نشانه های شب قدر از دیدگاه روایات (اقبال الاعمال)
۱۱ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع فيما نذكره مما يختص بأول ليلة من شهر رمضان؛ فصل فيما نذكره من الرواية بعلامات ليلة القدر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهارم از اعمالی که مختص شب اول ماه رمضان است؛ فصل هفدهم: نشانه هاى شب قدر از ديدگاه روايات :
اعلم أننا لما رأينا الروايات بذلك منقولة و أن إمكان الظفر بليلة القدر من الأمور المعقولة اقتضى ذلك ذكر طرف من الروايات ببعض علامات ليلة القدر و التنبيه على وقت ما يرجى لها من السعادات
از آنجا كه احاديثى در رابطه با نشانه هاى شب قدر نقل شده است و نيز درك شب قدر عقلا امكان دارد، گوشه اى از روايات مربوط به نشانه هاى شب قدر را ذكر نموده و اوقاتى را كه امكان شب قدر مى رود و اميد رسيدن به سعادت در آن مى رود، معرفى مى كنيم:
فَمِنْ ذَلِكَ مَا ذَكَرَهُ مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيُّ فِي كِتَابِ الصَّوْمِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَحَدِهِمَا ع قَالَ
«محمّد بن يعقوب كلينى» -رحمه اللّه-در بخش «صوم» كتاب «كافى» به نقل از «محمّد بن مسلم» آورده است كه از امام باقر يا امام صادق-عليهما السّلام-
سَأَلْتُهُ عَنْ عَلَامَةِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ فَقَالَ عَلَامَتُهَا أَنْ تَطِيبَ رِيحُهَا وَ إِنْ كَانَتْ فِي بَرْدٍ دَفِئَتْ وَ إِنْ كَانَتْ فِي حَرٍّ بَرَدَتْ وَ طَابَتْ:
درباره نشانه شب قدر پرسيدم. فرمود: «نشانه شب قدر اين است كه باد آن خوش بو است و اگر در زمان سرد باشد، گرم و اگر در زمان گرم باشد، خنك و خوش بو مى گردد.»
وَ قَدْ رَوَى هَذَا الْحَدِيثَ أَبُو جَعْفَرِ بْنُ بَابَوَيْهِ فِي كِتَابِ مَنْ لَا يَحْضُرُهُ الْفَقِيهُ
«ابو جعفر بن بابويه» نيز اين حديث را در كتاب «من لا يحضره الفقيه» نقل كرده است.
وَ مِنْ ذَلِكَ مَا رَوَاهُ عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ فِي كِتَابِ الصِّيَامِ فَقَالَ بِإِسْنَادِهِ إِلَى عَبْدِ الْأَعْلَى قَالَ
«علىّ بن فضّال» در كتاب «صيام» به سند خود از «عبد الأعلى» نقل كرده است
قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّهَا لَا يَنْبَحُ فِيهَا كَلْبٌ فَبِأَيِّ شَيْءٍ تُعْرَفُ قَالَ إِنْ كَانَتْ فِي حَرٍّ كَانَتْ بَارِدَةً طَيِّبَةً وَ إِنْ كَانَتْ فِي شِتَاءٍ كَانَتْ دَفِيَّةً لَيِّنَةً
كه به امام صادق-عليه السّلام-عرض كردم: «آن ها [عامّه]مى گويند كه در شب قدر، سگ پارس نمى كند. حقيقتا شب قدر با چه علامتى شناخته مى شود؟» فرمود: «اگر در زمان گرم باشد، خنك و خوش بو مى گردد و اگر در زمستان باشد، گرم و ملايم مى شود.»
وَ مِنْ ذَلِكَ أَيْضاً مَا رَوَاهُ عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ فِي كِتَابِهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ
نيز «علىّ بن حسن بن فضّال» در كتاب «صيام» به سند خود از «حمّاد بن عثمان» نقل كرده است كه نزد امام صادق-عليه السّلام-
ذَكَرَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ قَالَ فِي الشِّتَاءِ تَكُونُ دَفِيئَةً وَ فِي الصَّيْفِ تَكُونُ رِيحُهُ طَيِّبَةً
از شب قدر سخن به ميان آمد، فرمود: «در زمستان، گرم و در تابستان خوش بو مى شود.»
وَ مِنْ ذَلِكَ مِنَ الْجُزْءِ الْخَامِسِ مِنْ كِتَابِ أَسْمَاءِ رِجَالِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ ع قَالَ
در بخش پنجم كتاب «اسماء رجال ابى عبد اللّه-عليه السّلام-» ، «اسماعيل بن جعفر بن محمّد» به نقل از پدر بزرگوارش امام صادق-عليه السّلام-و ايشان از جدّش -عليه السّلام-روايت نموده كه:
لَيْلَةُ الْقَدْرِ لَيْلَةٌ بُلْجَةٌ لَا حَارَّةٌ وَ لَا بَارِدَةٌ نُجُومُهَا كَالشَّمْسِ الضَّاحِيَةِ
«شب قدر، شبى روشن و نورانى است، نه گرم و نه سرد و ستارگانش مانند خورشيد درخشان هستند.»
أقول و رأيت من غير طريق أهل البيت علامات أيضا و أمارات لليلة القدر
از غير طريق اهل بيت-عليهم السّلام-نيز علامات و اماراتى نقل شده است،
فَمِنْ ذَلِكَ مَا ذَكَرَهُ شَهْرَدَارُ بْنُ شِيرَوَيْهِ الدَّيْلَمِيُّ فِي كِتَابِ الْفِرْدَوْسِ فِي نَحْوِ النِّصْفِ مِنَ الْمُجَلَّدِ الثَّانِي عَنْ أَبِي عَبَّاسٍ فَقَالَ
از جمله: «شهردار بن شيرويه ديلمى» تقريبا در وسط جلد دوّم در كتاب «الفردوس» به نقل از «ابن عباس» آورده است:
لَيْلَةُ الْقَدْرِ لَيْلَةٌ طَلْقَةٌ لَا حَارَّةٌ وَ لَا بَارِدَةٌ يُصْبِحُ الشَّمْسُ مِنْ يَوْمِهَا حَمْرَاءَ ضَعِيفَةً
«شب قدر، شبى گشاده است، نه گرم و نه سرد و خورشيد روز آن، سرخ و كم سو بالا مى آيد.»
أقول فهذا ما أردنا الاقتصار عليه في علامات ليلة القدر كما دلت الرواية عليه و هذه الإشارات إلى العلامات تدلك على الإذن في تحصيل ليلة القدر و طلبها و تقوي عزم الرجاء في الظفر
اين بود نشانه هاى شب قدر كه ما به صورت مختصر براساس روايات يادآور شديم. اين اشارات بيانگر اذن در جست و جو و تحصيل شب قدر است و عزم و اميد انسان بر درك آن را تقويت مى كند.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
