زیارت دوم- زیارت مطلقه اول امام حسین (ع) (کامل الزیارات)
۱۴ آذر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتباب هفتاد و نهم- در نقل زيارات وارده براى حضرت حسين بن علىّ عليهما السّلام؛ حدیث دوم، زیارت اول از زیارت های مطلقه امام حسین علیه السلام را بیان می کند:
حَدَّثَنِي أَبِي وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَحِمَهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ ثُوَيْرِ بْنِ أَبِي فَاخِتَةَ قَالَ:
پدرم و على بن الحسين رحمة اللَّه عليهم جملگى از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از قاسم بن يحيى، از حسن بن راشد، از حسين بن ثوير بن ابى فاخته، وى گفت:
كُنْتُ أَنَا وَ يُونُسُ بْنُ ظَبْيَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَةَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع
من و يونس بن ظبيان و مفضل بن عمر و ابو سلمة سرّاج محضر حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام نشسته بوديم
وَ كَانَ الْمُتَكَلِّمُ يُونُسَ وَ كَانَ أَكْبَرَ مِنَّا سِنّاً فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ
و متكلم و سخنگو يونس كه از همه ما عمر بيشترى داشت بود، يونس محضر مبارك امام عليه السّلام عرض كرد: فدايت شوم
إِنِّي أَحْضُرُ مَجَالِسَ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ يَعْنِي وُلْدَ عباس فَمَا أَقُولُ قَالَ إِذَا حَضَرْتَهُمْ وَ ذَكَرْتَنَا فَقُلِ
من در مجلس اين جماعت يعنى بنى عبّاس حاضر مى شوم چه بگويم؟ حضرت فرمودند: وقتى در مجلس ايشان حاضر شدى و آنها ما را ياد كردند تو بگو:
اللَّهُمَّ أَرِنَا الرَّخَاءَ وَ السُّرُورَ
بار خدايا فراخى و سرور و شادى را به ما بنمايان
فَإِنَّكَ تَأْتِي عَلَى كُلِّ مَا تُرِيدُ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي كَثِيراً مَا أَذْكُرُ الْحُسَيْنَ ع فَأَيَّ شَيْءٍ أَقُولُ قَالَ قُلْ
چه آنكه تو آنچه اراده بكنى را مى دهى عرض كردم: فدايت شوم: بسيار مى شود كه من نام حضرت امام حسين عليه السّلام را مى برم، در ارتباط به آن حضرت چه بگويم؟ حضرت فرمودند: بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
سلام و درود بر تو اى ابا عبد اللَّه
تُعِيدُ ذَلِكَ ثَلَاثاً فَإِنَّ السَّلَامَ يَصِلُ إِلَيْهِ مِنْ قَرِيبٍ وَ مِنْ بَعِيدٍ
(اين درود را سه بار بگو) چه آنكه درود به آن حضرت خواهد رسيد چه از نزديك بوده و چه از راه دور باشد.
ثُمَّ قَالَ إِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع لَمَّا مَضَى بَكَتْ عَلَيْهِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ
سپس حضرت فرمودند: هنگامى كه حضرت ابا عبد اللَّه عليه السّلام از اين عالم ارتحال نمودند آسمانهاى هفتگانه و هفت طبقه زمين
وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَ النَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنَا
و آنچه در آنها و بينشان بود بر آن حضرت گريستند چنان كه كلّ موجودات در بهشت و جهنّم
وَ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى بَكَى عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِلَّا ثَلَاثَةَ أَشْيَاءَ لَمْ تَبْكِ عَلَيْهِ
مرئى ها و نامرئى ها بر آن جناب گريه كردند مگر سه چيز كه گريه نكردند.
قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا هَذِهِ الثَّلَاثَةُ أَشْيَاءَ قَالَ لَمْ تَبْكِ عَلَيْهِ
عرض كردم: فدايت شوم آن سه چيز كدامند؟ حضرت فرمودند: بصره و دمشق و آل عثمان بر آن حضرت گريه نكردند.
