اسلام دینی منطبق بر فطرت بشری است و فطرت از قلمرو تغییر و تحول به دور است .
هدایت نوری است که در قلب انسان واقع می شود و به او بصیرتی می بخشد که حق و باطل را می شناسد.
انسان با قلب خود راه به بندگی خدا می جوید. سر باز زدن از هدایت قلب انسان را به قهقرا می کشاند و قلب او را کر و کور می گرداند و این ظلم آشکار انسان به خود است.
تمام هستی انسان به سرمایه ایست که در قلب خود دارد. غفلت نمودن از خدا این سرمایه را بر باد می دهد و انسان را به نابودی می کشاند.
