سخنان امام حسین (ع) در مسیر کربلا (2) (+پوستر)
۰۵ شهریور ۱۳۹۷ 0 صوتی و تصویری
آخرین سحر
عصر نهم محرم است عمر سعد فرمان حمله می دهد امام حسین (علیه السلام) از برادرش عباس (ع) می خواهد که امشب را مهلت بگیرد و جنگ را به فردا موکول کند رو به برادرش می کند و می گوید: امشب را به نماز و استغفار و مناجات با پروردگارمان بپردازیم ! زیرا خدا می داند که من به نماز و قرائت قران و استفغار و مناجات با او علاقه شدید دارم.» این آخرین سحر زندگی امام حسین (ع) است.(منبع: انساب الاشراف، ج3، ص185؛ طبری، ج 7، ص319و 320، کامل، ج 3، ص285، ارشاد، ص240)
شب موعود
شب موعود نماز مغرب را خوانده اند. امام حسین (علیه السلام) رو به یاران می کند و می گوید:«من اصحاب و یارانی بهتر از یاران خود ندیده ام و اهل بیت و خاندانی باوفاتر و صدیق تر از اهل بیت خود سراغ ندارم اینک وقت این شهادت رسیده است من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه می دهم که از این سیاهی شب استفاده کرده و جان خود را از مرگ نجات بخشید» هر کدام از یاران همچون بلبلی خوش نغمه اواز وفاداری سر می دهند و اعلام می کنند که تا آخرین نفس با امام خواهند ماند و اینگونه تاریخ به خود سربازانی می بیند که در اطاعت از رهبر تا ابد تکرار نمی شوند.(منبع:تاریخ طبری،ج7، ص321و 322. کامل ابن اثیر، ج3، ص285)
مبارزه با همه توان
مبارزه با همه توان صبح عاشوراست امام حسین (ع) برای جنگ اماده شده است صفوف لشکر را منظم می کند سمت راست لشکر به رهبر بن قین و سمت چپ را به حبیب بن مظاهر می سپارد. آخرین توصیه ها را می کند و آرایش نظامی می گیرد. پرچم را به برادرش عباس (ع) می دهد و خود در قلب سپاه قرار می گیرد هرچه در توان دارند را باید در راه خدا خرجکنند حتی اگر تعداد لشکریان دشمن و ابزارشان بیشتر باشد این درس امام حسین (ع) است به همه ما مبارزه با همه توان (منبع:معانی الاخبار،چاپ مکتبه الصدوق، ص289)
هدایت دشمن
صفوف لشکر 72نفره منظم شده است امام (ع) سوار بر اسب می شود و به سوی لشکر دشمن حرکت می کند خطبه ای می خاوند و نسبت به سرنوشت شومشان هشدار می دهد. رو به لشکر می کند و می گوید: «مردم ! حرف مرا بشنوید و در جنگ و خونریزی شتاب نکنید تا من وظیفه خود را که نصیحت و موعظه شماست انجام بدهم.» فرزندان رسول خدا (ص) تا آخرین لحظه به فکر هدایت هستند حتی هدایت دشمن. (منبع:طبری، ج 7، ص328و 329. کامل ابن اثیر، ج 3 ،ص287، ارشاد مفید ،ص234، مقتل خوارزمی ، ج1، ص253)
آخرین وداع
همه یاران و نزدیکان رفته اند و شهید شده اند هیچ کس نمانده است امام حسین (ع) به سمت خیمه گاه می رود و برای آخرین بار با خواهر و زن و فرزندان خداحافظی می کند آنان را به صبر و شکیبایی دعوت می کند و می فرماید:«برای روزهای سخت و غمبار آماده باشید و بدانید که خاوند پشتیبان و حافظ شماست و در آنیده نزدیک شما را از شر دشمنان نجات خواهد داد در عوض این سختی و مصیبت انواع نعمت ها و کرامت ها را در اختیار شما قرار می دهد پس گله و شکوه نکنید و آنچه ارزش شما را کم کند بر زبان نیاورید(منبع: مقتل مقرم، ص337)
آخرین مناجات
آخرین دقایق زندگی امام حسین (ع) است. خسته و خونی و زخم دیده افتاده است چشمهایش را باز می کند و به آسمان نگاه می کند و با خدای خود اینگونه مناجات می کند ای خدایی که مقامت بس بلند رحمتت به بندگانت نزدیک، هرکس که از در توبه درآید را پذیرایی کسی را که شکرگزار تو باشد شکرگزاری از تو مدد می طلبم که ناتوانم خود را به تو وا می گذارم که بسنده ای خدایا! در میان ما و قوم ما داوری کن برحکم و تقدیر تو صابر و شکیبا هستیم.» این آخرین ثانیه هاست صورتش را روی خاک می گذارد و می گوید:«به تام خدا و به یاد خدا و در راه خدا و بر دین رسول خدا (شهید می شوم). این آخرین کلمات امام است که در گوش تاریخ مانده است.(منبع: لهوف، ص110)
منبع: مجموعه نمایشگاهی چراغ هدایت کاری از اداره اوقاف و امور خیریه