الْبَصْرَةُ وَ لَا دِمَشْقُ وَ لَا آلُ عُثْمَانَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أَزُورَهُ فَكَيْفَ أَقُولُ وَ كَيْفَ أَصْنَعُ
محضرش عرض كردم: فدايت شوم: قصد دارم آن حضرت را زيارت كنم، در زيارتش چه بگويم و چه كار بكنم؟
قَالَ إِذَا أَتَيْتَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَاغْتَسِلْ عَلَى شَاطِئِ الْفُرَاتِ ثُمَّ الْبَسْ ثِيَابَكَ الطَّاهِرَةَ
حضرت فرمودند: وقتى به زيارت ابا عبد اللَّه الحسين عليه السّلام رفتى، اوّل كنار فرات غسل كن، سپس لباسهاى پاك خود را بپوش
ثُمَّ امْشِ حَافِياً فَإِنَّكَ فِي حَرَمٍ مِنْ حَرَمِ اللَّهِ وَ حَرَمِ رَسُولِهِ
بعد پاى برهنه بطرف قبر مطهّرش حركت كن زيرا در آن مسافت داخل در حرمى از حرمهاى خدا و حرم رسولش مىباشى
وَ عَلَيْكَ بِالتَّكْبِيرِ وَ التَّهْلِيلِ وَ التَّمْجِيدِ وَ التَّعْظِيمِ لِلَّهِ كَثِيراً
و بر تو است كه تكبير (اللَّه اكبر) و تهليل (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ) و تمجيد و تعظيم خدا را زياد بنمائى
وَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ حَتَّى تَصِيرَ إِلَى بَابِ الْحَائِرِ [الْحُسَيْنِ ع] ثُمَّ قُلِ
و نيز صلوات بر محمّد و اهل بيتش بفرستى تا به درب حائر برسى. سپس بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِوَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلَائِكَةَ اللَّهِ وَ زُوَّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّ اللَّهِ
سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، سلام بر شما اى فرشتگان خدا و زائرين قبر فرزند پيغمبر خدا،
ثُمَّ اخْطُ عَشْرَ خُطًا فَكَبِّرْ ثُمَّ قِفْ فَكَبِّرْ ثَلَاثِينَ تَكْبِيرَةً ثُمَّ امْشِ حَتَّى تَأْتِيَهُ مِنْ قِبَلِ وَجْهِهِ
سپس ده قدم بردار و پس از آن بايست و سى تكبير بگو و بعد از آن بطرف قبر حركت كن تا به آن برسى
وَ اسْتَقْبِلْ بِوَجْهِكَ وَجْهَهُ وَ اجْعَلِ الْقِبْلَةَ بَيْنَ كَتِفَيْكَ ثُمَّ تَقُولُ
و آنگاه رو به قبر بايست و قبله را بين دو كتف خود قرار بده و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلَ اللَّهِ وَ ابْنَ قَتِيلِهِ
سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجت خدا، سلام و درود بر تو اى كشته شده در راه خدا و فرزند كشته شده در راه خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وِتْرَ اللَّهِ الْمَوْتُورَ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا، سلام بر تو اى كسى كه در آسمانها و زمين خدا طلب مى كند،
أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي الْخُلْدِ وَ اقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ
شهادت مى دهم كه خون تو در بهشت ساكن و آرام گشت و موجودات فوق عرش را لرزاند
وَ بَكَى لَهُ جَمِيعُ الْخَلَائِقِ وَ بَكَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ
و تمام خلائق بر آن گريستند، و آسمانهاى هفتگانه و طبقات هفتگانه زمين و آنچه از موجودات در آنها و بين آنها هستند بر آن گريستند،
وَ مَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَ النَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى
و تمام مخلوقات پروردگار كه در بهشت و جهنّم قرار دارند بر آن گريه كردند، آنچه از موجودات ديده شده و آنچه ديده نمى شود بر آن اشك ريختند،
أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ وَ ابْنُ حُجَّتِهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَتِيلُ اللَّهِ وَ ابْنُ قَتِيلِهِ
شهادت مى دهم كه تو حجّت خدا و فرزند حجّتش مىباشى، شهادت مى دهم كه تو كشته شده در راه خدا و فرزند كشته شده در راه خدا مى باشى،
