پاداش در احادیث

پاداش

امام على عليه السلام :

ثَوابُ عَملِكَ أفضَلُ مِن عَملِكَ .
پاداش عمل تو برتر از عملت است. (      )

امام على عليه السلام :

و لَو حَنَنْتُم حَنينَ الوُلَّهِ العِجالِ ، و دَعَوتُم مِثلَ حَنينِ الحَمَامِ ··· الْتِماسَ القُربَةِ إلَيهِ، في ارْتِفاعِ دَرَجةٍ عِندَهُ ، أو غُفْرانِ سَيّئةٍ أحْصَتْها كَتبَتُهُ، و حَفِظَتْها ملائكتُهُ ، لَكانَ قليلاً فِيما أرْجو لَكُم مِن ثَوابِهِ، و أتَخَوّفُ علَيكُم مِن عِقابهِ .
اگر همچون شتران سرگشته بچه مرده ناله سر دهيد و مانند ناله كبوتران آواز غم برآوريد ··· به تمنّاى اين كه شما را به خويش نزديك گرداند يا گناهى را كه كاتبان الهى شمارش كرده و فرشتگان نگهبان او ثبت كرده اند، ببخشايد، همه اينها در برابر پاداش الهى كه برايتان اميد دارم و در برابر كيفر او كه از آن بر شما هراس دارم، اندك است.

(      )

امام على عليه السلام :

ثوَابُ الآخِرَةِ يُنْسي مَشَقَّةَ الدُّنيا
پاداش آخرت، رنج و سختى دنيا را از ياد مى برد.

(      )

امام على عليه السلام :

إنَّ اللّه َ سُبحانَهُ وَضَعَ الثّوابَ على طاعَتِهِ و العِقابَ على مَعصِيَتِهِ ذِيادَةً لِعبادِهِ عَن نِقْمَتِهِ ، و حِياشَةً لَهُم إلى جَنَّتِهِ
خداوند سبحان براى اطاعت از خود پاداش در نظر گرفت و براى نا فرمانى اش كيفر، تا بندگانش را از خشم و عذاب خويش دور دارد و به سوى بهشت خود براند.

(      )

پاداش به اندازه رنج و سختى است

امام على عليه السلام :

الثَّوابُ بالمَشَقّةِ
پاداش در برابر رنج و سختى است.

(      )

امام على عليه السلام :

ثَوابُ العَملِ على قَدْرِ المَشَقَّةِ فيهِ .
پاداش كار به اندازه رنج و زحمتى است كه دارد.

(      )

امام على عليه السلام :

ثَوابُ الصَّبرِ أعلى الثَّوابِ .
پاداش شكيبايى، بالاترين پاداش است.

(      )

امام على عليه السلام :

بالتَّعَبِ الشَّديدِ تُدرَكُ الدَّرَجاتُ الرَّفيعةُ و الرّاحةُ الدّائمةُ .
با رنج بسيار است كه درجات رفيع و آسايش هميشگى به دست مى آيد.

(      )

بزرگترين پاداش

امام على عليه السلام :

إنَّ أعظَمَ المَثوبَةِ مَثوبَةُ الإنْصافِ .
بزرگترين پاداش، پاداش انصاف است.

(      )

امام على عليه السلام :

ثَوابُ الجهادِ أعظَمُ الثَّوابِ .
پاداش جهاد بزرگترين پاداش است.

(      )

امام على عليه السلام :

شَيْئان لا يُوزَنُ ثَوابُهُما : العَفوُ ، و العَدلُ .
دو چيز است كه پاداشى هموزن آن نيست: گذشت و دادگرى.

(      )

چند برابر شدن نيكيها

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در فضيلت جنگاوران ـ فرمود :

و يُشَفَّعُ الرّجُلُ مِنهُم في سَبعينَ ألْفا مِن أهلِ بَيتِهِ و جِيرَتِهِ ، حتّى إنّ الجارَيْنِ يَخْتَصِمانِ أيُّهما أقرَبُ جِوارا، فيَقْعُدونَ مَعي و معَ إبراهيمَ عليه السلام على مائدةِ الخُلْدِ ، فيَنْظُرونَ إلى اللّه ِ تعالى في كُلِّ يَومٍ بُكْرَةً و عَشِيّا
 يك نفر از آنان براى هفتاد هزار نفر از خاندان و همسايگان خود شفاعت مى كند، چندان كه دو همسايه بر سر اين كه كدام يك به او نزديكتر است با هم دعوا مى كنند. جنگاوران در كنار من و ابراهيم عليه السلام بر سر سفره جاودانگى مى نشينند و هر بام و شام به خداوند متعال نظر مى كنند.

