حکمتهای نهج البلاغه (+عکس نوشته) (3)
۲۸ شهریور ۱۳۹۵ 0 صوتی و تصویریامام علی علیه السلام
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَر
زبان تربیت نشده، درنده ای است که اگر رهایش کنی می گزد.
نهج البلاغه، حکمت60
امام علی علیه السلام
طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ وَ رَضِيَ عَنِ اللَّه
خوشا به حال کسی که به یاد معاد باشد، برای حسابرسی قیامت کار کند و با قناعت زندگی کند و از خدا راضی باشد.
نهج البلاغه، حکمت 44
امام علی علیه السلام
لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ص أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِق
اگر با شمشیرم بر بینی مومن بزنم که دشمن من شود با من دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد، و بر زبان پیامبر امی (ص) گذشت که فرمود: «ای علی ! مومن تو را دشمن نگیرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت».
نهج البلاغه، حکمت 45
امام علی علیه السلام
سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُك
گناهی که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وادارد.
نهج البلاغه، حکمت 46
امام علی علیه السلام
قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ وَ صِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ وَ شَجَاعَتُهُ عَلَى قَدْرِ أَنَفَتِهِ وَ عِفَّتُهُ عَلَى قَدْرِ غَيْرَتِه
ارزش مرد به اندازه ی همت اوست و راستگویی او به میزان جوانمردی اش، و شجاعت او به قدر ننگی است که احساس می کند و پاکدامنی او به اندازه غیرت اوست.
نهج البلاغه، حکمت 47
امام علی علیه السلام
الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ الْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْيِ وَ الرَّأْيُ بِتَحْصِينِ الْأَسْرَار
پیروزی در دور اندیشی، و دوراندیشی در به کارگیری صحیح اندیشه، و اندیشه صحیح به رازداری است.
نهج البلاغه، حکمت 48
امام علی علیه السلام
قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِيَّةٌ فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَيْه
دل های مردم گریزان است به کسی روی آورند که خوشرویی کند.
نهج البلاغه، حکمت 50
امام علی علیه السلام
عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّك
عیب تو آنگاه که روزگار با تو هماهنگ باشد پنهان است.
نهج البلاغه، حکمت 51
امام علی علیه السلام
أَوْلَى النَّاسِ بِالْعَفْوِ أَقْدَرُهُمْ عَلَى الْعُقُوبَة
سزاوارترین مردم به عفو، تواناترینشان به هنگام کیفر دادن است
نهج البلاغه، حکمت52
امام علی علیه السلام
السَّخَاءُ مَا كَانَ ابْتِدَاءً- [فَإِذَا] فَأَمَّا مَا كَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَيَاءٌ وَ تَذَمُّم
سخاوت آن است که تو آغاز کنی، زیرا آنچه با درخواست داده می شود یا از روی شرم و یا از بیم شنیدن سخن ناپسند است.
نهج البلاغه، حکمت 53
امام علی علیه السلام
لَا غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لَا فَقْرَ كَالْجَهْلِ وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لَا ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَة
هیچ ثروتی چون عقل، و هیچ فقری چون نادانی نیست، هیچ ارثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نیست.
نهج البلاغه، حکمت 54
امام علی علیه السلام
الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِب
شکیبایی دو گونه است: شکیبایی بر آنچه خوش نمی داری و شکیبایی در آنچه دوست می داری.
نهج البلاغه، حکمت 55
امام علی علیه السلام
الْغِنَى فِي الْغُرْبَةِ وَطَنٌ وَ الْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَة
ثروتمندی در غربت ، چون در وطن بودن و تهیدستی در وطن غربت است
نهج البلاغه، حکمت 56
امام علی علیه السلام
الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَد
قناعت ثروتی است پایان ناپذیر
نهج البلاغه، حکمت 57
امام علی علیه السلام
الْمَالُ مَادَّةُ الشَّهَوَات
ثروت ریشه ی شهوت هاست.
نهج البلاغه، حکمت 58
امام علی علیه السلام
مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَك
آن که تو را هشدار داد، چون کسی است که مژده داد.
نهج البلاغه، حکمت 59
امام علی علیه السلام
وَ قَالَ ع لِابْنِهِ الْحَسَنِ ع يَا بُنَيَّ احْفَظْ عَنِّي أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً لَا يَضُرُّكَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ وَ أَكْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ وَ أَكْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ يَا بُنَيَّ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّكَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْبَخِيلِ فَإِنَّهُ يَقْعُدُ عَنْكَ أَحْوَجَ مَا تَكُونُ إِلَيْهِ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْفَاجِرِ فَإِنَّهُ يَبِيعُكَ بِالتَّافِهِ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْكَذَّابِ فَإِنَّهُ كَالسَّرَابِ يُقَرِّبُ عَلَيْكَ الْبَعِيدَ وَ يُبَعِّدُ عَلَيْكَ الْقَرِيب
به فرزندش امام حسین «علیه السلام» فرمود: پسرم! چهار چیز از من یاد گیر(در خوبی ها) و چهار چیز به خاطر بسپار (هشدارها) که تا یه آنها عمل کنی زیان نبینی: الف- خوبی ها: 1- همانا ارزشمند ترین بی نیازی عقل است 2. و بزرگترین فقر بی خردی است 3. ترسناکترین تنهایی خودپسندی است 4. گرامی ترین ارزش خانوادگی اخلاق نیکوست ب- هشدارها:1-پسرم ! دوستی با احمق بپرهیز چرا که می خواهد به تو نفعی رساند اما دچار زیانت می کند 2. از دوستی با بخیل بپرهیز زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز داری از تو دریغ می دارد 3. و از دوستی با بدکار بپرهیز که با اندک بهایی تو را می فروشند 4. و از دوستی با دروغگو بپرهیز که به سراب ماند دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور می سازد.
نهج البلاغه، حکمت 38
منبع: سایت سبوح
دانلود:
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
