سخنان آیت الله بهجت (ره): بندگی خداوند (+عکس نوشته)

دوام ذکر، تداوم مراقبت است.

اگرکسی طالب هدایت و معرفت باشد  و در طلب، جدی و خالص باشد در و دیوار به اذن الله، هادی او خواهند بود.

چقدر مورد لطف و نعمتش هستیم! وای بر ما اگر از گناهان و یا از خدا در روز جزا غافل باشیم و در فکر استغفار نباشیم

حزن، دعا و توسل، با تسلیم و رضا به قضای الهی منافات ندارد. نقل شده است که رسول خدا «صلی الله علیه و آله و سلم» در  سوگ فرزندش ابراهیم و نیز برای حضرت جعفر و حمزه «سلام الله علیها» گریه کردند، بلکه دستور گریه برای حضرت حمزه در روایات آمده است.

با شرایط حضور قلب اعمالتان را انجام بدهید، در پااش چه کار خواهند کرد به ما مربوط نیست.

خدا به ما توفیق تنبه دهد، که اگر در ابتلا و آزمایش فرار بد را خوب و خوب را بد نبینیم..... ما خرابیم خدا کند بفهیم که خرابیم تا به فکر اصلاح و درمان براییم!

به گناهان صغیره نزدیک نشویم که اصرارش ما را به کبایر و همین طور تا به مراتب عالیه‌ی خطا و گناه می‌کشاند.

به خدا پناه می‌بریم از راهی برویم که شرطش پاگذاشتن بر روی حق باشد! به خدا پناه می‌بریم که از راهی برویم که نتوانیم برگردیم! خداکند اگر دانستیم که نمی‌توانیم برویم و باید برگردیم، برگردیم، وگرنه خدا می‌داند که قدر باید دروغ بگوییم و خطاهای خود را توجیه کنیم؟!

از خدا می‌خواهیم که عیدی ما را در اعیاد شعبانیه اسلام و ایمان، موفقیت به عزم راسخ ثابت دایم بر ترک معصیت قرار بدهد، که مفتاح سعادت دنیویه و اخرویه است.

یعنی تنها وسیله آرامش دل، ذکر الله است؛ ولی ما بر اسباب تکیه می‌کنیم و از مسبب الاسباب غافل هستیم، مگر اینکه انسان خودش از میان برود، که :« أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْك‏»(بزرگ ترین دشمن تو، نفس توست که در وجود تو نهفته است). برای ما امتحان پیش نیامده تا معلوم شود که با حسین «علیه السلام» هستیم یا با یزید.