار مى‌دهد، چنان بوى خوشى از آن به مشام مى‌رسد كه اهل همه‌ى آسمان‌هاى هفتگانه آن را استشمام مى‌كنند و چون وارد قبر خو می شود سیراب و شادکام خواهد بود تا اینکه در کنار کوثر بر رسول خدا صلی الله علیه و آله وارد شود.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً فَإِنَّهُ إِذَا أُخْرِجَ مِنْ قَبْرِهِ يَلْقَاهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ بِيَدِ كُلِّ مَلَكٍ مِنْهُمْ لِوَاءٌ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ وَ مَعَهُمْ طَرَائِفُ الْحُلِيِّ وَ الْحُلَلِ فَيَقُولُونَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ الْتَجَأْتَ إِلَى رَبِّكَ فَهُوَ مِنْ أَوَّلِ النَّاسِ دُخُولًا فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ مَعَ الْمُقَرَّبِينَ الَّذِينَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
هركس 25 روز از ماه رجب را روزه بدارد،هنگامی که از قبرخ ارج می شود هفتاد هزار ملک به استقبال او می آیند که در دست هر کدام آنان پرچمی از درّ و یاقوت است و انواع زیورها و زینت ها را با خود آورده وی می گویند: «ای ولی خدا! همانا تو به خدای خود پناهنده شدی.» پس او نخستین کسی خواهد بود که با مقرّبین و کسانی که از خدای خود راضی و خداوند از آنان راضی بوده وارد بهشت می شوند و این سعادت بزرگی خواهد بود.»
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً بَنَى اللَّهُ لَهُ فِي ظِلِّ الْعَرْشِ مِائَةَ قَصْرٍ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ عَلَى رَأْسِ كُلِّ قَصْرٍ خَيْمَةُ حَرِيرٍ مِنْ حَرِيرِ الْجِنَانِ يَسْكُنُهَا نَاعِماً وَ النَّاسُ فِي الْحِسَابِ
هركس 26 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند -عزّ و جلّ-در سايه‌ى عرش خود صد كاخ از مرواريد و ياقوت براى او بنيان مى‌نهد كه بر سر هر كاخ، خيمه‌اى سرخ از ابريشم بهشتى زده شده است و در حالى كه مردم در حال حساب پس دادن هستند، او نرم و راحت در آنجا سكنى مى‌گزيند.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً وَسَّعَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْقَبْرَ مَسِيرَةَ أَرْبَعِمِائَةِ أَلْفِ عَامٍ وَ مَلَأَ جَمِيعَ ذَلِكَ مِسْكاً وَ عَنْبَراً
هركس 27 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند قبر او را به اندازه چهارصد هزار سال راه وسعت قرار می دهد که مسافت هر خندق به اندازۀ فاصلۀ زمین تا آسمان و مسافت پانصد سال راه می باشد.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِيَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّارِ سَبْعَ خَنَادِقَ كُلُّ خَنْدَقٍ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ مَسِيرَةُ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ
هركس 28 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند-عزّ و جلّ-بين او و آتش جهنم هفت گودال قرار مى‌دهد كه فاصله هريك از آنها با ديگرى به اندازه‌ى فاصله زمین تا آسمان و مسافت پانصد سال راه مى‌باشد.
