عبادت امام موسی کاظم (علیه السلام)
۰۸ آذر ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلامروايت شده كه حضرت موسى بن جعفر نوافل شب را بنماز صبح مى پيوست، و پس از آن به تعقيب مشغول مي شد تا آنگاه كه آفتاب طلوع مي كرد، و بعد بسجده مي رفت تا آنگاه كه آفتاب بزوال مي رسيد، و در سجده خود مي فرمود: «قبح الذنب من عبدك فليحسن العفو و التجاوز من عندك» و يكى از دعاهاى معروف آن جناب اين است كه ميفرمود: «اللهمّ انى أسئلك الراحة عند الموت، و العفو عند الحساب».
حضرت موسى بن جعفر از خوف خداوند گريه مي كرد تا آنگاه كه محاسن شريفش از اشكش تر ميشد، و از فقراء مدينه همواره دلجوئى مي كرد و در شبها براى آنان نان و غذا مى برد، و آنها نمي دانستند كه اين غذاها از كجا مي رسد.[1]
[1]طبرسى، فضل بن حسن - عطاردى قوچانى، عزيز الله، زندگانى چهارده معصوم عليهم السلام / ترجمه إعلام الورى، 1جلد، اسلاميه - تهران، چاپ: اول، 1390 ق،ص414.