دعای اللهم لا تکلنی إلی نفسی طرفة عین أبدا
۰۷ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الحادي و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة السابعة عشر منه و يومها و منها ما نختاره من عدة فصول في الدعوات بعدة روايات رواية، فصل فيما يختص باليوم السابع عشر من دعاء غير متكرر، دعاء اليوم السابع عشر من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفدهم ماه. فصل اول دعاهای مخصوص روز هفدهم ماه (دعای اول):
اللَّهُمَّ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَ لَا تُحْوِجْنِي إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ ثَبِّتْ [أَثْبِتْ] قَلْبِي عَلَى طَاعَتِكَ
خداوندا، هيچ‌گاه مرا به اندازه‌ى يك چشم برهم زدن به خود وامگذار و به هيچ‌يك از آفريده‌هايت محتاج مگردان و دلم را بر [انجام]طاعتت استوار بدار.
اللَّهُمَّ اعْصِمْنِي بِحَبْلِكَ وَ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ نَجِّنِي مِنَ النَّارِ بِعَفْوِكَ
خدايا، مرا به چنگ زدن به ريسمانت موفق بدار و از روزى افزون خود روزى بخش و به گذشت خود از آتش جهنّم رهايى‌ام ده.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ تَعْجِيلَ مَا تَعْجِيلُهُ خَيْرٌ لِي وَ تَأْخِيرَ مَا تَأْخِيرُهُ خَيْرٌ لِي
خدايا، شتاب كردن آنچه را كه شتاب در آن به خير من است و به تأخير انداختن آنچه را كه تأخير آن به خير من است، از تو خواهانم.
اللَّهُمَّ مَا رَزَقْتَنِي مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلَالًا طَيِّباً فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ
خدايا، هر روزى‌اى را كه به من عطا كردى، حلال و پاكيزه و همراه با آسانى و فراوانى و عافيت از جانب خود، قرار ده.
اللَّهُمَّ سُدَّ فَقْرِي فِي الدُّنْيَا وَ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ
خداوندا، نادارى مرا در دنيا برطرف كن و بى‌نيازى را در جانم و گرايشم را به آنچه نزد تو است، قرار ده.
اللَّهُمَّ ثَبِّتْ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي وَ اقْطَعْ رَجَائِي عَنْ خَلْقِكَ حَتَّى لَا أَرْجُوَ أَحَداً غَيْرَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
خداوندا، اميدت را در دلم استوار بدار و اميدم را از آفريده‌هايت قطع كن تا اين‌كه به جز تو اميد نبندم اى پروردگار جهانيان.
اللَّهُمَّ وَ فِي سَفَرِي فَاحْفَظْنِي وَ فِي أَهْلِي فَاخْلُفْنِي وَ فِيمَا رَزَقْتَنِي فَبَارِكْ لِي
خدايا، در سفرم مرا نگاه دار و در رابطه با خانواده‌ام جانشين من باش و آنچه را كه به من روزى داده‌اى مبارك گردان
وَ فِي نَفْسِي فَذَلِّلْنِي وَ فِي أَعْيُنِ النَّاسِ فَعَظِّمْنِي وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ فَحَبِّبْنِي
و مرا در نزد خود(نفسم) خوار و در چشم مردم بزرگ بدار و نيز-اى پروردگار من-مرا محبوب خودت قرار ده
وَ فِي صَالِحِ الْأَعْمَالِ فَقَوِّنِي وَ بِسُوءِ عَمَلِي فَلَا تُسْلِمْنِي [تُبْسِلْنِي] وَ بِسَرِيرَتِي فَلَا تَفْضَحْنِي وَ بِقَدْرِ ذُنُوبِي فَلَا تُخْزِنِي [تَخْذُلْنِي]
و بر انجام اعمال شايسته يارى كن و به اعمال زشت مسپار [دچار مكن]و به واسطه‌ى درون و باطنم رسوا مكن و به اندازه‌ى گناهانم رسوا و خوارم مكن.
وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ أَشْكُو غُرْبَتِي وَ بُعْدَ دَارِي وَ قِلَّةَ مَعْرِفَتِي وَ هَوَانِي عَلَى النَّاسِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
اى پروردگار من، به تو از غربت خود و دورى خانه و جايگاه [از قرب تو]و اندكى شناختم و خوارى در نزد مردم، گله مى‌گذارم، اى مهربان‌ترين مهربانان.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