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لَوْ كَانَ عَشَّاراً وَ لَوْ كَانَتِ امْرَأَةً فَاجِرَةً فَجَرَتْ سَبْعِينَ مَرَّةً بَعْدَ مَا أَرَادَتْ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ تَعَالَى وَ الْخَلَاصَ مِنْ جَهَنَّمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَهَا
هركس 29 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند او را مى‌آمرزد، گرچه او راهزن باشد و يا زن بدكاره‌اى باشد كه 70 بار عمل بد مرتكب شده باشد، سپس برای خدا و نجات از دوزخ روزه گرفته باشد
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثِينَ يَوْماً نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ يَا عَبْدَ اللَّهِ أَمَّا مَا مَضَى فَقَدْ غُفِرَ لَكَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فِيمَا بَقِيَ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ فِي الْجِنَانِ كُلِّهَا فِي كُلِّ جَنَّةٍ أَرْبَعِينَ مَدِينَةً وَ فِي كُلِّ [جَنَّةٍ] أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ فِي كُلِّ قَصْرٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَائِدَةٍ مِنْ ذَهَبٍ عَلَى كُلِّ مَائِدَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْعَةٍ فِي كُلِّ قَصْعَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ لِكُلِّ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ مِنْ ذَلِكَ لَوْنٌ عَلَى حِدَةٍ فِي كُلِّ بَيْتِ أَرْبَعُونَ أَلْفَ سَرِيرٍ مِنْ ذَهَبٍ طُولُ كُلِّ سَرِيرٍ أَلْفُ ذِرَاعٍ فِي أَلْفَيْ ذِرَاعٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ جَارِيَةٌ مِنَ الْحُورِ عَلَيْهَا ثَلَاثُ مِائَةِ أَلْفِ ذُؤَابَةٍ مِنْ نُورٍ يَحْمِلُ كُلَّ ذُؤَابَةٍ مِنْهَا أَلْفُ أَلْفِ أَلْفِ وَصِيفَةٍ يغلقها [يُغَلِّفُهَا] بِالْمِسْكِ وَ الْعَنْبَرِ إِلَى أَنْ يُوَافِيَهَا صَائِمُ رَجَبٍ هَذَا لِمَنْ صَامَ شَهْرَ رَجَبٍ كُلَّهُ
هركس 30 روز رجب را روزه بدارد، منادى‌اى از آسمان ندا در مى‌دهد: «اى بنده‌ى خدا، گذشته‌ات آمرزيده شد، اكنون عمل براى آينده را آغاز كن» و نيز خداوند در تمامى بهشت‌ها، در هر بهشت چهل شهر طلايى به او عطا مى‌كند كه در هر شهر هزار هزار كاخ وجود دارد و در هر كاخ هزار هزارخانه و در هر خانه هزار هزار سفره و بر هر سفره هزار هزار ظرف است و در هر ظرف هزار هزار نوع غذا و نوشيدنى است و نيز در هر خانه ای از آن خانه ها چهل هزار تخت طلايى است كه مساحت هر تخت هزار ذراع در دو هزار ذراع است و بر روى هر تخت، دوشيزه‌اى از حورالعين و زنان زيباى بهشتى است كه بافته های موی سر او سيصد هزار دنباله از نور است و هر دنباله ای از آن هزار ميليون نگهبان دارد که آن را با مشك و عنبر معطر مى‌كنند، تا اين‌كه روزه دار رجب به آن برسد. اين ثواب براى كسى است كه كل ماه رجب را روزه بدارد.»
قِيلَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ فَمَنْ عَجَزَ عَنْ صِيَامِ رَجَبٍ لِضَعْفٍ أَوْ لِعِلَّةٍ كَانَتْ بِهِ أَوِ امْرَأَةٌ غَيْرُ طَاهِرَةٍ يَصْنَعُ مَا ذَا لِيَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ يَتَصَدَّقُ فِي كُلِّ يَوْمٍ بِرَغِيفٍ عَلَى الْمَسَاكِينِ وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّهُ إِذَا تَصَدَّقَ بِهَذَا الصَّدَقَةِ فَيَنَالُ مَا وَصَفْتُ وَ أَكْثَرَ إِنَّهُ لَوِ اجْتَمَعَ جَمِيعُ الْخَلَائِقِ عَلَى أَنْ يُقَدِّرُوا قَدْرَ ثَوَابِهِ مِنْ أَهْلِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ مَا بَلَغُوا عُشْرَ مَا يُصِيبُ فِي الْجِنَانِ مِنَ الْفَضَائِلِ وَ الدَّرَجَاتِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ص فَمَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلَى هَذِهِ الصَّدَقَةِ يَصْنَعُ مَا ذَا لِيَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ فَيُسَبِّحُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ إِلَى تَمَامِ ثَلَاثِينَ يَوْماً بِهَذَا التَّسْبِيحِ مِائَةَ مَرَّةٍ
عرض شد: «اى پيامبر خدا، اگر كسى به خاطر ضعف يا بيمارى نتوانست و يا زنى پاكيزه نبود و نتوانست در ماه رجب را روزه بدارد، چه كارى بكند تا به آنچه توصيف فرموديد، برسد؟» فرمود: «در عوض هر روز، يك قرص نان به بيچارگان بدهد. سوگند به خدايى كه جانم در دست او است، هركس اين صدقه را در هر روز بپردازد، به آنچه توصيف كردم، بلكه به بيشتر از آن مى‌رسد؛ زيرا اگر همه‌ى آفريده‌هاى آسمان‌ها و زمين گرد هم آيند تا اندازه‌ى ثواب صدقه را تعيين كنند، نمى‌توانند به يك دهم فضايل و درجاتى كه صدقه‌دهندگان در بهشت‌ها مى‌رسند، نايل گردند.» عرض شد: «اى رسول خدا، اگر كسى نتوانست اين مقدار صدقه بدهد، چه كار كند تا به آنچه توصيف فرموديد، نايل گردد؟» فرمود: در هر روز از ماه رجب تا پايان 30 روز، اين تسبيح را صد بار بگويد:
سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِيلِ سُبْحَانَ مَنْ لَا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلَّا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ.
