اعمال ستون هفتم مسجد کوفه
۰۳ مرداد ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتدر فصل پنجم از باب زیارات، در اعمال مسجد کوفه، اعمال ستون هفتم مسجد را بیان می کنیم:
اعمال ستون هفتم و آن مقامى است كه در آن حق تعالى توفيق توبه به آدم عليه السلام داده پس برو بطرف ستون هفتم و بايست در نزد آن رو به قبله و بگو
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
به نام خدا و به ذات خدا و بر ملت و آيين رسول خدا صلى الله عليه و آله
وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ
و هيچ خدايى جز خداى يكتاى عالم نيست محمد (ص) رسول خداست
السَّلاَمُ عَلَى أَبِينَا آدَمَ وَ أُمِّنَا حَوَّاءَ
سلام بر پدر اول ما حضرت آدم ابو البشر و بر مادر ما حواء
السَّلاَمُ عَلَى هَابِيلَ الْمَقْتُولِ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً عَلَى مَوَاهِبِ اللَّهِ وَ رِضْوَانِهِ
سلام بر هابيل كه به ظلم و ستم كشته شد بر مواهب الهى و رضوان او
السَّلاَمُ عَلَى شَيْثٍ (شَيْثَ) صَفْوَةِ اللَّهِ الْمُخْتَارِ الْأَمِينِ وَ عَلَى الصَّفْوَةِ الصَّادِقِينَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ الطَّيِّبِينَ أَوَّلِهِمْ وَ آخِرِهِمْ
سلام بر حضرت شيث بنده خالص خدا و برگزيده امين حق و بر اهل صفاى راستگو از ذريه پاكان و خوبان عالم از اول تا آخر
السَّلاَمُ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ عَلَى ذُرِّيَّتِهِمُ الْمُخْتَارِينَ
سلام بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و بر ذريه برگزيده آنان
السَّلاَمُ عَلَى مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَى عِيسَى رُوحِ اللَّهِ
سلام بر موساى متكلم با خدا سلام بر عيسى روح قدس الهى
السَّلاَمُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ
سلام بر حضرت محمد بن عبد الله خاتم پيغمبران حق
السَّلاَمُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ ذُرِّيَّتِهِ الطَّيِّبِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
سلام بر امير المؤمنين و بر ذريه طيبين و طاهرينش سلام و رحمت و بركات خدا بر اينان باد
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ فِي الْأَوَّلِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ فِي الْآخِرِينَ
سلام بر شما در خلق اولين سلام بر شما در خلق آخرين
السَّلاَمُ عَلَى فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلاَمُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الْهَادِينَ شُهَدَاءِ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ
سلام بر فاطمه زهراء سلام بر امامان و پيشوايان هادى خلق كه گواهان خدا بر خلايقند
السَّلاَمُ عَلَى الرَّقِيبِ الشَّاهِدِ عَلَى الْأُمَمِ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سلام بر نگهبان و گواه خلق براى خداى آفريننده عالم.
