زیارت حضرت زهرا (س) در مدینه (اقبال الاعمال)
۰۲ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثاني؛ الباب السابع فيما نذكره مما يتعلق بجمادى الآخرة؛ فصل فيما نذكره من تعظيم هذا اليوم العشرين منه المعظم عند الأعيان و ما يليق به من الإحسان و زيارة سيدتنا فاطمة الزهراء عليها أفضل السلام المولود فيه
جلد دوم؛ باب هفتم، آنچه که متعلق به اعمال ماه جمادی الاخره است؛ فصل ششم در بیان تعظیم و بزرگداشت روز بیستم ماه جمادی الثانی توسط بزرگان و یاد آوری احسان و نیکی زیبنده آنان و زیارت سرورمان حضرت فاطمه زهرا (س) که برترین سلام ها بر او باد در این روز متولد شدند.
اعلم أن يوم ولادة سيدتنا الزهراء البتول ابنة أفضل الرسول ص و هو يوم عظيم الشأن من أعظم أيام أهل الإسلام و الإيمان لأمور منها أن نسب رسول الله ص انقطع إلا منها و منها أن أئمة المسلمين و الدعاة إلى رب العالمين من ذريتها و صادر عن مقدس ولادتها و منها أنها أفضل من كل امرأة كانت أو تكون في الوجود و هذا فضل عظيم السعود و منها أنها المزوجة في السماء و المختصة بالطهارة و المباهلة و هي المختارة من سائر النساء و منها أنها المشرفة بنزول المائدة عليها من السماء و هذا مقام عظيم من مقامات الأنبياء فلو لا طلب التخفيف لذكرنا غير ذلك من مناقبها و محلها المنيف و قد صنف جماعة من أهل الوفاق و الخلاف مجلدات في مناقب والدتها المعظمة فاطمة شرفها الله جل جلاله بعلو الدرجات و حيث قد ذكرنا يوم ولادتها الشريفة و صومه و بعض فضلها فلنذكر زيارة لها ذكرها محمد بن علي الطرازي يومئ الزائر بها إلى شرف محلها و الظاهر أن ضريحها المقدس في بيتها المكمل بالآيات و المعجزات لأنها أوصت أن تدفن ليلا و لا يصلي عليها من كانت هاجرة لهم إلى حين الممات و قد ذكر حديث دفنها و ستره عن الصحابة البخاري و مسلم فيما شهد أنه من صحيح الروايات و لو كان قد أخرجت جنازتها الطاهرة إلى بقيع الغرقد أو بين الروضة و المنبر في المسجد ما كان يخفى آثار الحفر و العمارة عمن كان قد أراد كشف ذلك بأدنى إشارة فاستمرار ستر حال ضريحها الكريم يدل على أنها ما أخرجت من بيتها أو حجرة والدها الرءوف الرحيم و يقتضي أن يكون دفنها في البيت الموصوف بالتعظيم كما قدمناه أقول و قد فضح الله جل جلاله بدفنها ليلا على وجه المساترة عيوب من أحوجها إلى ذلك الغضب الموافق لغضب جبار الجبابرة و غضب أبيها ص صاحب المقامات الباهرة إذ كان سخطها سخطه و رضاها رضاه
روز ولادت سرورمان حضرت زهراى بتول، دختر برترين پيامبران-صلوات اللّه عليه و آله-روز عظيم الشأن و يكى از بزرگترين روزها براى مسلمانان و مؤمنان است. به دليل اينكه: 4. نسبت و خويشاوندى رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-جز از طريق حضرت فاطمه-عليها السّلام-قطع شده است. 2 . ائمهى مسلمين و دعوتكنندگان به سوى پروردگار جهانيان از نسل آن حضرت هستند و از ولادت مقدس او سرچشمه گرفتهاند. 3 . حضرت فاطمه-عليها السّلام-از تمامى زنانى كه به وجود آمدهاند و يا خواهند آمد، برتر است و اين فضيلت، بسيار فضيلت فرخندهاى است. 4 . ازدواج حضرت فاطمه-عليها السّلام-در آسمان صورت گرفت و آن حضرت ويژگى طهارت و مباهله را دارا است و از ميان همهى زنان جهان برگزيده شده است. 5 . براى حضرت فاطمه-عليها السّلام-از آسمان مائدهى آسمانى نازل گرديد و اين مقامى بزرگ از مقامات انبياى الهى است. اگر قصد اختصار نداشتيم، برخى ديگر از مناقب و جايگاه بلند آن حضرت را در اينجا يادآور مىشديم، چنانكه چند تن از علماى شيعه و سنّى، كتابهاى متعددى در فضايل مادر بزرگوار ما حضرت فاطمه-كه خداوند-جلّ جلاله-او را به درجات بلند مشرّف گرداند-نگاشتهاند. جايگاه مرقد فاطمهى زهرا-عليها السّلام- ؛ بهنظر مىرسد ضريح مقدس حضرت فاطمهى زهرا-عليها السّلام-در خانهى پر معجزهى آن حضرت باشد؛ زيرا آن حضرت خود وصيت كرد كه شبانه دفن گردد و كسانى كه آن بزرگوار تا زمان رحلت با آنها قهر كرده بود، بر او نماز نگزارند. حديث خاكسپارى و