(      )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در تفسير آيه «و بيشتر از آن [نيز ]نزد ما هست» ـ فرمود :

 يَتَجلّى لَهُم الرَّبُّ عزّ و جلّ .
پروردگار عزّ و جلّ بر آنان تجلّى مى كند.

(      )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به پرسش از اين آيه كه «براى آنان كه كار نيك مى كنند، نيكى است و چيزى افزون بر آن» ـ فرمود :

 للّـذيـنَ أحْسَنوا العَملَ في الدُّنيا لَهُم الحُسْنى و هِيَ الجَنّةُ، و الزِّيادَةُ : النّظَرُ إلى وَجْهِ اللّه ِ الكريمِ .
براى آنان كه در دنيا كار نيك كنند «نيكى» است، كه همان بهشت است و «افزون بر آن» ، نظر كردن به وجه كريم خداست.

(      )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در تفسير همين آيه ـ فرمود :

 يَنْظُرونَ إلى رَبِّهِم بِلا كَيفِيّةٍ و لا حُدودٍ و لا صِفَةٍ مَعلومَةٍ
 به پروردگار خويش مى نگرند بى هيچ كيفيّتى و حدودى و صفتى شناخته شده .

(      )

امام على عليه السلام :

مَن قابَلَ الإحْسانَ بأفضَلَ مِنهُ فقَد جازاهُ .
هر كس نيكى را به بهتر از آن پاسخ دهد آن را تلافى كرده است.

(      )

كسى كه پاداش كارى را بشنود

امام باقر عليه السلام :

مَن بَلَغهُ ثَوابٌ مِن اللّه ِ على عَمل، فعَمِلَ ذلكَ العَملَ الْتِماسَ ذلكَ الثَّوابِ اُوتِيَهُ و إنْ لَم يَكُنِ الحَديثُ كَما بَلَغَهُ .
هر كس شنيده باشد كه خداوند براى انجام عملى پاداش مى دهد و براى دست يافتن به آن پاداش، آن كار را بكند به او داده مى شود، هر چند حديث، آن گونه نباشد كه به او رسيده است.

(      )

امام صادق عليه السلام :

مَن بَلغَهُ عنِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله شَيءٌ مِن الثّوابِ فَفَعلَ ذلكَ طَلَبَ قَولِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله كانَ لَهُ ذلكَ الثّوابُ و إنْ كانَ النَّبيُّ صلى الله عليه و آله لَمْ يَقُلْهُ .
هر كس از قول پيامبر شنيده باشد كه فلان كار پاداش دارد و آن را به نيّت فرمايش پيامبر صلى الله عليه و آله انجام دهد همان پاداش برايش منظور مى شود، هر چند پيامبر صلى الله عليه و آله آن را نگفته باشد.

(      )

امام صادق عليه السلام :

مَن سَمِـعَ شيئا مِن الثّوابِ على شَيءٍ فَصنَعَهُ كانَ لَهُ، و إنْ لَم يَكُنْ على ما بلَغَهُ .
هر كس بشنود كه فلان كار پاداش دارد و آن را انجام دهد پاداشش به او مى رسد، اگر چه بدان گونه كه او شنيده نباشد.

(      )

پاداش دادن به كافر

كنز العمّال ـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ :

قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما أحسَنَ مِن مُحسِنٍ ؛ كافرٍ أو مُسلمٍ، إلاّ أثابَهُ اللّه ُ عزّ و جلّ . قُلنا : يا رسولَ اللّه ، و ما إثابَةُ اللّه ِ الكافرَ؟ قالَ : إنْ كانَ وَصَلَ رَحِما، أو تَصدَّقَ بصَدقةٍ، أو عَمِل حَسَنةً ، أثابَهُ اللّه ُ تعالى ؛ و إثابتُهُ إيّاهُ : المالُ و الولدُ و الصِّحّةُ و أشباهُ ذلكَ. قالَ : قُلنا : و ما إثابَتُهُ في الآخِرَةِ ؟ قالَ : عَذابٌ دُونَ العذابِ ، و قَرأَ : «أدخِلوا آلَ فرعونَ أشدَّ العذابِ»(غافر،46)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هيچ كسى نيكى نمى كند جز آن كه خدا پاداشش را مى دهد، چه مسلمان باشد و چه كافر. گفتيم : اى پيامبر خدا! پاداش دادن به كافر چگونه است؟ فرمود: اگر صله رحمى كرده باشد يا صدقه اى داده باشد و يا كار نيكى انجام داده باشد خداوند متعال به پاداش اين كارها به او ثروت و فرزند و سلامت و مانند اينها مى دهد. گفتيم: در آخرت چگونه پاداشش مى دهد؟ فرمود: عذابى كمتر به او مى چشاند. آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود : «خاندان فرعون را به سخت ترين عذاب درآوريد».

(      )

 میزان الحکمه،‌جلد دوم