کتاب گویا (صوتی)، خاک سرخ

«از آن دم که زمین به فرمان پروردگار، چون تپه ای، سر از آب برکشید، هرگز این گونه از بودن خویش شرمسار نبود و از تلخی درد بر خود نلرزیده بود تا به امروز. امروز که تنش از تابش آفتاب سوزان، تف دید و بر خشکی وجودش چکید قطره قطره ی خون خدا... آری تا امروز که اشقیاء، آنان که از جرعه جرعه ی تلخ وش وقاحت و شقاوت سرمست غرور بودند، در همین خاک، در کربلا، تیغ بر گلویی نهادند که بوسه گاه شارع شریعت بود و خاتم نبوت... آری در همین جا، در این خاک سرخ ...
در کربلا، پاره ای از تن زمین قتلگاه فرزند خلف هابیل شد و جلوه ای از شقاوت و حرص بی سرانجام وارثان قابیل... پاره ای از تن او که شد قتلگاه حسین ... حسین را در آغوشش کشتند و چون کرکسان یغماگر، جامه و زره از تن و دستار از سر و انگشتری از انگشتش ربودند و بر تن بی سرش، وحشی صفت، اسب تاختند و ندانستند سرانجام در روز موعود همین زمین به فرمان پروردگار زبان خواهد گشود و بر کرده ی آنها شهادت خواهد داد تا آنچه می ماند انسانیت باشد و حرمت خاندان نبوت...»