وقایع روز بیستم جمادی الثانی

ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در مكه معظمه در  سال دوم یا پنجم بعثت

             روزى حضرت رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در ابطح با حضرت على عليه‌السلام و عمّار و منذر و عباس و ابوبكر و عمر نشسته بود . ناگاه جبرئيل نازل شد . ندا كرد يا محمد خداوند سلام مى رساند و امر مى كند كه چهل شبانه روز از خديجه دورى نمائى . حضرت چهل روز به خانه خديجه نرفت و در منزل فاطمه بنت اسد بود . روزها روزه مى گرفت و شبها عبادت مى كرد . عمار را نزد خديجه فرستاد كه نيامدن من به سوى تو از كراهت نيست . بلكه از طرف خداوند مأمورم . خديجه هر روز از مفارقت سيد عالم مى گريست تا چهل روز تمام گشت . جبرئيل نازل شد و گفت  : يا محمد خداوند سلام مى رساند و مى فرمايد :  براى تحفه من مهيا شو، ناگاه ميكائيل طبقى آورد كه دستمال بهشتى روى آن را پوشيده بود .   در پيش حضرت گذاشت و گفت :  پروردگارت مى فرمايد :  امشب بر اين طعام افطار كن . حضرت على عليه‌السلام فرمود : هر شب به من امر مى نمود در را باز كنم تا هر كه خواهد بيايد و با حضرت افطار كند  ولى امشب مرا فرمود بر در خانه بنشين و كسى را نگذار داخل شود كه اين طعام بر غير من حرامست . حضرت موقع افطار از طعام و آب بهشتى تناول فرمود تا سيراب گرديد باقيمانده طعام به آسمان برده شد.جبرئيل عرض كرد : اكنون به منزل خديجه برويد و با او مضاجعت كنيد كه حق تعالى اين شب از نسل تو ذريه طيبه خلق مى نمايد و حضرت به خانه خديجه تشريف برد و خديجه كبرى به فاطمه زهرا حامله شد.زنان مكه به جهت ازدواج خديجه با پيغمبر به آن مخدّره عداوت مى ورزيدند و از او دورى مى كردند سلام نمى دادند و نمى گذاشتند زنى نزد خديجه برود. از اين جهت وحشتى عظيم از تنهائى به او رو داد . موقعي كه به فاطمه حامله گرديد او در شكم مادر مونس او بود و با او سخن مى گفت و صبر مى داد . چون درد زائيدن گرفت خديجه به سوى زنان قريش و فرزندان هاشم در مكه كسى فرستاد كه نزد او بيايند . ولى  آنها گفتند : تو سخن ما را قبول نكردى و زن يتيم ابوطالب شدى كه فقير و بى چيز است . ما به خانه تو نمى آئيم . خديجه از شنيدن اين جواب بسيار غمگين شد و در فكر بود . ناگاه چهار زن شبيه به زنان بنى هاشم نزد او حاضر شدند . خديجه ترسيد . يكى گفت : اى خديجه نترس ما رسولان پروردگاريم به يارى تو آمده ايم  منم ساره زوجه ابراهيم  .  ديگران گفتند : مائيم آسيه و مريم و كلثوم خواهر موسى، سپس ‍ فاطمه زهرا در مكه دو يا  پنج سال بعد از بعثت به دنيا آمد . آن طفل را با آب كوثر شستند و لباس سفيدى پوشاندند و مادر به آن شفيعه روز جزا شير داد و در هر روز آنقدر رشد مى كرد كه اطفال ديگر در ماهى نمو مى كنند.                

                                                                    ولو كان النساء كمن ذكرتا                                                  لفُضّلت النّساء على الرجال

                                                                   فلا التاءنيث لاسم الشّمس عيب                                                   و لا التذكير فخر للهلال