نماز مستحبی دوازده رکعتی دیگر در روز مبعث (اقبال الاعمال)
۲۹ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من غسل و صلاة و عمل في اليوم السابع و العشرين من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل نود و ششم، اعمال روز بيست و هفتم ماه رجب (غسل و نماز و ...) سوم نماز مخصوص این روز: (دومین نماز)
وَ مِنْ ذَلِكَ مَا رَوَيْنَاهُ فِي صَلَاةِ يَوْمِ سَابِعٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ رَجَبٍ بِإِسْنَادِنَا إِلَى الشَّيْخِ [أَبِي جَعْفَرٍ] مُحَمَّدِ بْنِ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِإِسْنَادِهِ فِي كِتَابِ الصَّلَاةِ إِلَى الصَّادِقِ ع فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع
شيخ «محمد بن يعقوب كلينى» -رضى اللّه عنه-در كتاب «الصلاة» به سند خود آورده است كه امام صادق-عليه السّلام-فرمود:
يَوْمُ سَبْعَةٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ رَجَبٍ نُبِّئَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَلَّى فِيهِ أَيَّ وَقْتٍ شَاءَ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ رَكْعَةً يَقْرَأُ
روز بيست و هفتم رجب، رسول خدا -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-به پيامبرى رسيد. هركس در هروقت از آنكه خواست، دوازده ركعت بخواند،
فِي كُلِّ رَكْعَةٍ بِأُمِّ الْكِتَابِ[1] وَ سُورَةِ يس[2] فَإِذَا فَرَغَ جَلَسَ مَكَانَهُ ثُمَّ قَرَأَ أُمَّ الْقُرْآنِ [الكتاب] أَرْبَعَ مَرَّاتٍ فَإِذَا فَرَغَ وَ هُوَ مَكَانَهُ قَالَ
به اين صورت كه در هر ركعت سورهى «امّ الكتاب» ؛ (حمد) و «يس» را قرائت كند و وقتى نماز را به پايان برد، در جاى خود بنشيند و آنگاه «امّ القرآن» ؛ (حمد) را چهار بار بخواند و بعد از فراغت از آن در همان مكان این ذکر را
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ يَقُولُ
چهار بار بگويد، سپس بگويد
اللَّهُ رَبِّي لَا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً
أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَدْعُو فَإِنَّكَ لَا [لن] تَدْعُو بِشَيْءٍ إِلَّا اسْتُجِيبَ لَكَ فِي كُلِّ حَاجَةٍ إِلَّا أَنْ تَدْعُوَ فِي جَائِحَةِ قَوْمٍ أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ
چهار بار، بعد دعا كن، كه در مورد هر خواستهاى دعا كنى، مستجاب مىگردد، مگر آنكه مصيبت بنيانكن را براى عدهاى و يا قطع ارتباط با خويشاوندان را بخواهى.»[3]
[1]) سوره الحمد [2]) سوره یس [3]) كافى، ج 3، ص 469