حَدَّثَنَا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ الْعَلَوِيِّ السَّمَرْقَنْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعُودٍ الْعَيَّاشِيُّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ إِشْكِيبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ الْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِي رُمْحَةَ الْحَضْرَمِيِّ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع يَقُولُ
ابورمحه حضر می گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که می فرمود:
إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِيءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمُلْكِ مُكَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَسَارِهِ يَقُولُونَ هَنِيئاً لَكَ كَرَامَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا عَبْدَ اللَّهِ فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِي وَ إِمَائِي وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُكْرِمَنَّ مَثْوَاكُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَاكُمْ [عَطَايَاكُمْ] وَ لَأُوتِيَنَّكُمْ (مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ) [2] إِنَّكُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِي فِي شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِكَتِي أَدْخِلُوا عِبَادِي وَ إِمَائِي الْجَنَّةَ ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَيْئاً وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي [مِنْ] أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ.
«چون روز قیامت می شود از عرش الهی ندا می رسد: «أین الرجبیون» (یعنی کجایند آنهایی که در ماه رجب روزه می گرفتند و عبادت می کردند؟) پس عده ای از اهل محشر قیام می کنند در حالی که صورت های آنان نورانی است و بر سر آنان تاج هایی زیبا از درّ و یاقوت قرار دارد و با هر کدام آنان هزار ملک در طرف راست و هزار ملک در طرف چپ همراه هستند و به او بشارت می دهند و می گویند: گوارا باد کرامت الهی برای تو! سپس از ناحیه پروردگار به آنان ندا می رسد: ای بندگان من! به عزت و جلالم سوگند ، من شما را گرامی خواهم داشت و عطای فراوان به شما خواهم نمود و غرفه های بهشتی که در زیر آنها نهرهایی جاری است را به شما خواهم داد و شما در آن نعمت ها جاوید خواهید بود و اینها چه نیکو پاداشی است برای عمل کنندگان. همانا شما برای من در ماه رجب - که حرمت آن بزرگ بود- با میل خود روزه گرفتید. پس ای ملائکه من! بندگانم را وارد بهشت نمایید. سپس امام باقر علیه السلام فرمود: این پاداشها برای کسی است که مقداری از ماه رجب را ولو یک روز از اول یا وسط و یا آخر روزه گرفته باشد.
حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ جَعْفَرُ بْنُ نُعَيْمٍ الْحَاجِمُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مِهْرَانَ وَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ النَّهْدِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ سُفْيَانَ الثَّوْرِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَخِيهِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع قَالَ:
امام صادق علیه السلام از پدرانش، از امیر المؤمنین علیهم السلام نقل نموده که فرمود:
مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ فِي أَوَّلِهِ أَوْ فِي وَسَطِهِ أَوْ فِي آخِرِهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فِي أَوَّلِهِ وَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ فِي وَسَطِهِ وَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ فِي آخِرِهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ أَحْيَا لَيْلَةً مِنْ لَيَالِي رَجَبٍ أَعْتَقَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ قَبِلَ شَفَاعَتَهُ فِي سَبْعِينَ أَلْفَ رَجُلٍ مِنَ الْمُذْنِبِينَ وَ مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِي رَجَبٍ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ أَكْرَمَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي الْجَنَّةِ مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا عَيْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ.
کسی که روز اول و یا وسط و یا آخر ماه رجب را روزه بگیرد گناهان گذشته و آیندۀ او بخشوده خواهد شد و کسی که سه روز از اول ماه رجب و سه روز از وسط و سه روز از آخر ماه رجب را روزه بگیرد گناهان گذشته و آینده او بخشیده می گردد؛ و کسی که یک شب از شب های ماه رجب را به عبادت خد اطی کنذ خداوند او را از آتش دوزخ آزاد می فرماید و شفاعت او را دربارۀ هفتاد هزار نفر از گنهکاران می پذیرد؛ و کسی که در ماه رجب برای خشنودی خدا صدقه بدهد خداوند در بهشت او را گرامی می دارد و پاداشی به او می دهد که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده باشد.