دفن مخفيانهى آن حضرت را «بخارى» و «مسلم» از صحابه نقل كرده و گواهى دادهاند كه اين روايت، صحيح است. گذشته از اين، اگر جنازهى پاكيزهى آن حضرت به سوى «بقيع فرقد» يا ميان «روضه» و «منبر» در مسجد رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-انتقال داده مىشد، آثار كندن زمين و دفن آن حضرت از نظر كسانى كه با كوچكترين اشاره مىتوانستند از آن پرده بردارند، پوشيده نمىماند. بنابراين، استمرار مخفيانه بودن ضريح ارجمند آن حضرت بيانگر آن است كه از خانهاش و يا از حجرهى پدر رؤوف و مهربانش بيرون برده نشده است و مقتضاى اين سخن آن است، چنانكه يادآور شديم، آن حضرت در خانهى معظّم خود به خاك سپرده شده باشد. به راستى كه خداوند-جلّ جلاله-با دفن شبانه و مخفيانهى فاطمهى زهرا-عليها السّلام-، عيوب كسانى را كه موجب شدند آن حضرت بر آنان خشم بگيرد، آشكار و آنان را رسوا ساخت؛هم او كه خشم او موافق با خشم خداوند جبار و شكوهمند شكوهمندان و خشم پدر بزرگوارش-صلوات اللّه عليه-صاحب مقامات درخشان و بلند؛ بلكه خشم و خشنودى او عين خشم و خشنودى رسول اللّه-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-بود
وَ قَدْ نَقَلَ الْعُلَمَاءُ أَنَّ أَبَاهَا ع قَالَ
زیرا علما نقل كردهاند كه پدر بزرگوارش دربارهى او فرمود:
فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي يُؤْذِينِي مَا آذَاهَا
«فاطمه پارهى تن من است. ازاينرو، هرچه موجب اذيت او باشد، آزار و اذيت من است.»
أقول و لقد انقطعت أعذار المتعذرين و حيلة المحتالين بدفنها ليلا و دعواهم أن أهل بيت النبي صلوات الله عليه و آله و [على] عترته الطاهرين كانوا موافقين لمن تقدم عليهم من المتقدمين
براين اساس، با وصيت آن حضرت به اينكه شبانه دفن شود، عذر عذرتراشان و چارهانديشى چارهانديشان و ادعاى كسانى را كه از اهل بيت پيامبر -صلوات اللّه عليه و آله و على عترتة الطّاهرين-پيشى گرفتند مبنى بر اينكه اهل بيت با آنان موافق هستند، باطل گرديد.
ذِكْرُ الزِّيَارَةِ الْمُشَارِ إِلَيْهَا لِمَوْلَاتِنَا فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ص تَقُولُ
از آنجا كه ذكرى از روز ولادت شريف فاطمهى زهرا-عليها السّلام-و استحباب روزهى آن به ميان آمد، شايسته است زيارت آن حضرت را-كه «محمد بن على طرازى» نقل كرده و گفته است زايران آن حضرت با اين زيارتنامه به مقام بلند او اشاره نموده و او را زيارت مىكنند، يادآور شويم. متن زيارتنامهى يادشده، به اين صورت است كه مىگويى:
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] نَبِيِّ اللَّهِ
سلام بر تو اى دختر رسول خدا، سلام بر تو اى دختر پيامبر خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] حَبِيبِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] خَلِيلِ اللَّهِ
سلام بر تو اى دختر محبوب خدا،سلام بر تو اى دختر دوست ويژهى خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] صَفِيِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] أَمِينِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] خَيْرِ خَلْقِ اللَّهِ
سلام بر تو اى دختر امانتدار خدا، سلام بر تو اى دختربهترين آفريدهى خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] أَفْضَلِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ
سلام بر تو اى دختر برترين پيامبران خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ [يا ابنة] خَيْرِ الْبَرِيَّةِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
سلام بر تو اى دختر بهترين مردم، سلام بر تو اى سرور زنان جهانيان در ميان پيشينيان و متأخران،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ وَ خَيْرِ خَلْقِهِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ
سلام بر تو اى همسر ولى خدا وبهترين آفريده بعد از رسول خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
