دعای محمد بن ابی قره در شب بیستم رمضان
۱۰ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة العشرين منه و يومها و فيها ما نختاره من عدة روايات بالدعوات، دعاء آخر في هذه الليلة ذكره محمد بن أبي قرة في كتابه عمل شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و چهارم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیستم ماه که در آن از تعدادی روایات از این دعاها را انتخاب می کنیم (دعای دوم) دعاى شب بيستم از كتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ى «محمّد بن ابى قرّه»:
إِلَهِي [اللَّهُمَ] كَلَّفْتَنِي مِنْ نَفْسِي مَا أَنْتَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي وَ قُدْرَتُكَ أَعْلَى مِنْ قُدْرَتِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا [معبودا]، مرا به چيزى مكلّف نموده‌اى كه خود بيشتر از من اختيار آن را دارى و قدرت تو از قدرت من برتر است، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ أَعْطِنِي مِنْ نَفْسِي مَا يُرْضِيكَ عَنِّي وَ خُذْ لِنَفْسِكَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِي
و از نفس من چيزى به من بده كه تو را از من خرسند سازد و از خويشتن من خشنودى را براى خود بستان.
إِلَهِي لَا طَاقَةَ لِي بِالْجُهْدِ وَ لَا صَبْرَ لِي عَلَى الْبَلَاءِ وَ لَا قُوَّةَ لِي عَلَى الْفَقْرِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
معبودا، من توان تحمّل سختى و شكيبايى در برابر بلا و نيرويى دربرابر فقر ندارم، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ لَا تَحْظُرْ عَلَى رِزْقِي [رِزْقِكَ] فِي هَذَا الشَّهْرِ الْمُبَارَكِ وَ لَا تُلْجِئْنِي إِلَى خَلْقِكَ بَلْ تَفَرَّدْ
و روزى‌ات [روزى‌ام]را در اين ماه خجسته از من باز مدار و به آفريده‌هايت نيازمند مكن،
يَا سَيِّدِي بِحَاجَتِي وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي وَ انْظُرْ فِي أُمُورِي فَإِنَّكَ إِنْ وَكَّلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي
بلكه اى سرور من، تو خود به تنهايى حاجتم را برآور و كفايتم را عهده‌دار شو و در امورم نظر كن؛ زيرا اگر مرا به آفريده‌هايت واگذار كنى، با ترش‌رويى با من برخورد خواهند كرد
وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى أَهْلِي [قَرَابَتِي] حَرَمُونِي وَ مَقَتُونِي وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَكِداً وَ مَنُّوا عَلَيَّ كَثِيراً
و اگر به بستگانم نيازمند كنى، محرومم نموده و با من دشمنى خواهند ورزيد و اگر چيزى بدهند، اندك و سخت مى‌دهند و بسيار منّت مى‌گذارند
وَ ذَمُّوا طَوِيلًا فَبِفَضْلِكَ يَا سَيِّدِي فَأَغْنِنِي وَ بِعَطِيَّتِكَ فَانْعَشْنِي وَ بِسَعَتِكَ فَابْسُطْ يَدِي وَ بِمَا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
و به مدت طولانى سرزنش مى‌كنند. پس اى سرور من، به روزى افزون خود مرا بى‌نياز كن و به عطا خود بالايم بر و به روزى گسترده‌ى خود دستم را بگشا و به آنچه نزد تو است، كفايتم كن. اى مهربان‌ترين مهربانان.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
