سخنان شهید مطهری (ره) (+عکس نوشته) (5)
۰۴ شهریور ۱۳۹۵ 0 صوتی و تصویریانسان مثل موجودی است که سوار بر یک کشتی است و توجه نمی‌کند که این کشتی به‌سوی چه مقصدی می‌رود و او در چه ساحلی پیاده میشود. آنچه به او در این کشتی داده‌اند همه وسایلی است برای اینکه روزی که پیاده میشود آماده پیاده شود.
انسان توجه نمی‌کند که بازگشتش به همان رب است. وقتی که بازگشت انسان به همان رب است، آن رب از او سئوال می‌کند که «از این وسایل تربیتی و استکمالی چقدر استفاده کردی و چقدر خودت را به کمال رساندی؟».
کرم ابریشم می‌تند و کار می‌کند ولی به‌دور خودش می‌تند، آن قدر به‌دور خودش می‌تند و می‌تند که ناگهان در آن وسط، خودش خفه میشود. گناهان انسان مثل حالت همین کرم ابریشم است، یعنی مثل این است که انسان هرچه گناه می‌کند مرتب دارد به‌دور خودش دیوار می‌کشد اما دیوارهای آتشین، تا آنجا که آخرین منفذها را هم بر خودش می‌بندد و دیگر راه بیرون آمدن ندارد.
رسول اکرم (ص) به یگانه دختر عزیزش صدیقه کبری (س) که فوق العاده او را دوست می‌داشت و او را پاره جگر خود می‌نامید فرمود:
دختر عزیزم! خودت برای خودت عمل کن، خودت در بوستان زندگی و سعادت خودت بذرهای نیک بیفشان که من نمی‌توانم تو را بی‌نیاز کنم و تو نمی‌توانی ثمره عمل مرا بچینی.
آن زحمتی که انسان باید خودش را در متن آن قرار بدهد زحمت تکلیف و مسئولیت است. اگر انسان خودش را متعهد کند به اینکه به وظایف و تکالیفش عمل کند، خوشی در همین دنیا و سعادت و خوشی مطلق در آخرت به دنبال آن می‌آید.
خدا انسان را برای خوشی و سعادت آفریده است اما به‌شرط اینکه بداند برای رسیدن به سعادت جاودانی و ابدی باید از این گردنه سخت عبور کرد.
انسان هر اندازه عاصی و گناهکار باشد اگر مانند یک بنده تائب و بازگشت کننده و مقر به معصیت و بنده‌ای که تصمیم گرفته است دیگر نافرمانی نکند به درگاه الهی قدم بگذارد، محال و ممتنع است که پروردگار او را از در خانه خودش دور کند.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ؛ ای اهل ایمان! از نماز و از صبر- که به روزه تفسیر شده است -کمک بگیرید.
این تعبیر خیلی عجیب است! به‌ما می‌گویند از نماز استمداد کن، از روزه استمداد کن، یعنی تو نمی‌دانی که این نماز چه منبع نیرویی است! این روزه چه منبع نیرویی است! برای اینکه بر نفس و روح خودتان مسلط بشوید نماز بخوانید، روزه بگیرید.
علی «علیه السلام» می گفت: « لا تُخالِطونی بِالمُصانَعَه ِ و لا تکُلِمونی بِما تَکلَمَ بِهِ الجَبابِرَه َ» با من با سبک مصانعه معاشرت نکنید، با من به طرزی که با جباران و ستمگران سخن گفته می شود یعنی چاپلوسانه و تملق آمیز و مداحانه و در لفافه القاب مطنطن و عناوین مجلل سخن مگویید.
صریح می گفت من دوست دارم مردم آنگاه که با من روبرو شوند به جای تعارفات و مداحیها ، نقصها و عیبهایی که به نظرشان می رسد با کمال صراحت رو در روی من بگویند.
هر علمی که به حال اسلام و مسلمین نافع است و برای آنها لازم است آن را باید از علوم دینی شمرد و اگر کسی خلوص نیت داشته باشد و برای خدمت به اسلام و مسلمین آن علم را تحصیل کند، مشمول اجر و ثواب هایی که در تحصیل علم گفته شده هست.
در حدیث است که امام باقر علیه السلام درباره امر به معروف و نهی از منکر می فرماید:
« بِهَا تُقَامُ الْفَرَائِضُ وَ تَأْمَنُ الْمَذَاهِبُ وَ تَحِلُّ الْمَكَاسِبُ وَ تُرَدُّ الْمَظَالِمُ وَ تُعْمَرُ الْأَرْضُ وَ يُنْتَصَفُ مِنَ الْأَعْدَاءِ وَ يَسْتَقِيمُ الْأَمْرُ»
به وسیله این اصل دستورها زنده می شود، راهها امن می گردد، کسبها حلال میشود، مظالم به صاحبان اصلی برگردانده می شود، زمین آباد می گردد، از دشمنان انتقام گرفته میشود کارها رو به راه می شود.
انسان در دو حال ممکن است خدا را بخواند:
یکی در وقتی که اسباب و علل از او منقطع شود و دچار سختی و اضطرار گردد و یکی در وقتی که روح، خودش اوج بگیرد و خود، خویشتن را از اسباب و علل منقطع کند. کمال نفس در این است که خودش خود را منقطع سازد و اوج بگیرد
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