سلام بر تو اى مادر امام حسن و امام حسين، سروران جوانان اهل بهشت،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ
سلام بر تو اى مادر مؤمنان، سلام بر تو اى خانم صديقه و شهيده، سلام بر تو اى خانم كه هم تو از خدا خشنودى و هم خدا از تو خشنود است،
السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصَّادِقَةُ الرَّشِيدَةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ
سلام بر تو اى خانم راستگو و راهيافته، سلام بر تو اى خانم برتر و پاك، سلام بر تو اى حوريهى بهشتى در لباس بشر،
السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِيمَةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَعْصُومَةُ الْمَظْلُومَةُ
سلام بر تو اى خانم با تقوا و پاكيزه،سلام بر تو اى خانمى كه خداوند با تو سخن مىگفت و اى خانم دانا، سلام بر تو اى خانم معصومه وستمديده،
السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الطَّاهِرَةُ الْمُطَهَّرَةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا [الْمَظْلُومَةُ] الْمُضْطَهَدَةُ الْمَغْصُوبَةُ
سلام بر تو اى خانم پاك و پاكيزه، سلام بر تو اى خانم [مظلوم]ستمديده و كسى كه حقت راغصب كردند،
السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْغَرَّاءُ الزَّهْرَاءُ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ
سلام بر تو اى خانم درخشان و روشنگر، سلام بر تو اى فاطمه، دختر حضرت محمد،رسول خدا
وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ يَا مَوْلَاتِي وَ ابْنَةَ مَوْلَايَ وَ عَلَى رُوحِكِ وَ بَدَنِكِ
و رحمت و بركات خدا بر تو. درود خدا بر تو اى سرور و دختر سرور من و درود خدا بر روح وبدن تو.
أَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكِ وَ أَنَّ مَنْ سَرَّكِ فَقَدْ سَرَّ رَسُولَ اللَّهِ
گواهى مىدهم كه تو بر دليل روشن از سوى پروردگارت از دنيا رفتى و اينكه هركس تو راشادمان كند، [رسول]خدا را شادمان كرده است
وَ مَنْ جَفَاكِ فَقَدْ جَفَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و هركس بر تو جفا كند، به رسول خدا-درود خدا بر او وخاندان او-جفا كرده است
وَ مَنْ آذَاكِ فَقَدْ آذَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و هركس تو را بيازارد، رسول خدا را آزرده است
وَ مَنْ وَصَلَكِ فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و هركس با تو پيوند برقراركند، با رسول خدا پيوند برقرار كرده است
وَ مَنْ قَطَعَكِ فَقَدْ قَطَعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و هركس با تو قطع رابطه كند، با رسول خدا قطع ارتباط نموده است؛
لِأَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنْهُ وَ رُوحُهُ الَّتِي فِي بَدَنِهِ وَ بَيْنَ جَنْبَيْهِ كَمَا قَالَ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ أَكْمَلُ السَّلَامِ
زيرا تو پاره تن و روح [تن و]وجود اويى، چنانكه او خود-برترين درود و كاملترين سلام بر او-چنين فرمود.
أُشْهِدُ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ أَنِّي رَاضٍ عَمَّنْ رَضِيتِ عَنْهُ وَ سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَيْهِ
خدا و فرشتگانت را گواه مىگيرم كه هركس كه تو از آن خشنودى، خشنودم و از هركس خشمگينى، خشمگينم
وَ وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكِ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكِ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكِ
و با دوستان تو دوست و با دشمنانت دشمنم و با هركس كه سر ستيز با تو داشته باشد در ستيزم.
أَنَا يَا مَوْلَاتِي بِكِ وَ بِأَبِيكِ وَ بَعْلِكِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ مُوقِنٌ وَ بِوَلَايَتِهِمْ مُؤْمِنٌ وَ بِطَاعَتِهِمْ مُلْتَزِمٌ
اى سرور من، من به شما و پدر و شوهر شما و امامانى كه فرزندان تواند، يقين دارم و به ولايت آنان ايمان و به اطاعت از آنان التزام دارم.
