فضیلت چهارده روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
۰۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل صوم أربعة عشر يوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل سی و هشتم، فضيلت چهارده روز روزهدارى در ماه شعبان:
رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ فِيمَا ذَكَرَهُ فِي كِتَابِ أَمَالِيهِ وَ كِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِيِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابويه» در كتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ أَرْبَعَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُلْهِمَتِ الدَّوَابُّ وَ السِّبَاعُ حَتَّى الْحِيتَانُ فِي الْبُحُورِ أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لَه
«هركس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به جنبندگان و درندگان و حتى ماهيان دريا الهام مىشود كه براى او استغفار كنند.»[1]
[1] ) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى، ص 30