مناجات پناه جویان

علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات چهاردهم: مناجات پناه جویان

اللَّهُمَّ يَا مَلاذَ اللائِذِينَ وَ يَا مَعَاذَ الْعَائِذِينَ وَ يَا مُنْجِيَ الْهَالِكِينَ

خدايا اى پشتيبان پناه‏ جويان، و اى پناه پناهندگان، و اى رهايى ‏بخش هلاك شدگان،

وَ يَا عَاصِمَ الْبَائِسِينَ وَ يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ وَ يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ

و اى نگهدار بينوايان، و اى مهرورز بى‏ چيزان، و اى اجابت كننده درماندگان

وَ يَا كَنْزَ الْمُفْتَقِرِينَ وَ يَا جَابِرَ الْمُنْكَسِرِينَ [الْبَائِسِ الْمُسْتَكِينِ‏] وَ يَا مَأْوَى الْمُنْقَطِعِينَ

و اى گنجينه تهيدستان و اى جبران كننده شكست خوردگان، و اى‏ جايگاه آواردگان،

وَ يَا نَاصِرَ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَ يَا مُجِيرَ الْخَائِفِينَ

و اى ياور ناتوان ‏شمردگان، و اى پناه ‏دهنده ترسيدگان

وَ يَا مُغِيثَ الْمَكْرُوبِينَ وَ يَا حِصْنَ اللاجِينَ

و اى غمگسار غمزدگان، و اى دژ پناهندگان،

إِنْ لَمْ أَعُذْ بِعِزَّتِكَ فَبِمَنْ أَعُوذُ

اگر به عزّتت پناه نياورم پس به كه پناه برم،

وَ إِنْ لَمْ أَلُذْ بِقُدْرَتِكَ فَبِمَنْ أَلُوذُ

و اگر به قدرتت پناهنده نشوم، به كه پناهنده شوم؟

وَ قَدْ أَلْجَأَتْنِي الذُّنُوبُ إِلَى التَّشَبُّثِ بِأَذْيَالِ عَفْوِكَ

 گناهان‏ وادارم ساخته كه به دامان گذشتت چنگ زنم،

وَ أَحْوَجَتْنِي الْخَطَايَا إِلَى اسْتِفْتَاحِ أَبْوَابِ صَفْحِكَ،

و خطاها محتاجم كرده كه از تو خواهم درهاى چشم‏پوشى ‏ات‏ را بر من بگشايى،

وَ دَعَتْنِي الْإِسَاءَةُ إِلَى الْإِنَاخَةِ بِفِنَاءِ عِزِّكَ وَ حَمَلَتْنِي الْمَخَافَةُ مِنْ نِقْمَتِكَ عَلَى التَّمَسُّكِ بِعُرْوَةِ عَطْفِكَ

و بديها مرا فراخوانده تا به آستان عزّتت بار اندازم، و هراس از انتقام وادارم كرده كه به‏ دستاويز مهرت چنگ زنم،

وَ مَا حَقُّ مَنِ اعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ أَنْ يُخْذَلَ وَ لا يَلِيقُ بِمَنِ اسْتَجَارَ بِعِزِّكَ أَنْ يُسْلَمَ أَوْ يُهْمَلَ

كسى ‏كه به ريسمانت چنگ زده سزاوار نيست خوار گردد، و آن‏كه به عزّتت‏ پناهنده شده، شايسته نيست رها گردد يا واگذاشته شود،

إِلَهِي فَلا تُخْلِنَا مِنْ حِمَايَتِكَ وَ لا تُعْرِنَا مِنْ رِعَايَتِكَ وَ ذُدْنَا عَنْ مَوَارِدِ الْهَلَكَةِ

خدايا ما را از حمايتت محروم مكن، و از پوشش رعايتت برهنه مساز، و از پرتگاه هاى هلاك دورم كن،

فَإِنَّا بِعَيْنِكَ وَ فِي كَنَفِكَ وَ لَكَ

زيرا ما در سايه توجه تو و در حمايت تو به سر مى ‏بريم و از توييم،

أَسْأَلُكَ بِأَهْلِ خَاصَّتِكَ مِنْ مَلائِكَتِكَ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ بَرِيَّتِكَ أَنْ تَجْعَلَ عَلَيْنَا وَاقِيَةً تُنْجِينَا مِنَ الْهَلَكَاتِ

از تو مى ‏خواهم به حق خاصان از فرشتگانت، و شايستگانت از بندگانت، كه براى ما سپرى قرار دهى كه ما را از هلاكتها برهاند،

وَ تُجَنِّبُنَا مِنَ الْآفَاتِ وَ تُكِنُّنَا مِنْ دَوَاهِي الْمُصِيبَاتِ وَ أَنْ تُنْزِلَ عَلَيْنَا مِنْ سَكِينَتِكَ

و از آفات بركنار دارد، و از بلاهاى سخت نگهدارى كند، و هم اينكه آرامش خود را بر ما نازل كنى،

وَ أَنْ تُغَشِّيَ وُجُوهَنَا بِأَنْوَارِ مَحَبَّتِكَ وَ أَنْ تُؤْوِيَنَا إِلَى شَدِيدِ رُكْنِكَ

و چهره ‏هاى ما را به انوار محبتت پرفروغ گردانى، و ما را در پناهگاه محكمت پناه دهى،

وَ أَنْ تَحْوِيَنَا فِي أَكْنَافِ عِصْمَتِكَ بِرَأْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

و در كناره‏ هاى نگهدارى خويش‏ بگنجانى، به حق مهر و رحمتت اى مهربان‏ترين مهربانان.