فضیلت بیست و چهار روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
۰۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل صوم أربعة و عشرين يوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل هفتاد و یکم، فضيلت بیست و چهار روز روزهدارى در ماه شعبان:
رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ فِيمَا ذَكَرَهُ فِي كِتَابِ أَمَالِيهِ وَ كِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِيِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابويه» در كتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ أَرْبَعَةَ وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ- شُفِّعَ فِي سَبْعِينَ أَلْفاً مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيد
«هركس بیست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بدارد، شفاعت او در مورد هفتاد هزار نفر از موحدان مورد پذیرش قرار می گیرد.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30