دعای سبحان العزیز بقدرته المالک بغلبته
۰۷ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الحادي و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة السابعة عشر منه و يومها و منها ما نختاره من عدة فصول في الدعوات بعدة روايات رواية
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفدهم ماه. دعاهاى اين شب عبارت است از (دعای اول):
مِنْهَا مَا وَجَدْنَاهُ فِي كُتُبِ أَصْحَابِنَا الْعَتِيقَةِ وَ هِیَ فِی اللَّيْلَةِ السَّابِعَةَ عَشَرَ
دعای شب هفدهم براساس كتاب‌هاى كهن راويان اماميّه-رحمهم اللّه-
سُبْحَانَ الْعَزِيزِ بِقُدْرَتِهِ الْمَالِكِ بِغَلَبَتِهِ الَّذِي لَا يَخْرُجُ شَيْءٌ عَنْ قَبَضْتِهِ وَ لَا أَمْرٌ إِلَّا بِيَدِهِ
منزّه باد خدايى كه به قدرت خود سربلند و به چيرگى خود مالك است و هيچ‌چيز از قبضه‌ى اختيار او خارج نيست و هيچ امرى نيست جز آنكه به دست او است،
الَّذِي يَجُودُ مُبْتَدِئاً وَ مَسْئُولًا وَ يُنْعِمُ مُعِيداً هُوَ الْحَمِيدُ الْمَجِيدُ نَحْمَدُهُ بِتَوْفِيقِهِ
خدايى كه ابتدائا [بدون درخواست]و با درخواست مى‌بخشد و نعمت خود را بازگشت داده و ادامه مى‌دهد و ستوده و والا است و ما به توفيق او، او را ستايش مى‌كنيم،
فَنِعَمُهُ بِذَلِكَ جُدُدٌ لَا تُحْصَى وَ نُمَجِّدُهُ بِآلَائِهِ وَ بِدِلَالاتِهِ فَأَيَادِيهِ لَا تُكَافَى
از اين‌رو نعمت‌هاى او نو و غير قابل شمارش است و به واسطه‌ى نعمت‌ها و راهنمايى‌هايش او را به بزرگى ياد مى‌كنيم، از اين‌رو عطاهاى او را نمى‌توان جبران نمود
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُمَلِّكُ [يَمْلِكُ] الْمَالِكِينَ وَ يُعِزُّ الْأَعِزَّاءَ وَ يُذِلُّ الْأَذَلِّينَ
و ستايش خدا را كه مالك مالكان است و به عزّتمندان عزّت مى‌بخشد و خواران را خوار مى‌گرداند.
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ اللَّيْلَةَ لَيْلَةُ سَبْعَ عَشْرَةَ وَ هِيَ أَوَّلُ عُقُودِ الْأَعْدَادِ وَ سَبْعٌ وَ هِيَ شَرِيفَةُ الْآحَادِ لَاحِقَةٌ تَبِعَتْ سَابِقَهُ [بِنَعْتِ سَابِقِهِ]
خداوندا، اين شب، شب هفدهم ماه رمضان است، ده كه اولين عدد دهگان است و هفت كه بهترين عدد از ميان اعداد يگان مى‌باشد كه در پى عدد سابق [ده]آمده است [به صفت عدد سابق پيوسته است].
وَيْلٌ لِمَنْ أَمْضَاهُنَّ بِغَيْرِ حَقٍّ لَكَ يَا مَوْلَاهُ قَضَاكَ وَ لَا بِقُرْبٍ إِلَيْكَ أَرْضَاكَ
اى مولاى من، واى بر كسى كه آن‌ها را با غير حق تو به‌سر آورد و يا با غير نزديكى به درگاهت بخواهد تو را خشنود سازد
وَ أَنَا أَحَدُ أَهْلِ الْوَيْلِ صَدَّتْنِي عَنْكَ بِطْنَةُ الْمَآكِلِ وَ الْمَشَارِبِ
و من نيز بايد واى بگويم، زيرا پرخورى حاصل از خوردن خوراكى‌ها و نوشيدن نوشيدنى‌ها مرا از تو بازداشت
وَ غَرَّنِي بِكَ أَمْرُ الْمَسَارِبِ وَ سَعَةُ الْمَذَاهِبِ وَ اجْتَذَبَتْنِي إِلَى لَذَّاتِهَا سِنَتِي
و تعدّد راه‌ها و گستردگى روش‌ها مرا فريفت و خواب‌آلودگى‌ام مرا به‌سوى لذّت‌هاى آن [راه و روش‌ها، يا دنيا]كشاند
وَ رَكِبْتُ الْوَطِيئَةَ اللَّذِيذَةَ مِنْ غَفْلَتِي فَاطْرُدْ عَنِّي الِاغْتِرَارَ وَ أَنْقِذْنِي وَ آنِفْ بِي عَلَى الِاسْتِبْصَارِ
و از غفلت، مركب لذيذ را سوار شدم، پس فريفتگى را از من دور كن و مرا نجات ده و بر بصيرت و روشنگرى‌ام بدار
وَ احْفَظْنِي مِنْ يَدِ الْغَفْلَةِ وَ سَلِّمْنِي إِلَى الْيَقَظَةِ بِسَعَادَةٍ مِنْكَ تُمْضِيهَا وَ تَقْضِيهَا لِي وَ تُبَيِّضُ وَجْهِي لَدَيْكَ وَ تُزْلِفُنِي عِنْدَكَ
و از دست غفلت محافظم باش و به بيدارى و هوشيارى بسپار، به سعادتى از خود كه امضا و به‌صورت قطعى مقرّر مى‌دارى و رويم را نزد خود سپيد مى‌گردانى و به خود نزديك مى‌كنى،
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى [سَيِّدِنَا] مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
اى مهربان‌ترين مهربانان. درود و سلام خداوند بر [سرورمان]حضرت محمّد، پيامبر خدا و خاندان او.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