أَشْهَدُ أَنَّ الدِّينَ دِينُهُمْ وَ الْحُكْمَ حُكْمُهُمْ وَ أَنَّهُمْ قَدْ بَلَّغُوا عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
گواهى مىدهم كه دين [واقعى]، دين آنان و فرمان [راستين]، فرمان آنها است و اينكه آنان از سوى خداوند-سربلند و والا-تبليغ كردند
وَ دَعَوْا إِلَى سَبِيلِ اللَّهِ (بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ)[1] لَا تَأْخُذُهُمْ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ
و با حكمت و پندنيك [مردم را]به راه خدا فراخواندند و سرزنش هيچ سرزنشكنندهاى در [راه خشنودى]خدا بر آنان اثرنگذاشت.
وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكِ وَ عَلَى أَبِيكِ وَ بَعْلِكِ وَ ابْنَيْكِ وَ ذُرِّيَّتِكِ [وَ] الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِينَ [مِنْ ذَرَارِيكِ]
درودهاى خدا بر تو و بر پدر و شوهر [و دو پسرت]و امام پاك [از فرزندانت].
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى الْبَتُولِ الطَّاهِرَةِ الصِّدِّيقَةِ الْمَعْصُومَةِ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ
خداوندا، بر حضرتمحمد و خاندان او درود فرست و نيز بر آن خانم بتول، پاك، صديقه، معصومه، پاكيزه، بىآلايش،
الرَّضِيَّةِ الزَّكِيَّةِ الرَّشِيدَةِ الْمَظْلُومَةِ الْمَقْهُورَةِ الْمَغْصُوبَةِ حَقُّهَا
خشنود،[مورد پسند]، پاكيزه، راهيافته، ستمديده، شكستخورده و كسى كه حقش را غصب كردند
الْمَمْنُوعَةِ إِرْثُهَا الْمَكْسُورَةِ ضِلْعُهَا الْمَظْلُومِ بَعْلُهَا الْمَقْتُولِ وَلَدُهَا
و از تصرف درارثش جلوگيرى نمودند و استخوان پهلويش را شكستند و بر شوهرش ستم كردند و فرزندش را كشتند،
فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِكَ وَ بَضْعَةِ لَحْمِهِ وَ صَمِيمِ قَلْبِهِ وَ فِلْذَةِ كَبِدِهِ
يعنى بر فاطمه، دختر رسول خدا، پاره گوشت، دل و جگر او
وَ النُّخْبَةِ مِنْكَ لَهُ وَ التُّحْفَةِ خَصَصْتَ بِهَا وَصِيَّهُ وَ حَبِيبَةِ الْمُصْطَفَى وَ قَرِينَةِ الْمُرْتَضَى
و برگزيدهى تو براى او و ارمغانى كه آن را به جانشين، محبوب برگزيده و همدم مورد پسند پيامبر اختصاص دادى
وَ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ وَ مُبَشَّرَةِ الْأَوْلِيَاءِ حَلِيفَةِ الْوَرَعِ وَ الزُّهْدِ
و هم او كه سرور زنان، بشارت دهندهى اولياى خدا، همسوگند پارسايى و زهد،
وَ تُفَّاحَةِ الْفِرْدَوْسِ وَ الْخُلْدِ الَّتِي شَرَّفْتَ مَوْلِدَهَا بِنَسَاءِ الْجَنَّةِ
سيب بهشتى از بهشت فردوس و جاودانه كه بشارت تولد او را به زنان بهشتى دادى
وَ سَلَلْتَ مِنْهَا أَنْوَارَ الْأَئِمَّةِ وَ أَرْخَيْتَ دُونَهَا حِجَابَ النُّبُوَّةِ
و انوار امامان را از او بيرون كشيدى و پردهى نبوت را بر روى او افكندى، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهَا صَلَاةً تَزِيدُ فِي مَحَلِّهَا عِنْدَكَ وَ شَرَفِهَا لَدَيْكَ وَ مَنْزِلَتِهَا مِنْ رِضَاكَ وَ بَلِّغْهَا مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلَاماً
خداوندا، بر او درود فرست، درودى كه بر جايگاه، برترى و منزلت مورد پسند او در نزد تو بيفزايد و از سوى ما به او تحيت و سلام بفرست
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي حُبِّهَا فَضْلًا وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْعَفْوِ [ذو الفضل] الْكَرِيمِ
و به جهت دوستى او، تفضل، نيكوكارى، رحمت و آمرزش خود را به ما عطا كن، به راستى كه تو داراى تفضل [گذشت]كريمانه هستى.
ثُمَّ تُصَلِّي صَلَاةَ الزِّيَارَةِ وَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تُصَلِّيَ صَلَاتَهَا ص فَافْعَلْ
سپس دو ركعت نماز زيارت بخوان و اگر توانستى نماز آن حضرت-صلّى اللّه عليها-را بخوانى، چنين كن.