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ ثَارُ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ وَ ابْنُ ثَارِهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وِتْرُ اللَّهِ الْمَوْتُورُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
و شهادت مى دهم كه تو خون خدا و فرزند خون خدا هستى، و شهادت مى دهم كه تو در آسمانها و زمين كسى هستى كه خدا طلب خون تو را مى كند
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَيْتَ وَ وَافَيْتَ
و شهادت مى دهم كه رسالت خود را ابلاغ كرده و مصلحت بندگان را بيان نموده و به عهد خود وفاء كرده
وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ مَضَيْتَ عَلَى بَصِيرَةٍ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَ مُسْتَشْهَداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً
و براى اعلاء كلمه حق در مقابل گروه مخالف و منكر از خود ايستادگى نشان دادى و در راه پروردگارت جهاد نمودى، و شهادت مى دهم كه تو گذشتى و عبور نمودى در طريق حق در حالى كه عاقبت امر تو به شهادت منجر شد و خود به آن آگاه و عالم بودى و نيز شاهد آنچه از اين امت صادر شد بوده و خدا و رسولش و فرشتگان و اهل ايمان شهادت مى دهند كه تو بر حق و طريق مستقيم بودى،
أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلَاكَ وَ فِي طَاعَتِكَ وَ الْوَافِدُ إِلَيْكَ
و من بنده خدا و عبد تو و در اطاعتت بوده و به سوى تو كوچ و سفر نموده ام،
أَلْتَمِسُ كَمَالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللَّهِ وَ ثَبَاتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَةِ إِلَيْكَ
و بواسطه اين هجرت بسوى تو از خدا التماس دارم كه نزد خودش به من كمال منزلت و ثبات قدم را عنايت فرمايد
وَ السَّبِيلِ الَّذِي لَا يُخْتَلَجُ دُونَكَ مِنَ الدُّخُولِ فِي كَفَالَتِكَ الَّتِي أُمِرْتَ بِهَا
و نيز بواسطه هجرت مزبور از خدا در خواست دارم كه طريقى را كه نزد تو اضطراب و لغزش نداشته باشد را به من عنايت كند زيرا من در كفالت تو داخل شده ام آن كفالتى كه به آن امرشده اى قبولش نمائى.
مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ [مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ] بِكُمْ يُبَيِّنُ اللَّهُ الْكَذِبَ
كسى كه اراده كند خدا را، به شما آغاز مى كند، كسى كه اراده كند خدا را به شما آغاز مى كند، كسى كه اراده كند خدا را به شما آغاز مى كند، بواسطه شما خداوند غير واقع ها را بر طرف مى كند،
وَ بِكُمْ يُبَاعِدُ اللَّهُ الزَّمَانَ الْكَلِبَ وَ بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ اللَّهُ
و به توسط شما شدائد و سختى ها را خدا دور مى نمايد، بواسطه شما خداوند مى گشايد و افتتاح مى كند، و ختم و تمام مى نمايد،
وَ بِكُمْ يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ بِكُمْ يُثْبِتُ وَ بِكُمْ يَفُكُّ الذُّلَّ مِنْ رِقَابِنَا
و بواسطه شما آنچه را كه بخواهد محو كرده و ثابت مى نمايد، بواسطه شما ذلّت و خوارى را از ما برمى دارد،
وَ بِكُمْ يُدْرِكُ اللَّهُ تِرَةَ كُلِّ مُؤْمِنٍ يَطْلُبُ [تُطْلَبُ] وَ بِكُمْ تُنْبِتُ الْأَرْضُ أَشْجَارَهَا
بواسطه شما خداوند متعال خون خواهى هر خون مؤمنى را مى كند كه استحقاق خون خواهى را داشته باشد، بواسطه شما زمين درختانش را مى روياند،
وَ بِكُمْ تُخْرِجُ الْأَرْضُ [الْأَشْجَارُ] أَثْمَارَهَا وَ بِكُمْ تُنْزِلُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ رِزْقَهَا
بواسطه شما درختان ميوه مى دهند، بواسطه شما آسمان باران مى بارد،
وَ بِكُمْ يَكْشِفُ اللَّهُ الْكَرْبَ وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ اللَّهُ الْغَيْثَ
بواسطه شما غم و اندوه را خداوند بر طرف مى كند، بواسطه شما خداوند باران رحمتش را مى بارد،
