فضیلت هشت روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
۰۱ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل صوم ثمانية أيام من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل بیست و ششم، فضيلت هشت روز روزهدارى در ماه شعبان:
رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ فِيمَا ذَكَرَهُ فِي كِتَابِ أَمَالِيهِ وَ كِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِيِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابويه» در كتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به سند خود از پيامبر اكرم -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَخْرُجْ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يُسْقَى مِنْ حِيَاضِ الْقُدْس
«هركس هشت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از دنيا نمىرود تا اينكه از حوضهاى قدس [بهشتى، يا توحيدى] سيراب گردد.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30