پس نماز مى كنى نزد آن ستون چهار ركعت مى خوانى در ركعت اول حمد و إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ و در ركعت دوم حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و در ركعت سوم و چهارم به همين نحو و چون فارغ شدى بگو تسبيح زهراء عليها السلام را پس بگو
اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتُ قَدْ عَصَيْتُكَ فَإِنِّي قَدْ أَطَعْتُكَ فِي الْإِيمَانِ مِنِّي بِكَ مَنّاً مِنْكَ عَلَيَّ لاَ مَنّاً مِنِّي (بِهِ) عَلَيْكَ
پروردگارا اگر من تو را بسى معصيت كردم اما در ايمانم به تو گرچه آن هم نعمت و منتى است از تو بر من نه آنكه من منت بر تو دارم
وَ أَطَعْتُكَ فِي أَحَبِّ الْأَشْيَاءِ لَكَ (إِلَيْكَ) لَمْ أَتَّخِذْ لَكَ وَلَداً وَ لَمْ أَدْعُ لَكَ شَرِيكاً
و نيز تو را در (توحيد كه) از همه نزد تومحبوب تر است تو را اطاعت كردم و بر تو فرزندى نگرفتم و در ملك وجود كس را با تو شريك نخواندم
وَ قَدْ عَصَيْتُكَ فِي أَشْيَاءَ كَثِيرَةٍ عَلَى غَيْرِ وَجْهِ الْمُكَابَرَةِ لَكَ وَ لاَ الْخُرُوجِ عَنْ (مِنْ) عُبُودِيَّتِكَ
و در بسيارى امور كه نافرمانى تو كردم باز از روى مكابره و لجاج با تو نبود و در مقام سركشى از قيد بندگيت
وَ لاَ الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّتِكَ وَ لَكِنِ اتَّبَعْتُ هَوَايَ وَ أَزَلَّنِي الشَّيْطَانُ بَعْدَ الْحُجَّةِ عَلَيَّ وَ الْبَيَانِ
و انكار ربوبيتت نبودم و ليكن پيروى هواى نفس و لغزش وسوسه شيطان مرا به عصيان افكند بعد از اتمام حجت و بيان از جانب تو
فَإِنْ تُعَذِّبْنِي فَبِذُنُوبِي غَيْرَ ظَالِمٍ لِي وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي وَ تَرْحَمْنِي فَبِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ يَا كَرِيمُ
حالى اگر مرا عذاب كنى موجبش گناهانم بوده و تو بر من ابدا ظلم نكرده اى و اگر مرا عفو كنى و بر من ترحم كنى اى خداى كريم بموجب لطف وجود و كرم توست
اللَّهُمَّ إِنَّ ذُنُوبِي لَمْ يَبْقَ لَهَا إِلاَّ رَجَاءُ عَفْوِكَ وَ قَدْ قَدَّمْتُ آلَةَ الْحِرْمَانِ
پروردگارا گناهان من دست آويزى بر آن باقى نمانده جز اميد عفو تو و همانا من وسيله محروميت خود را پيش فرستادم
فَأَنَا أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ مَا لاَ أَسْتَوْجِبُهُ وَ أَطْلُبُ مِنْكَ مَا لاَ أَسْتَحِقُّهُ
پس حالى از تو درخواست مى كنم چيزى را كه مستوجب آن ابدا نيستم و طلب مى كنم آن را كه مستحق آن ابدا نخواهم بود
اللَّهُمَّ إِنْ تُعَذِّبْنِي فَبِذُنُوبِي وَ لَمْ تَظْلِمْنِي شَيْئًا وَ إِنْ تَغْفِرْ لِي فَخَيْرُ رَاحِمٍ أَنْتَ يَا سَيِّدِي
پروردگارا اگر تو مرا عذاب كنى پس سبب گناهان من است و تو بر من هيچ ظلم و ستم نكرده اى و اگر مرا ببخشى و بيامرزى بهترين ترحم كنندگان تويى اى آقاى من
اللَّهُمَّ أَنْتَ أَنْتَ وَ أَنَا أَنَا أَنْتَ الْعَوَّادُ بِالْمَغْفِرَةِ وَ أَنَا الْعَوَّادُ بِالذُّنُوبِ
پروردگارا تو تويى و من منم تو را عادت هميشه آمرزش و مغفرت است و مرا گناه
وَ أَنْتَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْحِلْمِ وَ أَنَا الْعَوَّادُ بِالْجَهْلِ
و تو به حلم و بردبارى تفضل مى كنى و من به جهالت باز مى گردم
اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَسْأَلُكَ يَا كَنْزَ الضُّعَفَاءِ يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى يَا مُنْجِيَ الْهَلْكَى
پروردگارا پس من از تو درخواست مى كنم اى گنج ناتوانان و اى اميد بزرگ عالم اى رهايى بخش غرق شدگان و نجات بخش هلاك شوندگان
يَا مُمِيتَ الْأَحْيَاءِ يَا مُحْيِيَ الْمَوْتَى أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