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ الدَّقَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِيُّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ النَّوْفَلِيِّ قَالَ سَمِعْتُ مَالِكَ بْنَ أَنَسٍ الْفَقِيهَ يَقُولُ
مالک بن انس می گوید:
وَ اللَّهِ مَا رَأَتْ عَيْنِي أَفْضَلَ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ زُهْداً وَ فَضْلًا وَ عِبَادَةً وَ وَرَعاً فَكُنْتُ أَقْصِدُهُ فَيُكْرِمُنِي وَ يُقْبِلُ عَلَيَّ فَقُلْتُ لَهُ يَوْماً يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا ثَوَابُ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ إِيمَاناً وَ احْتِسَاباً قَالَ وَ كَانَ وَ اللَّهِ إِذَا قَالَ صَدَقَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ إِيمَاناً وَ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا ثَوَابُ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ إِيمَاناً وَ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ
به خدا سوگند، چشم من شخصیتی را بهتر از حضرت جعفر بن محمد صادق علیه السلام از جهت زهد و فضیلت و عبادت و ورع- ندید و من هر زمانی خدمت آن حضرت می رسیدم او به من توجه می نمود و مرا اکرام می کرد. پس روزی به آن حضرت گفتم: ای فرزند رسول خدا! پاداش کسی که یک روز از ماه رجب را از روی ایمان و خلوص روزه بگیرد چیست؟ پس آن حضرت از پدر خود، از جد خود نقل نمود گرچه به خدا سوگند، اگر خود می فرمود صادق بود- که رسول خدا فرمود: کسی که از روز ایمان و خلوص یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد آمرزده خواهد شد. پس من به آن حضرت گفتم: پاداش کسی که یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، چیست؟ امام صادق علیه السلام باز فرمود: پدرم از جدش امیرالمؤمنین علیه السلام نقل نمود که رسول خدا فرمود: کسی که از روز ایمان و خلوص یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد آمرزیده خواهد شد.
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ تَمِيمٍ الْقَزْوِينِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِيٍّ الْأَنْصَارِيُّ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِيِّ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا ع
عبدالسلام بن صالح هروی می گوید: حضرت رضا علیه السلام فرمود:
مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَوْمَ يَلْقَاهُ وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ مِنْ رَجَبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَوْمَ يَلْقَاهُ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ وَ أَرْضَاهُ وَ أَرْضَى عَنْهُ خُصَمَاءَهُ يَوْمَ يَلْقَاهُ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ بِرُوحِهِ إِذَا مَاتَ حَتَّى يَصِلَ إِلَى الْمَلَكُوتِ الْأَعْلَى وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةُ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً قَضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ كُلَّ حَاجَةٍ إِلَّا أَنْ يَسْأَلَهُ فِي مَأْثَمٍ أَوْ فِي قَطِيعَةِ رَحِمٍ وَ مَنْ صَامَ شَهْرَ رَجَبٍ كُلَّهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ أُعْتِقَ مِنَ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ مَعَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ
کسی که روز اول رجب را روزه بگیرد روز قیامت خداوند از او راضی می شود؛ و کسی که دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند در قیامت از او راضی می شود؛ و کسی که سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند در روز قیامت از او راضی می شود و او را راضی خواهد نمود و طلبکاران او را نیز از او راضی خواهد نمود؛ و کسی که هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد هنگامی که از دنیا می رود درهای آسمان های هفتگانه به روی او گشوده می شود تا به ملکوت اعلی برسد؛ و کسی که هشت روز از ماه رجب را روزه بگیرد درهای هشتگانه بهشت به روی او گشوده می گردد؛ و کسی که پانزده روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند هر خواسته و حاجتی داشته باشد برآورده می کند مگر ان که درخواست گناه و یا درخواست قطع رحم کند؛ و کسی که همه ماه رجب را روزه بگیرد از گناهان خود پاک می شود مانند روزی که از مادر متولد گردیده است و از دوزخ آزاد می گردد و با برگزیدگان و نیکان وارد بهشت می شود.
