احیا در شب نیمه رجب (اقبال الاعمال)
۲۲ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول،
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل پنجاه و هفتم، احياى شب نيمه ماه رجب و لزوم عنايت و نحوه به پايان بردن آن:
اعلم أنه إذا كانت هذه ليلة النصف على ما أشرنا إليه و دلنا الله جل جلاله عليه من عظيم فضلها و شرف محلها فينبغي أن يكون المصدق لله و للرسول الموافق للإقبال و القبول على قدم المراقبة طول ليلة و الاعتراف لله جل جلاله بالمنة العظيمة في استصلاحه لخدمته و عبادته و يصحبها حضور العقل و القلب بين يدي الرب مشغول الخاطر و السرائر و الظواهر بمجالسة مولاه مالك الأوائل و الأواخر واجدا أنس المحاضرة و لذة المحاورة و شرف المجاورة [و] إذا قرب طلوع فجرها وطئ بساط برها فيقبل على الله جل جلاله بالإخلاص و يسلم عقله [عمله] إلى من كان ضيفا له من أهل الاختصاص و يتوجه إليهم [بهم] بالله العظيم و [إليه بهم] بمقامه الكريم في أن يتمموا نقص أعماله و يعظموا مقام إقباله و يظفروه بتمام آماله
شب نيمه‌ى ماه رجب-چنان‌كه پيش از اين اشاره كرديم و خداوند-جلّ جلاله-ما را بدان رهنمون كرد-داراى فضيلت بزرگ و جايگاه والا است. از اين‌رو، هركس كه خدا و رسول را باور دارد و با اقبال و توجه بر خدا و پذيرش اوامر الهى موافق است، شايسته است در طول شب مراقب پروردگار بوده و به منّت بزرگ خداوند-جلّ جلاله-كه شايستگى بندگى و عبادت خويش را به او ارزانى داشته، اعتراف كرده و با حضور قلب [و عقل] در پيشگاه پروردگار با آن شب همراهى نموده و خاطر و باطن و ظاهرش به هم‌نشينى با مولاى خويش-كه اختيار اول و آخرش به دست او است- مشغول گردد و انس حضور و لذت گفت‌وگو و شرافت مجاورت او را احساس كند و آن‌گاه كه طلوع سپيده‌دم آن شب نزديك گرديد و بساط نيكى‌هاى آن برچيده مى‌شد، با اخلاص بر خداوند-جلّ جلاله-روى آورده و عمل خويش را به معصوم برگزيده‌اى كه ميهمان او بوده است، بسپارد و با توسل به معصومان-عليهم السّلام-به خداوند بزرگ و نيز به مقام باكرامت آن معصوم توسل جسته و بخواهد كه نقصان و كاستى اعمال او را تكميل نموده و اقبال و توجه او به خدا را بزرگ داشته و او را به نهايت آرزوهايش برسانند.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