و ميراننده زندگان و زنده كننده مردگان تويى خداى يكتايى كه جز تو خدايى نيست
أَنْتَ الَّذِي سَجَدَ لَكَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِيُّ الْمَاءِ وَ حَفِيفُ الشَّجَرِ
تويى كه نور خورشيد به تو سجده كند و زمزمه آب و نواى درختان
وَ نُورُ الْقَمَرِ وَ ظُلْمَةُ اللَّيْلِ وَ ضَوْءُ النَّهَارِ وَ خَفَقَانُ الطَّيْرِ
و نور ماه و ظلمت شب و روشنى روز و پرواز مرغان
فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ يَا عَظِيمُ بِحَقِّكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الصَّادِقِينَ
پس از تو درخواست مى كنم اى خداى بزرگ به حق توبر محمد و آل محمد كه همه صادقانند
وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الصَّادِقِينَ عَلَيْكَ وَ بِحَقِّكَ عَلَى عَلِيٍّ وَ بِحَقِّ عَلِيٍّ عَلَيْكَ
و به حقى كه محمد و آل او راستگويانند بر تو دارند و به حق على بر تو و به حق تو بر على
وَ بِحَقِّكَ عَلَى فَاطِمَةَ وَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ عَلَيْكَ وَ بِحَقِّكَ عَلَى الْحَسَنِ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ عَلَيْكَ
و به حق تو بر فاطمه زهراء و به حق فاطمه بر تو و به حق تو بر حسن و به حق حسن بر تو
وَ بِحَقِّكَ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ بِحَقِّ الْحُسَيْنِ عَلَيْكَ فَإِنَّ حُقُوقَهُمْ عَلَيْكَ مِنْ أَفْضَلِ إِنْعَامِكَ عَلَيْهِمْ
و به حق تو بر حسين و به حق حسين بر تو كه حقوق محمد و آلش بر تو آن هم از بزرگترين احسان و انعام توست بر آن خاندان
وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ صَلِّ عَلَيْهِمْ يَا رَبِّ صَلاَةً دَائِمَةً مُنْتَهَى رِضَاكَ
و به حق شأنى كه تو را نزد آنهاست و به شأنى كه آنها را نزد توست ايزدا درود فرست بر آنها درود و رحمتى دائم كه منتهاى رضاى تو در آن است
وَ اغْفِرْ لِي بِهِمُ الذُّنُوبَ الَّتِي بَيْنِي وَ بَيْنَكَ
و طفيل آنها گناهان مرا كه بين من و توست ببخش و بيامرز
وَ أَرْضِ عَنِّي خَلْقَكَ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ كَمَا أَتْمَمْتَهَا عَلَى آبَائِي مِنْ قَبْلُ
و خلقت را هم از من خشنود بدار و نعمتت را چنانكه بر پدران پيشين من تمام و كامل كردى بر من هم كامل گردان
وَ لاَ تَجْعَلْ لِأَحَدٍ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ عَلَيَّ فِيهَا امْتِنَاناً وَ امْنُنْ عَلَيَّ كَمَا مَنَنْتَ عَلَى آبَائِي مِنْ قَبْلُ
و براى هيچ يك از مخلوق به گردنم در آن نعمتها بار منت مگذار و تو خود بر من منت گذار چنانكه بر پدرانم از پيش من منت گذاردى
يَا كهيعص اللَّهُمَّ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَاسْتَجِبْ لِي دُعَائِي فِيمَا سَأَلْتُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ
اى كهيعص پرودگارا چنانكه درود فرستادى بر محمد و آلش دعاى مرا هم در آنچه از تو درخواست كردم مستجاب فرما اى خداى كريم اى كريم اى كريم
پس برو به سجده و در سجده بگو
يَا مَنْ يَقْدِرُ عَلَى حَوَائِجِ السَّائِلِينَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي ضَمِيرِ الصَّامِتِينَ
اى خدايى كه تو قادرى بر روا كردن حاجت سائلان و آگاهى از درون خاموشان
يَا مَنْ لاَ يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ يَا مَنْ يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ
اى خدايى كه نيازمند به تفسير و توضيح خلق نيستى چشم بر هم زدن و راز پنهانى دل ها همه را مى دانى
يَا مَنْ أَنْزَلَ الْعَذَابَ عَلَى قَوْمِ يُونُسَ وَ هُوَ يُرِيدُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ
اى خدايى كه عذاب بر قوم يونس نازل كردى و يونس مى خواست قوم معذب شوند