وَ بِكُمْ تُسَبِّحُ اللَّهَ الْأَرْضُ الَّتِي تَحْمِلُ أَبْدَانَكُمْ وَ تَسْتَقِلُّ جِبَالُهَا عَلَى مَرَاسِيهَا
بواسطه شما زمينى كه ابدان شما را در خود دارد مستقر مى باشد، و بواسطه شما كوه ها بر پايه هاى خود مستقر و مستحكم هستند،
إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي مَقَادِيرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ وَ الصَّادِقُ عَمَّا فُصِّلَ مِنْ أَحْكَامِ الْعِبَادِ
اراده حق تعالى در تقدير امور بر شما فرود مى آيد، و از بيوت شما صادر مى گردد، تفاصيل احكام عباد از بيوت شما صادر مى گردد،
لُعِنَتْ أُمَّةٌ قَتَلَتْكُمْ وَ أُمَّةٌ خَالَفَتْكُمْ وَ أُمَّةٌ جَحَدَتْ وَلَايَتَكُمْ وَ أُمَّةٌ ظَاهَرَتْ عَلَيْكُمْ وَ أُمَّةٌ شَهِدَتْ وَ لَمْ تُسْتَشْهَدْ
امّت و گروهى كه شما را كشتند ملعون هستند، و امّتى كه با شما مخالفت نمودند از رحمت واسعه الهى به دور هستند، و امّتى كه ولايت شما را انكار كردند مورد لعن قرار گرفتند، و امتى كه عليه شما تظاهر نمودند به لعن الهى گرفتار شدند و امّتى كه در معركه قتال شما حاضر شده ولى شما را كمك نكرده و حاضر به شهادت در راه شما نشدند ملعون شدند،
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَأْوَاهُمْ وَ بِئْسَ وِرْدُ الْوَارِدِينَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ
حمد سزاوار خداوندى است كه آتش را (دوزخ) مأوى و مسكن اين امّتها قرار داد، و آن بد جايگاهى است براى ايشان، حمد و سپاس مر خداوندى را است كه پروردگار عالميان مى باشد.
وَ تَقُولَ ثَلَاثاً
و سه مرتبه بگو:
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
درود و رحمت خدا بر تو اى ابا عبد اللَّه
أَيْضاً ثَلَاثاً
و سه مرتبه بگو:
إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِمَّنْ خَالَفَكَ بَرِيءٌ
من به سوى خدا بيزارى مى جويم از كسانى كه با تو مخالفت كردند.
ثُمَّ تَقُومُ فَتَأْتِي ابْنَهُ عَلِيّاًع وَ هُوَ عِنْدَ رِجْلَيْهِ فَتَقُولُ
سپس بايست و نزد فرزند حضرت يعنى على بن الحسين عليهما السّلام كه پائين پاى حضرت دفن است برو و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ
سلام و درود خدا بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند امير مؤمنان،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَى وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ
سلام بر تو اى فرزند امام حسن و امام حسين، سلام بر تو اى فرزند خديجه كبرى و فاطمه زهراء، رحمت خدا بر تو باد.
ثَلَاثاً
سه مرتبه
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ
خدا لعنت كند كسى را كه تو را كشت
ثَلَاثاً
سه مرتبه
إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ
من بسوى خداوند از ايشان بىزارى مى جويم
ثَلَاثاً
سه مرتبه
ثُمَّ تَقُومُ فَتُومِي بِيَدِكَ إِلَى الشُّهَدَاءِ وَ تَقُولُ
سپس بايست پس با دستت به شهداء اشاره كن و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ
سلام عليكم
ثَلَاثاً
سه مرتبه
فُزْتُمْ وَ اللَّهِ
رستگار شديد بخدا سوگند
ثَلَاثاً
سه مرتبه
فَلَيْتَ أَنِّي مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً
كاش من نيز با شما مى بودم پس مى رسيدم به اين رستگارى عظيم
ثُمَّ تَدُورُ فَتَجْعَلُ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع بَيْنَ يَدَيْكَ وَ أَمَامَكَ فَتُصَلِّي سِتَّ رَكَعَاتٍ وَ قَدْ تَمَّتْ زِيَارَتُكَ فَإِنْ شِئْتَ أَقِمْ وَ إِنْ شِئْتَ فَانْصَرِفْ.
سپس دور بزن و قبر حضرت ابى عبد اللَّه الحسين عليه السّلام را مقابل و جلو خود قرار بده و شش ركعت نماز بخوان و زيارت در اينجا به اتمام مىرسد حال اگر خواستى بايست و اگر خواستى برگرد.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
