چهل حدیث از پیامبر اکرم (ص)

«من دخل السوق فاشتری تحفة فحملها الی عیاله کان کحامل صدقة الی قوم محاویج ولیبدا بالاناث قبل الذکور فان من فرح ابنته فکانما اعتق رقبة من ولد اسماعیل ومن اقر بعین ابن فکانما بکی من خشیة الله ومن بکی من خشیة الله ادخله الله جنات النعیم» (وسائل الشیعة، ج 15، ص 227)

هر کس به بازار رود و هدیه ای برای خانواده اش بخرد و ببرد، [پاداش او ] مانند کسی است که برای نیازمندان صدقه می برد [و هنگامی که هدیه را به خانه می برد]، باید قبل از پسران، به دختران بدهد، زیرا کسی که دخترش را شادمان کند، مانند کسی است که یک بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کرده است. و هر کس [با دادن هدیه ای ] چشم پسری را روشن کند، گویا از ترس خدا گریسته است و هر کس از ترس خدا بگرید، خداوند او را داخل نعمت های بهشت کند.

21. راه کامل شدن جوانمردی:

22. نظم در نماز جماعت:

23. خشم خدا:

24. استعمال خوشبوترین عطرها، زیباترین لباس ها و نیکوترین زینت ها:

25. یاری برادر مومن:

پیامبر اکرم (ص) به یکی از زنان درباره حق زن بر شوهرش می فرمایند: «حقک علیه ان یطعمک مما یاکل ویکسوک مما یلبس ولا یلطم ولا یصیح فی وجهک» (مکارم الاخلاق، ص 218)

حق تو بر شوهرت این است که از آنچه خود می خورد به تو غذا دهد، و از آنچه خود می پوشد تو را نیز بپوشاند، و به روی تو سیلی نزند و فریاد نکشد.

«ان للرجل حقا علی امراته اذا دعاها ترضیه واذا امرها لا تعصیه ولا تجاوبه بالخلاف ولا تخالفه (مستدرک الوسائل، ج 14، ص 243)

مرد حقی بر زنش دارد [و آن حق این است که] چنانچه او را صدا زند پاسخ دهد، و هنگامی که او را دستوری دهد سرپیچی نکند و پاسخ مخالف ندهد و با او مخالفت نورزد [البته دستورهای شوهر باید مخالف با موازین اسلامی نباشد].

«للرجل علی المراة ان تلزم بیته وتودده وتحبه وتشفقه وتجتنب سخطه وتتبع مرضاته وتوفی بعهده و وعده» (مستدرک الوسائل، ج 14، ص 244)

حق مرد بر زن این است که [زن] ملازم خانه او باشد، و به شوهرش دوستی و محبت و دلسوزی کند، و از خشم وی دوری گزیند، و آنچه را مورد رضایت اوست انجام دهد، و به پیمان و وعده وی وفادار باشد.

«خیر نسائکم الودود الولود المؤاتیة وشرها اللجوج» (مستدرک الوسائل، ج 14، ص 162)

بهترین زنانتان زنی است که با محبت، فرزندآور و سازگار باشد، و بدترین آنان زنی است که لجباز باشد.

 

«طوبی لامراة رضی عنها زوجها» (وسائل الشیعة، ج 14، ص 155)

خوشا به حال زنی که شوهرش از او راضی باشد.

«لا یحل للمراة ان تتکلف زوجها فوق طاقته» (مستدرک الوسائل، ج 14، ص 242)

برای زن جایز نیست که شوهرش را به بیش از توانایی اش مجبور کند.

مردی خدمت رسول خدا (ص) آمد و عرض کرد: همسری دارم که هرگاه وارد خانه می شوم به استقبالم می آید، و چون از خانه بیرون می روم بدرقه ام می کند و زمانی که مرا اندوهگین می بیند می گوید: اگر برای رزق و روزی [و مخارج زندگی ] غصه می خوری، بدان که خداوند آن را به عهده گرفته است و اگر برای آخرت خود غصه می خوری، خدا اندوهت را زیاد کند [و بیشتر به فکر آخرت باشی] رسول خدا (ص) فرمودند:

«ان لله عمالا و هذه من عماله لها نصف اجر الشهید» (وسائل الشیعه، ج 14، ص 17)

برای خدا کارگزارانی [در روی زمین] است و این زن یکی از کارگزاران خداست که پاداش او برابر با نیمی از پاداش شهید است.