فَدَعَوْهُ وَ تَضَرَّعُوا إِلَيْهِ فَكَشَفَ عَنْهُمُ الْعَذَابَ وَ مَتَّعَهُمْ إِلَى حِينٍ
و آنها دعا و تضرع به درگاهت كرده و آن عذاب رابرطرف كردى و تا هنگام مقدرى باز آن قوم را متمتع در زندگانى ساختى
قَدْ تَرَى مَكَانِي وَ تَسْمَعُ دُعَائِي وَ تَعْلَمُ سِرِّي وَ عَلاَنِيَتِي وَ حَالِي صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
همانا مكان مرا هم مى بينى و دعايم را مىشنوى و از حالم و سر درونم و ظاهر امورم آگاهى درود فرست بر محمد و آل محمد (ع)
وَ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي
و تمام امور مهم دين و دنيا و آخرت مرا هم كفايت فرما
پس هفتاد مرتبه بگو
يَا سَيِّدِي
اى سيد و آقاى من
پس سر از سجده بردار و بگو
يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ بَرَكَةَ هَذَا الْمَوْضِعِ وَ بَرَكَةَ أَهْلِهِ
پروردگارا از تو درخواست مى كنم بركت اين موضع و بركت اهل آن را
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَرْزُقَنِي مِنْ رِزْقِكَ رِزْقاً حَلاَلاً طَيِّباً
و درخواست مى كنم كه مرا روزى دهى از رزق حلال و نيكو و پاكيزه خود
تَسُوقُهُ إِلَيَّ بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ وَ أَنَا خَائِضٌ فِي عَافِيَةٍ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
كه آن به حول و قوه تو به من رسيد و من در عافيت و آسايش باشم اى مهربانترين مهربانان عالم.
مؤلف گويد كه در مزار قديم در دعاى اين مقام بعد از يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ و پيش از سجده ذكر كرده دعاى اللَّهُمَّ يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ كه از ادعيه صحيفه سجاديه است و در باب اول گذشت پس از آن فرمود آنگاه بگو:
اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ وَ لاَ أَعْلَمُ وَ تَقْدِرُ وَ لاَ أَقْدِرُ وَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ
پروردگارا همانا تو به همه امور عالم دانايى و من نادانم و تقدير امور عالم با توست با من نيست و تويى داناى كل اسرار غيب
صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ تَجَاوَزْ عَنِّي
درود فرست بر محمد و آل محمد و مرا بيامرز و به من ترحم فرما و از گناهانم درگذر
وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و عطايى كه تو را سزد به من تصدق فرما اى مهربانترين مهربانان عالم
آنگاه به سجده برو و بگو يَا مَنْ يَقْدِرُ عَلَى حَوَائِجِ السَّائِلِينَ إلخ و بدان نيز كه احاديث در فضيلت اين ستون هفتم بسيار وارد شده و شيخ كلينى به سند معتبر روايت كرده كه أمير المؤمنين عليه السلام رو به اين ستون نماز مى كرد و نزديك مى ايستاد كه ميان آن حضرت و ستون آنقدر فاصله بود كه بزى بگذرد و در روايت معتبر ديگر وارد شده است كه در هر شب شصت هزار ملك از آسمان نازل مى شوند و نزد ستون هفتم نماز مى كنند و در شب ديگر ملائكه ديگر به اين عدد مى آيند و ديگر هيچيك عود نمى كنند تا روز قيامت و در حديث معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه ستون هفتم مقام حضرت ابراهيم است و نيز شيخ كلينى در كافى به سند صحيح از أبو إسماعيل سراج روايت كرده كه معاوية بن وهب دست مرا گرفت و گفت كه ابو حمزه ثمالى دست مرا گرفت و گفت كه اصبغ بن نباته دست مرا گرفت و ستون هفتم را به من نشان داد و گفت كه اين ستون مقام حضرت امير المؤمنين عليه السلام است كه نزد آن نماز مى كرد و امام حسن عليه السلام در نزد ستون پنجم نماز مى كرد و چون امير المؤمنين عليه السلام حاضر نبود امام حسن عليه السلام در جاى او نماز مى خواند و هي من باب كندة و بالجملة اخبار در فضيلت اين ستون بسيار و بناى ما بر اختصار است
فهرست مفاتیح الجنان
