شعر ماه شعبان می رسد
۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0مژده اى دل دادگان كان راحت جان می رسد
جان بر افشانيد مشتاقان كه جانان می رسد
مژده مهجوران كه طى شد دور صبر و انتظار
صبح وصل اينك بِرَغم شام هجران می رسد
مژده محرومان كه مى آيد، همايون طلعتى
كز جمالش رنج و درد و غم به پايان می رسد
مژده اى لب تشنگان رشحه ابر كرم
اينك آن يَنبوغ عذب آب حيوان می رسد
شاد باشيد اى گرفتاران غرقاب بلا
زانكه نوح اينك پى تسخير توفان می رسد
دردمندان بر شما اين درد و محنت نوش باد
كز نگاهى دردتان اينك به درمان می رسد
تهنيت گويان و پاكوبان برافشانيد دست
آرزومندان كه اينك ماه شعبان می رسد
ماه ميلادِ مَهين فرمانده ملك وجود
آنكه با طغراى او هستى به عنوان می رسد
حجّت قائم امام عصر، موعود امَم
آنكه فيضش دم بدم بر ملك امكان می رسد
مظهر غيب مصون مُستَودع سرّ ازل
نور يزدان، كهف ايمان، روح قرآن می رسد
مالك ملك قضا سلطان ايوان قدر
وارث علم رسول و سرّ سُبحان می رسد
آن سنا برق حقيقت كز فروغ طلعتش
بر همه ذرّات هستى نور يزدان می رسد
آنكه بَرق قهر او چونان شرارِ آذرخش
بى امان در خَرمن ارباب طغيان می رسد
آنكه از انوار عدل دولت منصور او
دُور ظلم و رُوزگار غم به پايان می رسد
اى مقيم خلوت بيت الحزن يعقوب وار
غم مخور كز مصر عزّت ماه كنعان می رسد
اى امام منتظَر، اى مظهر عدل خدا
بنگر اين محنت كه بر قوم مسلمان می رسد
دردمندان فلسطين را ببين بى خانمان
هر دم از دشمن بر آنان جور و خذلان می رسد
مسجد اقصى نگر در دست اشرار يهود
وان بلا كز اين خسان بر خلق لبنانمی رسد
بنگر آن اعمال ننگين را كه از عمّال كفر
دم بدم بر مردم محروم افغانمی رسد
هر كجا سوزد جهان در آتش ظلم و فساد
دود آه خلق تا بهرام و كيوانمی رسد
صيحه «وا مستغاثا» باشد از هر سو بلند
ناله مستضعفان تا عرش رَحمان می رسد
شاد زى اكنون كه بانگ دولت منصور تو
از خروش انقلاب خلق ايران می رسد
صوت جانبخش عدالت كان بود فرياد تو
اينك از ناى خمينى از جمارانمی رسد
او بود بر مسند عزّت تو را نايب مناب
در جهان از او نداى عدل و احسان می رسد
نصرت او را طلب كن از خداوند قدير
ز آنكه از وى كار محرومان به سامان می رسد
خواهم از دادار بيچون تا شعاع آفتاب
بر زمين از طارم اين سبز ايوان می رسد
رايت قرآن به گيتى ماند اندر اهتزار
ز آنكه جان را روشنى زين مهر رخشان می رسد
شاعر: محمود شاهرخی(جذبه)
منبع:خوشه هاى طلائى، محمد على مجاهدى،قم:انتشارات مسجد جمكران:1380،ص280-283